Güney italya'nın Puglia bölgesinde yer alan Varano Dalyanı 6500 ha. yüzey alanı ve ortalama 5m derinliği ile kabuklu yetiştiriciliği bakımından bölge ekonomisine önemli katkılar sağlamaktadır. Çevre yerleşim birimlerinde yaşayan halkın geçim kaynağını oluşturan dalyanda yaklaşık 40 yıldır geleneksel yöntemlerle midye yetiştiriciliği yapılmaktadır. Bu yetiştiricilik, "Bahçe" adı verilen dalyan içindeki özel bölgelerde, ağ torbalar içinde bulunan propilen borulara yerleştirilen midyelerin, sırıklar araşma gerilmiş iplerden sarkıtılması şeklinde yapılmaktadır. Dalyanlarda yapılan midye üretiminin başlıca sorunları ilkbahar dönemlerinde hızlı çoğalan fouling organizmalar, kirlenme riski olan bölgelerdeki midyelerde zehirlenme ve insan sağlığına zararlı maddeler taşımasıdır. Bunu önlemek amacıyla midye üreticileri açık deniz yetiştiriciliğine geçmektedirler. Açık denizde yetiştirilen midyeler et kalitesi ve lezzet yönünden daha üstün olsalar da üretim maliyeti yönünden ancak kooperatifleşebilmiş işletmelerin yapabileceği bir üretim yöntemidir. Dalyanlarda yapılan üretimin çevre halkının ekonomik düzeyine getirdiği yararlar ve sağladığı iş imkanları gözardı edilemez. İtalya' da midye yetiştiriciliği kendi kendine yeter duruma ulaşmıştır bundan sonra yapılması gereken daha kaliteli ürünleri daha uygun fiyatlarla tüketiciye sunabilmektir.

The mussel culture in Varano Lagoon that has 6500 ha surface area and average 5m. depth, has economical importance for the near villages. The mussel culture has been made for 40 years by traditional methods. This method consists of mussel production in "Garden" . The mussels used to be put in propylene pipes and these pipes placed into net bags. These net bags attached to the long-lines inside the gardens. The major problems of mussel culture in lagoons are fouling organisms in spring, heavy metal accumulation in polluted lagoons and transfer of such pollution to human by food chain. Mussel breeders are moving their hatcheries to open sea in order to prevent such problems. Although the better flavour and meat quality of the produced mussel, the production in open sea have higher expenses. The collaborated breeders would be able to make production in open sea. The mussel production in lagoons improves economic level of villages and offers occupation for the inhabitants. The mollusc culture has reached the level of self-sufficiency in Italy. The future studies have to be made to improve quality of the product to supply it with better prizes, quality and certification to the market.