SONGÜL DURAN, SİBEL ERGÜN, Türkan ÇALIŞKAN, AYŞE KARADAŞ

Hemşirelik Öğrencilerinin Yeme Tutumları ile Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişki

Amaç: Bu çalışmada, üniversite öğrencilerinde anormal yeme tutumları ile problem çözme becerileri arasındaki ilişki araştırılmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmanın evrenini Bitlis Eren Üniversitesi Sağlık Yüksekokulu Hemşirelik bölümünde okuyan (n:247) öğrenciler, örneklemi çalışmaya katılmayı kabul eden öğrenciler (n:176) oluşturmaktadır. Yeme alışkanlıklarıyla ilgili anket, Yeme Tutum Testi (YTT) ve Problem Çözme Ölçeği veri toplama aracı olarak kullanıldı. Bulgular: Çalışmamızda YTT puanı ≥30 olan yani yeme bozukluğu bulunma olasılığı olan öğrenci yüzdesi %31.8 olup toplamda YTT puan ortalaması 26.5±14 (min.0-max.120)tür. Öğrencilerin problem çözme ölçeğinden aldıkları toplam puan ortalaması 105.1±18.7 (min.32-max.192)dir. Ölçeğin alt boyutlarından; Problem Çözme Güveni alt boyut puan ortalamasının 30.1±9 (min.11-max.66), Yaklaşma-Kaçınma puan ortalamasının 50.1±8.3 (min.16-max.96) ve Kişisel Kontrol puan ortalamasının 19.6±3.2 (min.5-max.30) olduğu belirlenmiştir. Problem Çözme toplam puanı ile YTT toplam puanı (r=0.188; p=0.013) ve Problem Çözme Güveni alt boyut ile YTT toplam puanı (r=0.199; p=0.008) arasında önemli pozitif korelasyon saptanmıştır. Sonuç: Problem çözme becerilerinin yeme tutumuyla ilişkili olduğu ve 21 yaş ve üzerindeki bireylerin yeme bozukluğu bakımından risk altında olduğu saptanmıştır.

The Relationship Between the Eating Behaviours and Problem Solving Skills Among Nursing Students

Abstract Aim:In this study, the relationship between abnormal eating behaviours among university students and their problem solving skills was investigated. Material and Method:The target population of the study was the students of Bitlis Eren University, Health School, Department of Nursing (n:247). The sample group consisted of the students volunteered to participate in the study (n:176). A questionnaire on eating habits, the Eating Attitude Test (EAT) and the Problem Solving Scale were the tools to collect data. Findings: In our study, the percentage of the students who scored ≥30 on EAT, in other words who were likely to have an eating disorder was 31.8 % and the mean EAT score was 26.5±14 (min.0- max.120). The mean Problem Solving Scale score was 105.1±18.7 (min.32-max.192) in the total sample. Considering the sub dimensions of scale, it was found that the mean score of the Problem Solving Confidence Subscale was 30.1±9 (min.11- max.66), the mean score of Approach-Avoidance Subscale was 50.1±8.3 (min.16-max.96) and the mean score of the Personal Control Subscale was 19.6±3.2 (min.5-max.30). Significant positive correlations were found between the total scores of Problem Solving Scale and EAT (r=0.188; p=0.013) and between Problem Solving Confidence Subscale and EAT total scores (r=0.199; p=0.008). Conclusion: A relationship between problem solving skills and eating attitude was identified and it was found that the individuals 21 years or older are at risk of eating disorder. Key words: Eating disorder, Problem-solving skills,

PDF

___

1. Siyez DM, Uzbaş A. Bir grup üniversite öğrencisinin anoreksik yeme tutumları ile aile yapısı arasındaki ilişki. New/Yeni Symposium Journal 2006; 44 (1): 37-43.
2. Soukup VM1, Beiler ME, Terrell F. Stress, coping style, and problem solving ability among eating-disordered inpatients. J Clin Psychol. 1990; 46(5): 592-9.
3. Macneil L1, Esposito-Smythers C, Mehlenbeck R, Weismoore J. The effects of avoidance coping and coping self-efficacy on eating disorder attitudes and behaviors: a stress-diathesis model. Eat Behav. 2012; 13 (4): 293-6.
4. Karaköse S. Yeme bozukluğu semptomolojisini yordamada başetme stratejilerinin ve olumsuz temel inançlarin rolü. Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi; İstanbul 2012.
5. Babayiğit Z. Obez Kadınlarda Tıkınırcasına Yeme Bozukluğunun Bilişsel Kurama Göre İncelenmesi İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Anabilim Dalı Doktora Tezi, İstanbul 2007.
6. Kundakçı AH. Üniversite öğrencilerinin yeme tutumları, benlik algısı, vücut algısı ve stress belirtileri açısından karşılaştırılması. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji (Sosyal Psikoloji) Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Ankara 2005.
7. Ghaderi A, Scott B. Prevalence, incidence and prospective risk factors for eating disorders. Acta Psychiatrica Scandinavica 2001; 104(2): 122-130.
8. Hasking PA. Reinforcement sensitivity, coping, disordered eating and drinking behaviour in adolescents. Personality and Individual Differences 2006; 40: 677-88.
9. Wonderlich-Tierney AL, Vander Wal JS. The effects of social support and coping on the relationship between social anxiety and eating disorders. Eating Behaviors 2010; 11: 85-91.
10. Dorothy L. Espelage DL, Quittner AL, Sherman R and Thompson R. Assessment of problematic situations and coping strategies in women with eating disorders: Initial validation of a situation-specific problem inventory. Journal of Psychopathology and Behavioral Assessment, 2000; 22 (3): 271- 95.
11. Kaya N, Çilli AS. Anoreksiya nervosa. Genel Tıp Derg. 1997; 7(2): 107-10.
12. Ünalan D, Öztop DB, ELmalı F, Öztürk A, Konak D, Pırlak B, Güneş D. Bir grup sağlık yüksekokulu öğrencisinin yeme tutumları ile sağlıklı yaşam biçimi davranışları arasındaki ilişki. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2009; 16 (2) 75-81.
13. Erol A, Toprak G, Yazıcı F. Üniversite öğrencisi kadınlarda yeme bozukluğu ve genel psikolojik belirtileri yordayan etkenler. Türk Psikiyatri Derg. 2002; 13(1): 48-57.
14. Savaşır I, Erol N. Yeme tutumu testi: Anoreksiya nevroza belirtileri indeksi. Psikoloji Dergisi, 1989; 7(23): 19-25.
15. Taylan S. Heppner'in Problem Çözme Envanterinin Uyarlama, Güvenlik ve Geçerlik Çalışmaları. Ankara Üniversitesi Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara 1990.
16. Yaşar K, Emel LN, Şimal Ç, Nurcan E, Murvet D, Bilge D, Tezcan E, Osman H. Maltepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Öğrencilerinde Olası Yeme Bozukluğu Sıklığı. Maltepe Tıp Dergisi 2010; 2 (2): 18-25.
17. Eker E. 2005 yılında İstanbul ortaöğretim kurumlarında eğitim gören ergenlerin yeme tutumlarının ve kendine zarar verme ile intihar davranışları bakımından karşılaştırılması. İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü Sosyal Bilimler Anabilim Dalı Doktora Tezi, İstanbul 2006.
18. Tanrıverdi D, Savaş E, Gönüllüoğlu N, Kurdal E, Balık G. Lise öğrencilerinin yeme tutumları, yeme davranışları ve benlik saygılarının incelenmesi. Gaziantep Tıp Derg 2011; 17(1):33-9.
19. Batıgün AD, Utku Ç. Bir grup gençte yeme tutumu ve öfke arasındaki ilişkinin incelenmesi. Türk Psikoloji Dergisi 2006; 21 (57): 65-78.
20. Martin CV, Guterman JT, Shatz K. Solution-Focused Counseling for Eating Disorders. Accessed December 20, 2014 at http://www.counselingoutfitters.com/ vistas/vistas12/Article_88.pdf
21. Ünsal A, Tozun M, Ayran cı Ü, Arslantaş D. Türkiyenin batısındaki bir ilçede lise öğrencilerinde olası yeme bozukluğu görülme sıklığı ve ilişkili faktörler. Dirim Tıp Dergisi 2010; 85(3): 100-12.
22. Erzi S. Kız üniversite öğrencilerinin yeme tutumları ile yetişkin bağlanma stilleri ve stresle başa çıkma yollarının ilişkisi. Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Anabilimdalı Yüksek Lisans Tezi, İstanbul 2012.
23. Sart C. Üniversite öğrencilerinin yeme tutumlarının bazı değişkenlere göre yordanması. Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Bilim Dalı Yüksek lisans tezi, İzmir 2008.
24. Topkara G. Üniversite öğrencilerinin yeme tutumları ve yetişkin bağlanma stilleri arasındaki ilişkinin cinsiyete göre karşılaştırılması. Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul 2014.
25. Polat A, Yücel B, Aysun G, Meteris H. Bir grup üniversite öğrencisinde yeme davranışı özellikleri: Bir ön çalışma. Nöropsikiyatri Arşivi 2005; 42 (1-2-3-4): 5-8.
26. Cihan B, Bozo Ö. Genç yetişkin kadınlarda zayıflama haplarına yönelik tutumları ölçen bir ölçeğin geliştirilmesi. Türk Psikoloji Yazıları, 2012; 15 (30): 63- 69.
27. Holt Mk, Espelage DL. Problem-solving skills and relationship attributes among women with eating disorders. Journal of Counseling and Development, 2002; 80: 346-54.
28. Sevinçer GM, Konuk N. Emosyonel yeme. Journal of Mood Disorders 2013; 3(4):171-8.
29. Sierra-Baigrie S, Lemos-Giráldez S, Paino M ve Fonseca- Pedrero E. Exploring the relationship between coping strategies and binge eating in nonclinical adolescents. Eur. Eat. Disorders Rev. 2012; 20: e63-e69.
30. Koff E, Sangani P. Effect of coping style and negative body image on eating disturbance. Eat Disord 1997;51-6.
31. Ball K, Lee C. Relationships between psychological stress, coping and disordered eating: A review. PsychologyHealth 2000; 14: 1007-35.
32. Garcia-Grau E, Fuste A, Miro A, Saldan C, Bodos A. Coping style and vulnerability to eating disorders in adolescent boys. Eur. Eat. Disorders Rev. 2004; 12: 61-7.
33. Svaldi J. Dorn C, Trentowska M. Effectiveness for ınterpersonal problem-solving is reduced in womenbinge eating disorder. Eur. Eat. Disorders Rev. 2011;33141. 22: and with 19: