Endojen Oksitosin Salınımı için Alternatif Yöntemler: Meme ve Uterus Uyarımı

Spontan doğum eylemi ile karşılaştırıldığında elektifsentetik oksitosin indüksiyonu uygulanan gebelerdekomplikasyon (hiperstimülasyon, sezaryen vb.)oranları daha yüksektir. Sentetik oksitosin beyinbariyerini aşamadığı için endorfin hormon salınımdengesi bozulur ve kadın daha fazla ağrı duyar. Aynızamanda kadın elektif doğum eylemiindüksiyonundan dolayı hastanede ekonomik açıdanmaliyet ve zaman kaybına uğrar. Bu nedenlerdendolayı elektif sentetik oksitosin indüksiyonu yerinedoğum eylemi için endojen oksitosin salınımıuyarılmalıdır.Endojen oksitosin salınımı, yine vücut tarafındansalınan doğal bir ağrı kesici olan endorfin hormonunsalınımını artırarak ağrıyı azaltır. Ayrıca endojenoksitosin salınımı Bishop skorunu artırmakta vespontan doğum oranını yükseltmektedir. Endojenoksitosin salınımını uyarabilecek nonfarmakolojikyöntemler vardır. Bunlardan birisi meme başı uyarımı,diğeri ise uterus uyarımıdır. Bu nedenle bu derlemeçalışması ilgili literatür doğrultusunda endojenoksitosin ve salınımındaki alternatif yöntemlerüzerine dikkat çekerek konuya olan duyarlılığınartırılması amacıyla ele alınmıştır

Alternative Methods for Endogenous Oxytocin Release: Nipple and Uterine Stimulation

Pregnant women exposed to elective syntheticoxytocin induction demonstrate higher complication(hyperstimulation, C-section, etc.) rates whencompared to those giving birth spontaneously. Assynthetic oxytocin cannot transcend the cerebralbarrier, endorphin release becomes unbalanced,thereby causing more pain to the woman. Moreover,in economic terms, the woman is faced with highercosts and loss of time at the hospital due to theelective induction of labour. For these reasons,instead of having recourse to elective syntheticoxytocin induction, endogenous oxytocin releasemust be stimulated to the action of birthing

___

  • Çıtırke A, Küçükbaş M, Dayıcıoğlu V. Term gebeliklerde (preeklamtik-diğer) oksitosin/ dinoproston yardımlı gebelik terminasyonlarının gebelik analizi. Zeynep Kamil Tıp Bülteni 2009; 40(4):179-185.
  • Cunningham FG, Leveno KJ, Bloom SL, et al. Williams obstetrik. Çev. Ceylan Y, Yıldırım G, Gedikbaşı A, et al. 23. ed. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevi; 2010. ss.500-510.
  • Wilson BL, Effken J, Butler JR. The relationship between section and labor induction. Journal of Nursing Scholarship 2010; 42(2): 130-138.
  • Martin JA, Hamilton BE, Sutton TD, Ventura SJ, Menacker F, Kirmeyer S, Mathews TJ. Births: Final data for 2006. National Vital Statistics Reports. 57(7). Hyattsville:National Center for Health Statistics; 2009.
  • Şahin NH, Yıldırım G, Aslan E. Evaluating the second stages of deliveries maternity hospital. Türkiye Klinikleri Jinekoloji Obstetrik Dergisi 2007; 17(1): 37-43.
  • Demirci N, Gürkan Ö, Arslan H, Ekşi Z. Oksitosin uygulamalarında hekim, ebe ve hemşirenin rolü. Perinatoloji Dergisi 2005; 13(3): 129-137.
  • Tarım E, Kalaycı H. Doğum indüksiyonu. Demir C, Güleç KÜ, çev. ed. Eylem & doğum. 6. baskı. Ankara: Akademisyen Tıp Kitapevi; 2014. s.173- 191.
  • Grobman WA. Elective induction: when? ever?. Clinical Obstetrics and Gynecology2007;50(2): 537-546.
  • Maslow AS, Sweeny AL. Elective induction of labor as a risk factor for cesarean delivery among low- risk women at term. Obstet Gynecol 2000; 95: 917-922.
  • Hadi H. Cervical ripenning and labor induction:clinical guidelines. Clinical Obstetrics and Gynecology 2000; 43: 524-536.
  • Cunningham FG, Gant NF, Leveno KJ, et al. Williams Obstetrik. 21. ed. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevi; 2005. ss.40, 267-282, 340-341,470-481, 872.
  • Razgaitis EJ, Lyvers AN. Management of protracted active labor with nipple stimulation: a viable tool for midwives?. Journal of Midwifery & Women's Health 2010; 55(1):65-69.
  • Curtis P. Breast stimulation to augment labor: history, mystery and culture. Birth 1999; 26:123- 126.
  • Stein JL, Bardeguez AD, Verma UL, Tegani N. Nipple stimulation for labor augmentation. J Reprod Med 1990; 35: 710-714.
  • Demirel G, Güler H. Doğumun 1. ve 2. evresinde uygulanan uterus ve meme başı uyarımının sentetik o ksitosin kullanımı üzerine etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi; 2012.
  • Chapman L, Durham FR. Labor Interventions. Maternal-Newborn Nursing. Philadelphia: F.A. Davis Company; 2010. pp.203-211.
  • Uzun M, Sulu N. Oksitosin ve fizyolojik etkileri. Kafkas Ünv. Vet. Fak. Derg 2002; 8(1):91-97.
  • Cabıoğlu T. Endojen opioidler. Genel Tıp Derg 2001; 11(4): 161-167.
  • Akalın PP, Başpınar N, Bucak NM, Çoyan K. Hayvanlarda beta- endorfinin üreme sistemi ile ilişkisi. Erciyes Üniv Vet Fak Derg2011; 8(1):53-61.
  • Franklin O, Adewde IF. Cervical ripening and induction of labor by breast stimulation. Afr J.
  • Med. Sci 1993; 22(4):81-85.
  • Bae SE, Watson ED. A light microscopic and ultrastructural study on the presence and location of oxytocin in the equine endometrium. Theriogenology 2003; 60:909-921.
  • Çiçek MN, Akyürek C, Çelik Ç, Haberal A. Kadın Hastalıkları ve Doğum Bilgisi. Güneş Kitabevi; 2006. ss. 217-237, 307.
  • Kayaalp SO. Rasyonel Tedavi Yönünden Tıbbi Farmakoloji, Prostaglandinler ve Diğer Prostanoidler. 3. Baskı. Ankara: Uluca
  • Matbaası;1990. ss. 2917.
  • Romano AM, Lothian JA. Promoting, protecting and supporting normal birth: A look at the evidence. JOGNN 2007; 37: 94-105.
  • Kayaalp SO. Oksitosik İlaçlar. Tıbbi Farmakoloji. 1992. ss.1879-2966.
  • Noyan A. Hipofiz Bezi. Yaşamda ve Hekimlikte Fizyoloji. Ankara: Meteksan; 2008. ss.988-995, 1138-1142.
  • Thurnov GR, Rayburn WF. Cervical ripening agents and uterine stimulants. Drug Therapy in Obstet Gynecol 1993; 3:229.
  • Speroff L, Glass RH, Kase NG. Prostaglandins. Clinical Gynecologic Endocrinology and İnfertility. 5 th Ed. Maryland: Williams and Wilkins; 1994. pp.291-317.
  • Guyton AC, Hall JE. Gebelik ve Laktasyon. Tıbbi Fizyoloji. İstanbul: Yüce Yayım & Nobel Tıp Kitabevleri; 2001. ss. 944-957, 1036-1041.
  • Beebe LA, William FR, Beaty CM, Eberly KL, Stanley JR, Rayburn LA. Indications for labor induction: differences between university and community hospitals. J. Reprod Med 2000; 45(6):469-475.
  • Coonrod, DV, Bay RC, Kishi GY. The epidemiology of labor induction: Arizona. Am J Obstet Gynecol 2001; 184(4):780-782.
  • Koloğlu S. Oksitosin. Endokronoloji Temel ve Klinik. Ankara: Medikal Network; 1996. ss.55-56.
  • Viero C, Shibuya I, Kitamura N, Verkhratsky A, Fujihara H, et al. Oxytocin: crossing the bridge between basic science and pharmacotherapy. CNS Neuroscience &Therapeutics 2010; 16:138-156.
  • Kavanagh J, Kelly AJ, Thomas J. Breast stimulation for cervical ripening and induction of labour. Cochrane Database Syst Rev 2001; 4:CD003392.
  • Dickason JE, Silverman LB, Schult OM. Mammary Stimulation Test. Maternal- İnfant Nursing Care. St Louis: Mosby; 1994. pp. 257.
  • Taşkın L. Doğum Eylemine Müdahale. Doğum ve Kadın Sağlığı Hemşireliği. Ankara: Sistem Ofset Matbaacılık; 2009. ss. 200-250, 368-370.
  • Laughon KS, Zhang J, Troendle J, Sun L, Reddy M. Using a simplified bishop score to predict vaginal delivery. Obstetrics & Gynecology 2011; 117(4):805- 811.
  • Papagni K, Buckner E. Doula support and attitudes of intrapartum nurses: A qualitative study from the patient's perspective. Journal of Perinatal Education 2006; 15(1): 11-18.
  • Price S, Noseworthy J, Thornton J. Women's experience with social presence during childbirth. Am J Matern Child Nurs 2007; (32)3: 184-191.
  • Simpson KR, James DC, Knox GE. Nurse-physician communication during labor and birth: Implications for patient safety. Journal of Obstetric, Gynecologic and Neonatal Nursing 2006; 35: 547-556.