SOSYAL GÜVENLİK VE SAĞLIĞIN FİNANSMANI: 2000-2015 DÖNEMİNE İLİŞKİN DEĞERLENDİRME

Bu çalışmada, sosyal güvenlik uygulaması ve sağlık finansman sistemleri incelenerek, Türkiye ve Dünya’daki mevcut durum değerlendirilmiştir. Sosyal güvenlik anlayışı ve zaman içinde gösterdiği tarihi gelişim, her bir ülke açısından farklı şekillerde ortaya çıkmaktadır. İş hayatında maruz kalınan risklere ve çalışma hayatının sona ermesi halinde karşı karşıya kalınabilecek olumsuz yaşam koşullarına karşı önlem alınması ihtiyacı sosyal güvenliğin önemini artırmaktadır. Bir ülkedeki sosyal politikaların kamu tarafından planlanması sosyal devlet anlayışının önemli bir kısmını içermektedir. Türkiye’de ve Dünyada sosyal güvenlik politikalarının karşılaştırılması, ülkemizdeki sosyal güvenlik ve sağlık finansman sistemlerinin etkin bir şekilde uygulanıp uygulanmadığı hakkında mevcut durumun ortaya konulmasına yardımcı olacaktır. Sağlık finansman sistemlerinden, kamusal nitelikli finansman sistemleri ve özel nitelikli finansman sistemleri detaylı bir şekilde incelenerek, kamu ile özel sağlık harcamaları açıklanmıştır. Ayrıca, Türkiye’de ve Dünya’da sağlık finansman sisteminin mevcut durumu araştırılmıştır. 

___

  • Alper, Y. (2008). ABD Sosyal Güvenlik Sistemi Bir Model Olabilir Mi?. Çimento İşveren, Mart-Nisan, 1-28.
  • Çelik, A. (2013). Sosyal Politikanın Kökleri Ve Gelişimi. Https:// Azizcelik2013.Files.Wordpress.Com/2013/10/Sosyal-Politikanc4b1n-Kc3b6kleri-Vegelisimi.Pdf, Erişim Tarihi 06.06.2018.
  • Dilik, S. (1988). Sosyal Güvenliğin Tarihsel Gelişimi. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, Cilt 43, Sayı 1-2, ss. 41-80, Ankara.
  • Erumut, M. C. (2015). Türkiye İçin Alternatif Sağlık Finansman Önerisi: İki Sütunlu Sistem. Sosyal Güvence, Sayı 15, ss. 93-126.
  • Güzel, A. (2005). Türk Sosyal Güvenlik Sisteminde Öngörülen Reform Mevcut Sorunlara Çözüm Mü?. Çalışma ve Toplum Ekonomi ve Hukuk Dergisi, Cilt 7, Sayı 4, ss. 61-76.
  • İstanbulluoğlu, H., Güleç, M. & Oğur, R. (2010). Sağlık Hizmetlerinin Finansman Yöntemleri. Dirim Tıp Gazetesi.
  • Kıroğlu, M. M. K. (2006). Sosyal Güvenlik Sistemlerinin Yeniden Yapılandırılması: AB Ve Latin Amerika Ülkelerinde Emeklilik Reformları. İktisat Dergisi, Sayı 478, ss. 18-30.
  • Korkmaz, S. (2007). Türkiye'de Sosyal Güvenlik Finansman Açıkları Ve Sosyal Güvenlik Kurumunun Bu Açıklar Üzerindeki Olası Etkileri. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Levent, R. (2013). Dünyada ve Türkiye’de Sosyal Güvenliğin Gelişimi. İş Ve Sosyal Güvenlik Mevzuat-Bilgi-Kültür-Haber Platformu, Http://Www.İsvesosyalguvenlik.Com/Dunyada-Ve-Turkiyede-Sosyal-Guvenligingelisimi/
  • Ofluoğlu, G. & Oran, S. (2011). Farklı Ülke Deneyimleri Çerçevesinde Özel Emeklilik Programlarının Oluşumu Ve Ortaya Çıkardığı Sonuçlar. Kamu-İş Dergisi, Cilt 12, Sayı 1, ss. 43-71.
  • Oran, S. (2010). Sosyal Güvenliğin Dönüşümünde Emeklilik Sistemlerinin Yeniden Yapılandırılması. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çalışma Ekonomisi Ve Endüstri İlişkileri Ana Bilim Dalı. Yüksek Lisans Projesi.
  • SGK. (2012, 28 Aralık). 2012/41 Sayılı Genelge, Sağlık Hizmet Sunucuları İnceleme Ve Kontrol Standartları, Ankara: Rehberlik ve Teftiş Başkanlığı, 15-20.
  • Taşçı, F. (2013). Avrupa Birliği Sosyal Güvenlik Sistemi Ve Türkiye: Harcamalar Üzerinden Karşılaştırma. Kamu-İş Dergisi, Cilt 13, Sayı 1, ss. 59-101.
  • Zengin, E., Şahin, A. & Özcan, S. (2012). Türkiye’de Sosyal Yardım Uygulamaları. Celal Bayar Üniversitesi Yönetim Ve Ekonomi Dergisi, Cilt 19, Sayı 2, ss. 133-142, Manisa.