Öğretmenin motivasyon yöntemlerini kullanmasının, genelde, öğrenci motivasyonunu artırdığına inanılır, ancak literatürde bu iddiayı destekleyecek tecrübeye dayanan deliller yok denecek kadar azdır. Güney Kore’de 27 öğretmen ve 1300’den fazla öğrenciyi içine alan 40 ESOL sınıfıyla ilgili geniş kapsamlı bir araştırmaya dayanan bu çalışmada öğretmenlerin güdülemeye yönelik öğretim uygulamaları ve öğrencilerinin dil öğrenme güdüsü arasındaki ilişki incelendi. Öğrencilerin motivasyonu, kendileri hakkında bilgi veren bir anketle ve bu araştırma için özel olarak geliştirilen (the motivation orientation of language teaching) dil öğretiminin güdüleme-yönlendirme programı (MOLT) adlı bir sınıf gözlem aracı ile ölçüldü. MOLT gözlem planı ayrıca gözlemci tarafından bu maksatla doldurulan derecelendirme ölçeği ile birlikte, öğretmenlerin motivasyonyöntemlerini kullanma gücünü değerlendirmek için de kullanıldı. MOLT, Spada ve Fröhlich’in (1995) dil öğretiminin iletişim yönlendirme (COLT) planıyla alâkalı gerçek zamanlı şifreleme ilkesini örnek alıyor, ama Dörnyei’nin (2001) yabancı dil sınıfları için hazırlanmış motivasyon stratejileri taslağından çıkarılan gözlenebilir öğretmen davranışları türlerini kullanıyor. Sonuçlar gösteriyor ki dil öğretmenlerinin güdülemeye yönelik uygulaması hem öğrencilerin güdüsel durumuyla hem de onların motive edilmiş yükseltilmiş öğrenme seviyeleriyle ilişkilidir.