Akciğer hastalıkları, ülkelerin sağlık ve sosyal sistemlerinebüyük bir yük getirmektedir. Bu hastalıklar morbiditeve mortalitenin en yaygın nedenleri arasındayer almaktadır. Kronik solunumsal hastalıklar dünyaçapında ölüm nedeni olarak üçüncü sırada yer almaktadır.Kronik akciğer hastalığı olan kişilerde; fonksiyonelkapasiteyi sınırlayan nefes darlığı, egzersiztoleransı düşüklüğü, sağlıkla ilgili yaşam kalitesindebozulma, tekrarlı hastanede yatış ihtiyacı, anksiyeteve depresyon prevalansında artma görülür. Kronikakciğer hastalıklarının olumsuz sosyal ve ekonomiketkileri bireyler, aileler ve toplumlar tarafından büyükoranda hissedilmektedir ve gelecekte de bu etkilerinönemli ölçüde artacağı tahmin edilmektedir. Pulmonerrehabilitasyon, fonksiyonel kapasite, semptomlar veyaşam kalitesi üzerinde klinik olarak önemli kazanımlarelde etmek için kanıtlanmış ve etkili bir stratejidir.Pulmoner rehabilitasyon, bireysel olarak uyarlanmışegzersiz programı, hastalığa özgü eğitim ve özyönetimbecerilerini içermelidir. Pulmoner rehabilitasyonunyararına yönelik kanıtlar bulunmasına rağmen,çok az sayıda insan rehabilitasyon programına dahilolabilmektedir. Telerehabilitasyon gibi yeni pulmonerrehabilitasyon uygulama stratejileriyle, kronik akciğerhastalığı olan kişiler için merkez tabanlı programlarakatılım engelleri azaltılırken, hizmetlere uygun ve eşiterişim sağlanır. Telerehabilitasyon modelleri egzersizeğitimine ek olarak, öz-yönetim eğitimi, hastalık yönetimiile ilgili eğitim, hasta değerlendirmesi, hedef belirleme,fizyolojik sinyallerin izlenmesi ve akran desteğigibi pulmoner rehabilitasyonun diğer bileşenlerini deiçerebilir. Akciğer hastalığı olan kişilerde telerehabilitasyon,daha fazla insanın pulmoner rehabilitasyonunfaydalarını deneyimlemesine olanak tanımaktadır.Daha büyük katılım sağlayabilmek için telerehabilitasyonmodellerinde sürdürülebilir fonların dikkatealınması gerekmektedir. Bu derleme, pulmoner hastalıklarıntedavisinde telerehabilitasyonun önemi veetkinliğini ilgili literatür ışığında incelemeyi hedeflemektedir.