Osman Kürşat ERGÜL, Hulusi ALP, Hatice ÇAMLIYER

Ders Dışı Etkinlikler Kapsamında Uygulanan Fiziksel Aktivite Programının İlköğretim Öğrencilerinin Yaşam Kalitesi Üzerindeki Etkileri

Bu araştırmanın amacı, fiziksel aktivite uygulamalarına gönüllü katılan ilköğretim öğrencileri ile katılmayan ilköğretim öğrencilerinin üzerinde yaşam kalitelerini arttırmaya yönelik uygulanan fiziksel aktivite programının meydana getirdiği farkın belirlenmesidir. Araştırma, Manisa merkezde bulunan Vestel ilköğretim Okulu’nda (n=878) yapılmıştır. Çalışma Milli Eğitim Bakanlığı tarafından uygulanan TEOG Sınavı nedeniyle olası strese ve baskıya maruz kalan ve okul devamsızlık sorunu nedeniyle 12–14 yaş grubu öğrencileri (n=297) üzerinde yapılmıştır. Çalışmada veri toplama aracı olarak Kiddo Kindl Ergen Ölçeği kullanılmıştır. Veri analizinde SPSS 17.0 istatistik programında; ön test son test karşılaştırmalarında normal dağılıma uyan veriler için Bağımlı Gruplarda T Testi, normal dağılıma uymayan veriler için Wilcoxon İşaretli Sıra Testi uygulanmıştır. Müdahale grubu ile kontrol grubu arasındaki karşılaştırmalarda sürekli veriler için normal dağılıma uyan verilerde Bağımsız Gruplarda T Testi, normal dağılım koşulları sağlanmadığında Mann - Whitney U testi kategorik verilerde Ki Kare analizi uygulanmıştır. Tip 1 hata için α= 0.05 düzeyi alınmıştır. Sonuç olarak; müdahale grubundaki öğrencilere uygulanan fiziksel aktivite programı sonucunda, toplam yaşam kalitesi puanlarının, kontrol grubundaki öğrencilerin puanlarına göre daha fazla artış gösterdiği ve istatistiksel olarak ön test ve son test puanları arasında anlamlı bir farklılık olduğu saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Yaşam Kalitesi, Fiziksel Aktivite, Ders Dışı Etkinlikler

The Effects of Physical Activity Program in External Activities On Life Quality of Primary School Students

The aim of this study is to determine the difference between the primary school students who participate in physical activity practices and the physical activity program applied to increase the quality of life on primary school students who do not attend. The research was carried out at the Vestel Primary School (n = 878) in the center of Manisa. The study was carried out on the students between 12 and 14 years of age (n = 297) who were exposed to stress and stress due to the TEOG Exam applied by the Ministry of National Education. Kiddo Kindl Adolescent Scale was used to collect data. In SPSS 17.0 statistical program; In the pre-test post-test comparison, the T-test in the Dependent Groups and the Wilcoxon Signed Rank Test were applied for the data that did not comply with the normal distribution. In the comparisons between the intervention group and the control group, the T test was used for the data in the normal distribution for continuous data and the Chi-square , Whitney U test was used for the categorical data. For type 1 error, α = 0.05 was taken. As a result; As a result of the physical activity program applied to the students in the intervention group, it was found that the total quality of life scores increased more than the scores of the students in the control group and statistically significant difference was found between the pretest and posttest scores.

Keywords:

Life Quality, Physical Activity, Extracurricular Activities,

PDF

___

Aksoy, S., ve Altay, F. (2009). İlköğretim ikinci kademede öğrenim gören öğrencilerinin fiziksel aktiviteye katılım düzeylerine ilişkin görüşleri. Başkent Üniversitesi Fiziksel Aktivite Beslenme ve Sağlık Kongresi Sözel Sunum, 20-22 Kasım, 2009.
Alp, H., Ergül, O. K., Ada, N., ve Çamlıyer, H. (2015). Yetiştirme yurtlarında kalan sosyal uyum ve davranış problemi olan ergen kızların uyum problemlerinin azaltılmasında takım sporlarından futbolun etkisi. Ankara Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi, Spormetre Dergisi, 13(2), 113-120.
Bayraktar, C. (2003). Sosyal yapı özelliklerinin spora etkisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XVII (1), 19-36.
Booker, C. K. (2004). Exploring school belonging and academic achievement in African American adolescents. Curriculum and Teaching Dialogue, 6(2), 131-143.
Demirhan, G., Bulca, Y., Altay F., Şahin, R., Güvenç, A., Aslan, A., Güven, B., Kangalgil, M., Hünük, D., Koca, C., ve Açıkada, C. (2008). Beden eğitimi öğretim programları ve programların yürütülmesine ilişkin paydaş görüşlerinin karşılaştırılması. Hacettepe Journal of Sport Sciences, 19(3), 157–180.
Demirhan, G., Bulca, Y., Saçlı, F., ve Kangalgil, M. (2014). Beden eğitimi öğretmenlerinin uygulamada karşılaştıkları sorunlar ve çözüm önerileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(2), 57-68.
Er, G., Çamlıyer, H., Çobanoğlu, G., ve Er, N. (1999). Spor etkinliklerinin çocuk ve ergenlerde davranış ve sosyal gelişim üzerine etkileri. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(3), 29–38.
Ergül, O.K, Alp, H., ve Çamlıyer, H. (2015). Üniversite gençliğinin sportif rekreasyon etkinliklerine yönelik ilgileri ve katılma düzeylerinin belirlenmesi. Journal of Tourism Theory and Research, 1(2), 105-115.
Eser, E., Yüksel, H., ve Baydur, H. (2004). Kid-Kindl yaşam kalitesi ölçeği çocuk formu Türkçe sürümü geçerlilik ve güvenilirlik sonuçları. 1.Sağlıkta Yaşam Kalitesi Sempozyumu, Program ve Özet Kitabı, İzmir, s.79.
Geçkil, E., ve Yıldız, S. (2006). Adölesanlara yönelik beslenme ve stresle başetme eğitiminin sağlığı geliştirmeye etkisi. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 10(2), 19-28.
Genç, A., Şener, Ü., Karabacak, H., ve Üçok, K. (2011). Kadın ve erkek genç erişkinler arasında fiziksel aktivite ve yaşam kalitesi farklılıklarının araştırılması. Kocatepe Tıp Dergisi, 12(3), 145-150.
Göde, O., Savi, F., ve Savi, S. (2000). Eğitimin bütünlüğü içinde sporun duygusal istismara uğrayan ergenlerin benlik kavramlarına etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(12),15–19.
Karadağ, Ö. (2008). Ankara’da bulunan yetiştrme yurtlarında yaşayan adolesanlarda sosyodemografik özelliklerin ve fiziksel aktivite düzeyinin ruhsal belirtiler ve yaşam kalitesi açısından değerlendirilmesi. Ankara, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
Koşar, N. (2011). Çocuklarda egzersiz programlama. 1.Uluslararası Fiziksel Aktivite Kongresi, 23-26 Kasım Antalya, 45-46.
Lehman, J., & Koerner, S. (2004). Adolescent women’s sports involvement and sexual behavior/health: A Process– level investigation. Journal of Youth and Adolescence, 33(5), 443-55.
Lubans, D., & Morgan, P. (2008). Impact of an extra-curricular school sport programme on determinants of objectively measured physical activity among adolescents. Health Education Journal, 67(4), 305-320.
Menteş, E., Menteş, B., ve Karacabey, K. (2011). Adölesan dönemde obezite ve egzersiz. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(2), 965-975.
Meydanlıoğlu, A. (2015). Çocuklarda fiziksel aktivitenin biyopsikososyal yararları, psikiyatride güncel yaklaşımlar. Current Approaches in Psychiatry, 7(2), 125-135. DOI: 10.5455/cap.20140714124129.
Miles, L. (2007). Physical activity and health. British Nutrition Foundation Bulletin, 32, 314-363.
Özbay, Y., ve İlhan, T. (2013). Kronik hastalığı olan çocuklarda yaşam kalitesi ve başa çıkma: yarı-deneysel bir çalışma. International Journal of Social Science, 6(8), 945-962.
Özcan, G., ve Yıldırım, S. (2011). Lisanslı olarak takım sporu ve bireysel spor yapan ile spor yapmayan ortaöğretim öğrencilerinin sosyal beceri düzeylerinin karşılaştırılması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(2), 112-135.
Radzik, M., Sherer, S., & Neistein, S. (2008). Adolescent health care. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins, 27-30.
Ravens-Sieberer, U., & Bullinger, M. (1998). Assessing health related quality of life in chronically ill children with the German KINDL: first psychometric and content analytical results. Qual Life Res, 7(5), 399-407.
Taşmektepligil, Y., Yılmaz, Ç., İmamoğlu, O., & Kılcıgil, E. (2006). İlköğretim okullarında beden eğitimi ders hedeflerinin gerçekleşme düzeyi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, IV(4), 139-147.
Tekkanat, Ç. (2008). Öğretmenlik bölümünde okuyan öğrencilerde yaşam kalitesi ve fiziksel aktivite düzeyleri. Pamukkale Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Sporda Psiko-sosyal Alanlar Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 70-72.
Toros, T., & Savaş, S. (2006). Sporda yaşam doyumu ölçeği. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, XI (1), 17–26.
T.C. Sağlık Bakanlığı, Türkiye Beslenme ve Sağlık Araştırması. (2010). Beslenme Durumu ve Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi Sonuç Raporu. Ankara, Sağlık Bakanlığı Sağlık Araştırmaları Genel Müdürlüğü.
Yabancı, N., & Yaman, M. (2009). Adolesanların fiziksel aktivite yapma alışkanlıklarının değerlendirilmesi. Başkent Üniversitesi Fiziksel Aktivite Beslenme ve Sağlık Kongresi Sözel Sunum, 20-22 Kasım, 24-29.
Yayan, E., & Altun, E. (2013). Malatya il merkezinde ilköğretim 6.7.8. sınıflarında öğrenim gören öğrencilerin yaşam kalitesi ve etkileyen bazı sosyo demografik özelliklerin belirlenmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 2(2), 42-49.