Nakşbendî tarîkatının önemli simalarından Ya‘kûb-ı Çerhî (ö. 851/1447), XIV. yüzyılın ikinci yarısı ile XV. yüzyılın ilk yarısında Orta Asya’da yaşamış bir sûfîdir. Bu asır, siyasî olarak Timurluların (1370-1507) hüküm sürdüğü bir dönemdir. Aynı zamanda tarîkatın pîri Bahâeddin Nakşbend (ö. 791/1389) ile de mülâki olan Çerhî, Hâcegân silsilesinde Alâeddîn Attâr’dan (ö. 802/1400) sonra gelmektedir. O, kendisini hem dînî ilimlerde yetiştirmiş bir âlim hem de tasavvuf yolunda ilerlemiş bir mürşiddir. Ubeydullah Ahrâr (ö. 895/1490) gibi önemli bir halîfe yetiştiren Çerhî, tasavvufî eserlerin yanında tefsir, hadis vb. ilimlerde de kitaplar yazmıştır.

This article has been written for the purpose of promoting Ahmet Cahid Haksever's work titled Ya'kûb-i Çerhî Life, Works and Sufism. After a brief introduction and informing, necessary publicity and evaluations have been made based on the classification of the book and some points have been expressed by emphasizing the contribution of the work to the world of science and its importance.