ÖRGÜTSEL DEĞİŞİM SÜRECİNDE KAMU ÇALIŞANLARININ ALGISINI ETKİLEYEN UYGULAMALAR

Örgütsel değişim, kamu veya özel her türden kuruluşun, varlığını sürdürmek ve gelişmek için geçirdiği süreci ifade etmektedir. Çalışanların kurumlarındaki değişime yönelik algısı, değişime vereceği tepki üzerinde belirleyici rol oynamaktadır. Çalışanların değişim gereğine ikna edilmesi, değişim sürecine ilişkin bilgi verilmesi, değişim planlarının hazırlığında görüşlerinin dikkate alınması, meslek içi eğitimler sağlanması ve başarılı olanların ödüllendirilmesi gibi uygulamalar, çalışanların değişim sürecine bakışı üzerinde etkilidir. Bu çalışmanın amacı, örgütsel değişim sürecinde kullanılan uygulamaların, kamu çalışanlarının algısı üzerinde etkili olup olmadığını ve etki derecelerini belirlemektir. Bu amaçla, farklı özelliklere sahip dört kamu kurumunda çalışan 479 personel üzerinde, anket tekniğine dayalı bir alan araştırması gerçekleştirilmiş; elde edilen veriler frekans dağılım ve Kruskal-Wallis H testi kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışmadan elde edilen bulgular, örgütsel değişim sürecindeki uygulamaların, her kurumun kendi özelliğine göre farklı oran ve öncelik sırasında olmak üzere, kamu çalışanlarının değişime yönelik algıları üzerinde etkili olduğunu göstermektedir. Sonuç olarak, örgütsel değişim sürecinde, insan kaynağına yönelik uygulamaların, çalışanların kurumlarındaki değişimlere yönelik algılarını etkileme bakımından önemli bir faktör olduğu ve değişim sürecinin başarıya ulaşmasından etkili olabileceği belirlenmiştir

Anahtar Kelimeler:

Örgütsel Değişim, İnsan Kaynakları Yönetimi, Kamu Yönetimi

Örgütsel Değişim Sürecinde Kamu Çalışanlarının Algısını Etkileyen Uygulamalar

Organizational change means a process which each organization, either public or private experiences for its existence and development. Employees’ perception toward the changes in organizations plays an important role on their reactions to the change. Practices such as employees’ persuasion for change-requirement, provision of information about change process, taking care of their views, organizing vocational trainings and rewarding successful persons affect employees’ perception toward the change. The aim of this study is to determine whether the practices used in the organizational change process affect public employees’ perception, and the extent of their effects. For this aim, a field research has been carried out on 479 employees in four public organizations. Obtained data have been analyzed with frequency distribution and Kruskal-Wallis H tests. Findings of the study indicate that the practices in organizational change process have influence on the perception of employees, but in different rates and priorities depending upon the features of each organization. In conclusion, it has been determined that the practices toward human resources in

Keywords:

-,

PDF

___

AKYÜZ, Ö.F. (2006). Değişim Rüzgârında Stratejik İnsan Kaynakları Planlaması, Sistem Yayıncılık, İstanbul.
ASWATHAPPA, K. (2010). Organizational Behavior, Himalaya Publishing House, Mumbai.
BALCI, A. (1995). Örgütsel Gelişme, Pegem Yayıncılık (Yayın No:18), Ankara.
DEMİR, Ö. (2003). Küresel Rekabette Etkin Devlet, Türkiye için Etkin bir Devlet Oluşturma İmkânı, Nobel Yayıncılık, Ankara.
DÜREN, Z. (2002). 2000'li Yıllarda Yönetim: Sürekli Değişim ve Belirsizlik Ortamında Gelişen Yönetsel Yaklaşımlar, İstanbul: Alfa Basım Yayım.
EREN, E. (2012). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, Beta Yayım, İstanbul.
EROĞLU, F. (1998). Küreselleşme Sürecinde Yönetim Krizi ve Çözüm Yolları, Berikan Yayınları, Ankara.
EROĞUL, C. (2002). Devlet Nedir, İmge Kitabevi, Ankara.
FERNANDEZ, S. ve RAINEY, H.G. (2006). “Managing Successful Organizational Change in the Public Sector”, Public Administration Review, March/April, 168- 176.
FIELD, A. (2005). Discovering Statistics Using SPSS (2nd Edition), Thousand Oaks, SAGE Publications, London.
GÜNDOĞAN, E. (2007). Katılımcı Demokrasi Bağlamında Yönetişim ve Bağcılar Belediyesi Örneği, Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enst., İstanbul.
HUNTINGTON, S. (2002). Üçüncü Dalga; Yirminci Yüzyıl Sonlarında Demokratlaşma, (Çev.) ÖZBUDUN, E., Ofset Fotomat Yayıncılık, Ankara.
KAHRAMAN, Y., VURGUN, L. ve ÖZTOP, S. (2012). “Yönetişim Anlayışı ve Değerlerin Yönetim Kültürüne Etkileri”, (Ed.) GENÇ, F.N., Yönetişim ve Yönetim Ekseninde Kamu Yönetimi, Ekin Yayınevi, Bursa, 111-134.
KOÇEL, T. (1998). İşletme Yöneticiliği, Beta Basım Yayım Dağıtım, İstanbul.
KOÇEL, T. (2011). İşletme Yöneticiliği, Beta Basım Yayım, İstanbul.
KONGAR, E. (2008). 21. Yüzyılda Türkiye: 2000’li Yıllarda Türkiye’nin Toplumsal Yapısı, Remzi Kitabevi, İstanbul.
KOTTER, J.P. (2013). “Değişimi Yönetmek, Dönüşüm Çabaları Neden Başarısız Kalıyor?”, Harvard Business Press, (Çev.) İNAN M., Değişim - (HBR’s 10 Must Reads), Optimist Yayıncılık, İstanbul, 1-28. KOTTER, J.P. (2012). Leading Change, Harvard Business Review Press, Boston/Massachusetts.
KOZAK, M.A. ve GÜÇLÜ, H. (2003). “Turizm İsletmelerinde Değişim Yönetimi Üzerine Kavramsal Bir İnceleme”, Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, http://www.isgucdergi.org/index.php, 15.05. 2003.
MAVIN, S. ve BRYANS, P. (2000). “Management Development in the Public Sector – What Roles Can Universities Play?” International Journal of Public Sector Management, 13(2): 142-152.
NOHUTÇU, A. (2003). Etkin Devlet, Muğla Üniversitesi Yayını.
ONGARO, E. (2004). “Process Management in the Public Sector”, The International Journal of Public Sector Management, 17(1): 81-107.
OWENS, R. G. (1987). Organizational Behavior in Education. 2nd Edition, Prentice-Hall International Inc, New Jersey.
ÖZTOP, S. (2014a). “Kamu Çalışanlarının Örgütsel Değişim Yönetimi Uygulamalarına Yönelik Algısı”, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi Anabilim Dalı Doktora Tezi.
ÖZTOP, S. (2014b). “Kurumsal Aidiyet Bilincinin Çalışanların Örgütsel Değişim Algısı Üzerinde Etkisi”, Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(1): 299-316.
SABUNCUOĞLU, Z. ve TÜZ, M. (1998). Örgütsel Psikoloji, Alfa Yayıncılık, Bursa.
SALISBURY, F. D. (1996). Five Technologies for Educational Change: Systems Thinking, Systems Design, Quality Science, Change Management, Instructional Technology, Educational Technology Publications, Inc., New Jersey.
SAYGILIOĞLU, N. ve ARI, S. (2003). Etkin Devlet, Kurumsal Bir Tasarı ve Politika Önerisi, Sabancı Üniversitesi Yayını, İstanbul.
SAYLI, H. (2002). Örgütsel Değişimde Psikolojik Sözleşme İhlalleri ve Bir Uygulama Örneği, Doktora Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ŞAYLAN, G. (2003). Değişim, Küreselleşme ve Devletin Yeni İşlevi, İmge Kitabevi, Ankara.
ŞAYLAN, G. (2006). Postmodernizm, İmge Kitabevi, Ankara.
ŞİMŞEK, M. Ş. (1999). Yönetim ve Organizasyon, Nobel Yayıncılık, Ankara.
TEZCAN, M. (1980). “Toplumsal Değişimlerin Ülkemiz Eğitimine Etkileri”, Eğitim ve Bilim Dergisi 5(25): 28-30.
VURGUN, L. ve ÖZTOP, S. (2011). “Yönetim ve Örgüt Kültüründe Değerlerin Önemi”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(3): 217-230.
YENİÇERİ, Ö. (2002). Örgütsel Değişmenin Yönetimi, Nobel Yayıncılık, Ankara.
YILDIZ, A.K. (2011). Bilgi Hizmetlerinde Değişim Yönetimi, Süreç ve Haritalar, Beta Basım Yayımcılık, İstanbul.
YILMAZ, A. (2007). “AB’ye Uyum Sürecinde Türk Kamu Yönetiminin Dönüşümü: Sorunlar ve Projeksiyonlar” Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü Dergisi, 17: 215-240.