İnsan varlığı karmaşık bir yapıdır. Bu yapının iç dünyası, duygusal ve sezgisel boyutuyla edebî metinlere yansır. Edebî metin bir üst dildir. Günlük dilin daha üst basamağıdır. Bu amaçla edebî metin kurgusaldır. O, varoluşu anlatır. Edip, ele aldığı bir öyküyü veya hayattan bir kesiti, kendi bütünlüğü içinde sanatın dünyasında dönüştürür, onu yeniden inşa eder, kurar. Diğer sanat eserlerinde olduğu gibi edebî eserler de birden çok anlam içerir. Bir edebî eser, değerini ve önemini *realiteden almaz. O, önemini ve değerini üslubundan alır. Aslında edebî eser, hayatı üretmenin ve kurgulamanın bir aracıdır.  Sanat ve edebiyatta dile gelen, ifade edilen insanlığın değişik halleridir.Sanatı bir yansıtma aracı olarak görenler, realiteden, hayatın gerçeğinden hareket edenlerdir. Onlara göre, sanatın yönü ve yüzü daima hayata dönüktür. Sanatı anlamak bir nevi insanı anlamaktır. Sanatkâr, kendi döneminin ruhunu ve dokusunu eserine yansıtır. Bunu yansıtırken kültürden kültüre ve döneme ve çağa göre ölçütler değişkenlik gösterir.Aydınlanma Çağı ile birlikte felsefenin gelişimi sanatları da derinden etkiler. Bu çağdan itibaren felsefi derinlik ve felsefi bakış açısı, edebiyat kuramlarında ve edebî eserlerde kendini belirgin bir biçimde hissettirir. Hayat ve gerçeklik, toplumsal gerçekçilik gibi oluşumlar da bu bakış açısının sonucudur. Bu bakış açısının içine alımlama estetiğini de dâhil etmek gerekir.Alımlama estetiği çağdaş bir edebiyat kuramıdır. Edebî eseri çözümleyen ve onu anlamaya çalışan okurdur. Her okur, edebî esere kendine özgü bilgi birikimi ve beklentiyle yaklaşır. Edebî eser, her okur tarafında yeniden yorumlanan ve değerlendirilen bir metindir. Bu açıdan her yorum, bir özgür etkinlik ifadesidir. XIX. yüzyılda pozitivizmin ortaya çıkışı ve yaygınlık kazanması sanatta realizmin doğuşuna zemin hazırlar. Gerçekçilik, sanatın esası ve temelidir. Tüm sanat türleri ve özellikle edebî eserler “toplumsal vetarihsel” gerçeklikleri yansıtırlar. Sanat eseri, kendi gerçeğini anlatır. Bu yönüyle sanat eseri, içinde bulunduğu koşulların bir ürünüdür.Her çağ ve dönem, kendi sanat eserinde fikir ve hisleriyle hayatiyet bulur. Ayrıca gerçeklik bütün unsurlarıyla tanımlanmış bir kavram da değildir.Realizm, gerçekliğin taklididir. Bir nevi hayatın “mimesis”idir. Ele alınan ve değerlendirilen bir eserin gerçekliği “yazara göre mi, okura göre mi veya çağa göre mi tespit edileceği” hâlâ belirsiz bir durumdur.Her toplumda söylemler değişkenlik gösterir. Edebiyat kuramları da sosyokültürel bilgi birikiminin sonucuna göre değişime uğrar. Siyasi ve sosyal olayların gelişimi ile birlikte sanatkârlar realizmden etkilenirler. Bu etkilenmede dönemin ve devrin ruhu ile o çağa ait düşünce etkinliklerinin birikimi önemli rol oynar. Aslında Batı’da gerek kuramlar ve gerekse edebî akımlar arasında bir iç ve dış mücadelesi olduğunu görürüz. Yani bu durum felsefi ve sanat boyutunda maddi ve manevi değerlerin bir çatışması biçiminde cereyan eder.  

The human existence is a complex structure. The emotional and intuitional dimensions of this structure penetrate to literature. It is higher than daily language. Thus, the literary text is fictive. It expresses the existence. The man of letters transforms a part of life or a story, in the world of art by maintaining its integrity; so she/he reconstructs and rewrites it. Like in all other art pieces, the literary pieces also have more than a single meaning. The value and importance of a literary text is not related to its loyalty to the reality, but its language and style. In fact, the literary text is the means of the creating and fictionalizing the life.What described and expressed in art and literature is the various conditions of humanity. People considering art as a tool of reflection are the persons who act from the reality of life. According to them, the direction and face of the art always look to the life. To understand art means somehow to understand human. The artist reflects the soul and features of its own era to his/her art. The parameters for this reflection change depending on the culture and time. With the Age of Enlightenment, the development of philosophy deeply has influenced the arts, as well. Since this era, the philosophical depth and perception have been prominently seen in literary theories and pieces. The formations such as life and reality, social realism are the results of this perception. The reception aesthetics is also a part of this point of view. The reception aesthetics is a contemporary literary theory. It is the reader who scrutinizes and tries to understand the text. Each reader approaches to a text with her/his own unique knowledge and expectations. The literary work is a text that is reinterpreted and reassessed by each reader. Thus, each comment is the expression of a free activity. The emergence of positivism in 19th century and its common acceptance have provided a basis for the birth of realism in the art. The realism is the essence of the art. All arts and especially literature reflect the "social and historical” realities. An art work tells its own reality. In that sense, the art work is the product of the conditions which it is in. Each era and period survive with its ideas and feelings by means of its own art. Besides, the reality is not a concept that is fully identified with all its parts. The realism is the imitation of the reality in terms of certain aspects. It is some kind of the "mimesis” of life. The matter of the reality of a text is still an ambiguous subject, because "the condition of reality” can change depending on the author, reader and era. The discourses can differ in every society. The literary theories can also change according to the consequences of socio-cultural knowledge. The artists have been influenced by the realism with the development of social and political events. In this context, the soul and the way of thinking of the period also play important roles. In fact, we observe that there is an internal and external struggle between the theories and literary movements in the West. In a sense, it is the clash of material and moral values in the context of philosophy and art.