Ergin Günçe, akademisyen kimliğinin yanı sıra,  bir edebiyat adamı olarak şiirler kaleme almıştır. İlk şiirlerinde İkinci Yeni tarzının gölgesinde, sürrealist imgeler ve kapalı anlamları tercih etse de yaşadığı hayatın ve dönemin sosyal, siyasal olgusu onun şiirini ideolojik zemine doğru taşımıştır. Devrinin sosyal yapısına, siyasi uygulamalarına, karşı bir duruş sergilemiş ve bu duruşunu lirik bir edayla harmanlamıştır. Şiirindeki lirizm santimantal düzeyde olmayıp çağrışım düzeyinde karşımıza çıkar. Bu yazıda, Ergin Günçe şiirindeki değişim ve toplumsala yönelişin irdelenmesi açısından tematik bir inceleme yapılacak ve şiirler temaları bakımından irdelenmeye çalışılacaktır. Çalışmada şiirlerin tahlil edilmesiyle beraber, içe bakış yöntemiyle temalar belirlenmiş ve bulgular rapor edilmiştir. 

 Besides his academic identity, Ergin Günçe writes also poems as a man of letters. Even though he prefers surrealistic images and latent content in his first poems that are influenced from the Second New style, the socio-political phenomenon of the period gradually directs his poetry to an ideological platform. He takes a stance against the social structure and the political practices of the period and he blends his stance with a lyrical tone. The lyricism in his poems is not in a sentimental level but in a connotation level. In this article, Ergin Günçe’s poetry is going to be thematically scrutinized in terms of variations and conversions that it has. In this research, in addition to poetry analysis, the themes and findings are going to be determined and reported with the introspection method as well.