Futbol Hakemlerini Strese İten Faktörler, İş Tatmini ve İş Performansı İlişkisinin İncelenmesi

Bu araştırma, futbol hakemlerinin stres kaynakları, iş tatmini ve iş performansı ilişkisinin incelenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Veri toplama aracı olarak; hakemleri strese iten faktörler, iş tatmini ve iş performansı ölçekleri kullanılmıştır. İş tatminini ölçmede Chang ve Chang’ın (2007) iş tatmini ölçeği futbol hakemlerine uyarlanarak kullanılmıştır. Futbol hakemlerini strese iten faktörler ile futbol hakemlerine yönelik iş performansı ölçeği bu araştırmada geliştirilmiştir. Strese iten faktörler 14 madde ve 3 boyuttan (dışsal faktörler, sosyal faktörler ve kişisel faktörler) oluşmuştur. İş performansı ölçeği 6 maddeden ve tek boyuttan oluşmuştur. Araştırmada kullanılan veriler Muğla ve Giresun illerindeki futbol hakemlerinden (n=140) elde edilmiştir. Verilerin analizinde, betimleyici analiz, geçerlik ve güvenirlik analizi, korelasyon analizi ve regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucu strese iten faktörlerin futbol hakemlerinin iş tatmini ve iş performansını negatif olarak etkilediğini göstermiştir. Diğer taraftan, iş tatmininin strese iten faktörler ile iş performansı arasında “aracılık etkisinin bulunmadığını” da göstermiştir.

An Investigation of Relationships among Stress Resources of Football Referees, Job Satisfaction and Job Performance

This research was conducted in order to investigate of relationships among stress resources of football referees, job satisfaction and job performance. To measure stress resources of football referees, job satisfaction and job performance scales were used. To measure job satisfaction of referees, the job satisfaction scale developed by Chang and Chang (2007) was used. Stress resources of football referees and job performance scales were developed in this research. Stress resources of football referees scale included 14 items and 3 dimensions (external factors, social factors and personal factors). On the other hand, job performance scale included 6 items and one dimension. Data was gathered from a sample of football referees (n=140) in Mugla and Giresun, Turkey. Descriptive statistic, validity and reliability analysis, correlation analysis and regression analysis were utilized for the evaluation of data. The study showed that stress resources of football referees had a significant and negative effect on job satisfaction and job performance. The study also showed that there was no mediating role of stress resources of football referees between job satisfaction and job performance.

___

  • Aziri, B. (2011). Job satisfaction: A literatüre review. Management Research and Practice, 3(4), 77-86.
  • Baron, R.M., & Kenny, D.A. (1986). The moderator-mediator variable distinction in social psychological research: Conceptual, strategic, and statistical considerations. Journal of Personality and Social Psychology, 51(6), 1173-1182.
  • Carson, D., Gilmore, A., Perry, C., & Gronhaug, K. (2001). Qualitative marketing research. London: Sage.
  • Çakmak, M.T. (2011). Faal futbol hakemlerinin stres kaynaklarının tespiti. Yüksek Lisans Tezi (Danışman: Prof.Dr.Güner Ekenci), Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimler Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Spor Yönetim Bilimleri Programı, Ankara.
  • Chang, C.S., & Chang, H.H. (2007). Effects of internal marketing on nurse job satisfaction and organizational commitment: Example of medical centers in Southern Taiwan. Journal of Nursing Research, 15(4), 265-273.
  • Gümüştekin, G.E., ve Öztemiz, A.B. (2005). Örgütlerde stresin verimlilik ve performansla etkileşimi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(1), 271-288.
  • Güney, S. (2012). Örgütsel davranış. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Özsoy, S., ve Yıldız, K. (2013). Türkiye’deki spor basınında nefret söylemi. International Journal Social Science Research, 2(2), 46-60.
  • Sayıner, B., Ekmekçi, R., Sözen, D., ve Anshell, M. (2009). Basketbol hakemlerinin stres kaynakları ve başa çıkma yöntemleri. İstanbul Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 8(15), 27-36.
  • Schermerhorn, J.R., Hunt, J.G., & Osborn, R.N. (1988). Managing Organizational Behavior. Third Edition, New York: John Wiley & Sons, Inc. Sonnentag, S., & Frese, M. (2002). Performance concepts and performance theory. Psychological Management of Individual Performance. Edited by Sabine Sonnentag, John Wiley & Sons, Ltd.
  • Tiryaki, Ş. (2000). Spor psikolojisi: Kavramlar, kuramlar ve uygulama. Ankara: İnkansa Ofset.
  • Türkmen, M., Yıldız, K., ve Zekioğlu, A. (2013). Sosyolojik açıdan sporda şiddet ve çirkin tezahüratın nedenlerinin araştırılması: Manisaspor taraftarları örneği. Spor Yönetimi ve Bilgi Teknolojileri Dergisi, 8(2), 15-34.
  • Unutmaz, V., ve Gençer, T. (2017). Antrenörlük yeterlilik ölçeği II’nin Türkçe uyarlama çalışması. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 2(2), 69-78.
  • Yıldız, S.M. (2015a). Lider-üye etkileşimi, işyerinde mobbing ve mesleki tükenmişlik ilişkisi. Ankara: Detay Yayınevi.
  • Yıldız, S.M. (2015b). The relationship between bullying and burnout: An empirical investigation of Turkish professional football players. Sport, Business and Management: An International Journal, 5(1), 6-20.