Rü’yet, görmek anlamına gelen Arapça bir kelimedir. Rü’yetü’n-N ebî ise N ebî’nin görülmesi anlamına gelir. Bu tabir daha çok Nebîmiz (s.a.v.)’in öldükten sonra görülüp görülemeyeceği meselesi için kullanılmaktadır. Bazı sufî büyükleri, diğer nebîler gibi Nebîmiz (s.a.v.)’in de ölümünden sonra hayat sahibi olduğunu ve dolayısıyla kendileriyle görüştüklerini, hatta Nebîmizden bazı bilgiler aldıklarını söylemişlerdir. Bunu da keşf, kerâmet ve bazı hadîslere dayandırmışlardır. Bir kesîm âlim de buna karşı çıkmış ve bunun mümkün olmadığını söylemiştir. İşte bu makâlede tartışmalara sebep olmuş olan ve bizce tasavvuf açısından da önem arz eden rü’yetü’n-Nebî meselesi ele alınmaktadır.

Rü’yet is an Arabic w ord which means to see. And Rü’yetü’n-N ebî means sighting of Nebî. This expression is used mostly for whether our Nebî (pbuh) will be seen or not after his death. Some senior sufis have said that our N ebî just like other Nebîs has a life after his death therefore he communicates with them, and they have even obtained some information from our Nebî. They attributed this to kashf, karamat and some hadith. Some of the intelligentsia opposed to this and said that this is not possible. This article thus discusses the issue of rü’yetü’n-N ebî which lead to the controversies and which is also important in terms of Tasawwuf in our opinion.