Çalışanların 6331 Sayılı Kanundan Doğan Yükümlülükleri ve Yükümlülükleri İhlalin Sonuçları

İş sağlığı ve güvenliğinin sağlanması için işverenlerin yerine getirmesi gereken birtakım yükümlülükler vardır. İşverenlerin yanında çalışanların da bu konuda uyması gereken önemli yükümlülükleri bulunmaktadır. 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’na göre çalışanlar aldıkları eğitim doğrultusunda kendilerinin ve yaptıkları işten etkilenendiğer çalışanların sağlık ve güvenliklerini tehlikeye düşürmemekle yükümlüdürler. 6331 sayılı Kanun’un 19.maddesinde çalışanların yükümlülükleri düzenlenmiştir. Bu hüküm dışında Kanun’un 28. maddesinde de çalışanların bağımlılık yapan maddeleri kullanmalarına ilişkin düzenleme getirilmiştir. Çalışma kapsamında ilk olarak 6331 sayılı Kanun kapsamında “çalışan” kavramı açıklanmaya çalışılmıştır. Daha sonra çalışanların Kanundan doğan yükümlülükleri incelenmiştir. Son olarak yükümlülüklerine aykırı davranan çalışanların ne gibi yaptırım ile karşılaşacakları çeşitli kanunlar açısından ele alınmıştır.

Employees’ Obligations due to Law No 6331 and the Results of Behavior Against Obligations

Employers have some obligations to ensure occupational health and safety. In addition to employers, employees also have important obligations to comply with. According to Occupational Health and Safety Law No. 6331, employees are obliged not to endanger the health and safety of themselves and other employees affected by their work in line with the training they receive. Article 19 of Law No. 6331 regulates the obligations of employees. Apart from this provision, again in Article 28 of the Law, the regulation on the use of addictive substances has been introduced. In this study, the concept of “employee” is tried to be explained in Law No. 6331. Then the obligations of the employees arising from the law were examined. Finally, the sanctions faced by those who violate their obligations were examined in terms of various laws.

PDF

___

Alpagut, G. (2014). 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’nun Genel Esasları, Prof. Dr. Berrin Ergin’e Armağan. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, Cilt: LXXII. Sayı: 2. İstanbul: Legal Yayıncılık.31-45.
Atan, M., Cam, E., Çelik, E., Yazar A., Berna ve Boz Eravcı, D. (2017) Türkiye’de İş Sağlığı ve Güvenliği Algısı Araştırma Raporu. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Eğitim ve Araştırma Merkezi. Yayın No: 58. Ankara.
Balkır, Z. G. (2012a). İş Sağlığı ve Güvenliği Hakkının Korunması: İşverenin İş Sağlığı ve Güvenliği Organizasyonu. Sosyal Güvenlik Dergis. 2 (1). 56-91.
Balkır, Z. G. (2012b). 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’nda İşverenin İş Sağlığı ve Güvenliği Yönetim Sorumluluğu. Sicil.28. 20-42.
Baloğlu, C. (2013). Avrupa Birliği ve Türkiye’de İş Sağlığı ve Güvenliği. 1. Bası. İstanbul: Beta.
Baloğlu, C. (2015). Çalışanların İş Sağlığı ve Güvenliği Yükümlülükleri ve Aykırılığın İş İlişkisine Etkisi. Kamu-İŞ İş Hukuku ve İktisat Dergisi. 14 (1). 17-28.
Başbuğ, A. (1999). Türk İş Hukukunda Disiplin Cezaları. Ankara: Tes İş. Baycık, G. (2013). Çalışanların İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin Haklarında Yeni Düzenlemeler. Ankara Barosu Dergisi. 2013 (3). 105-170.
Çatalkaya Ugan, D. (2019). İş Hukukunda Ölçülülük İlkesi. İstanbul: Beta. Çelik, N., Caniklioğlu, N. ve Canbolat, T. (2019). İş Hukuku. Yenilenmiş 32. Bası. İstanbul: Beta.
Demir, B. ve Demir, N. (2016). Kamu Sektöründe 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Yasasının Uygulanması ve Mevcut Yükümlülükler. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi. Sayı: 29. 167-194.
Eren, F. (2013). Borçlar Hukuku, Genel Hükümler.15. Bası. Ankara: Yetkin.
Erdoğan, C. (2017). Geçici İş İlişkisinde İşverenin İş Sağlığı ve Güvenliği Önlemleri Alma Yükümlülüğü. YBHD. 2017 (2).
Erol, S. (2015). İş Sağlığı ve Güvenliği Konusunda İşveren, Çalışan ve Devletin Rolü. ASSAM. 2 (4). 115-137.
Gerek, N. (2013). İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’nun Düşündürdükleri. Sicil. 28. 10-20.
İnciroğlu, L. (2017). Çalışanların İş Sağlığı ve Hükümlerine Aykırı Davranışının Hukuki Sonuçları. www.inciroğludanismanlik.com(Erişim: 24 Kasım 2020).
İnciroğlu, L. (2008). İşçi Sağlığı ve İş Güvenliğinde İşçi ve İşverenin Hukuki ve Cezai Sorumlulukları. İstanbul: Legal.
İren, E. (2011). Geçici İş İlişkisinde İşverenlerin İş Sağlığı ve Güvenliği Önlemleri Alma Yükümlülüğü. AÜHFD60 (2). 281-307.
İren, E. (2006). İşçilerin İş Sağlığı ve Güvenliği Kurallarına Uyma Yükümlülüğü ve İhlali Halinde Karşılaşacakları Müeyyideler. Sicil. 3. 92-103.
Kabakçı, M. (2009). İş Sağlığı ve Güvenliğinin Hukuk Sistemindeki Yeri. TBB Dergisi. 86. 249-267.
Kılıç, L. (2006). İşverenin İş Sağlığı ve Güvenliğini Sağlama Hükümlülüğü ve Sorumluluğu. Ankara: Yetkin.Kurt, R. (2013). Herkes İçin İş Sağlığı ve Güvenliği Rehberi. Ankara: Seçkin.
Mollamahmutoğlu, H., Astarlı, M. ve Baysal, U. (2014). İş Hukuku.Gözden Geçirilmiş 6. Bası. Ankara:Turhan.
Özdemir, E. (2014). İş Sağlığı ve Güvenliği Hukuku.İstanbul: Vedat.
Öztürk Sarıbay, G. (2015). İş Sağlığı ve Güvenliği Yükümlülüklerinin Yerine Getirilmemesinin Hukuki, İdari ve Cezai Sonuçları.İstanbul: Beta.
Senyen/Kaplan, E. T. (2014). 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’nda Çalışanların Yükümlülükleri. Sicil. 31. 37-49.
Süzek, S. (2005). İşçilerin İş Sağlığı ve Güvenliği Konusundaki Hakları ve Yükümlülükleri, Legal İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Dergisi. Sayı: 6. 609-622.
Süzek, S. (2006). İşverenlerin İş Sağlığı ve Güvenliği Konusundaki Yükümlülükleri. İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Türk Milli Komitesi 30. Yıl Armağanı. 507-528.
Süzek, S. (2011). İş Hukukunda Disiplin Cezaları. Çalışma ve Toplum Dergisi.Sayı:28. (9-11).
Süzek, S. (2019). İş Hukuku.17. Bası, İstanbul: Beta.
Yağız, Ç. (2011). 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’na Göre Hizmet Sözleşmesinin 393-413 Maddeleri Işığında ve 818Sayılı Borçlar Kanunu ile Kıyaslanarak İncelenmesi. Legal İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Dergisi. Cilt 8 (30). 517-547.
Yıldız, E. (2019). Asıl İşveren Alt İşveren İlişkisinde İş Sağlığı ve Güvenliği Yükümlülükleri.İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Yıl maz, M. (2013). Kamu Kurumlarında İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’nun Uygulanması. ÇSGB Çalışma Dünyası Dergisi. 1 (2). 39-51.
Yiğit, A. (2013). İş Güvenliği. 2. Bası. Bursa: Dora.Workers’ Participation [http:// www . ilo . org / legacy/english/osh/en/story_content/external_files / fs_st_4 - worker_3_en.pdf]. (Erişim: 26 Kasım 2020).
OSHA [https://osha.europa.eu/en/about-eu-osha /what-we-do].(Erişim: 26 Kasım 2020)A Practical Guide.
Worker Participation in Occupational Safety ve Health A Practical Guide (2012).
[https:// osha . europa . eu / en / publications/worker-participation-occupational-safety-and-health-practical-guide]. (Erişim: 26 Kasım 2020.
[http:// ismahkemesi . com / 2015 / 07 / iscinin-isyerinde – alkol – almasi – veya – ise - alkollu-gelmesi-yargitay-kararlari/]. (Erişim: 24 Kasım 2020).
[http:// al . av . tr / 2017 / 01 / 17 / yargitay-karari – iscinin – alkollu – ve – uyusturucu - madde-kullanarak-ise-gelmesi/: 2020]. (Erişim: 26 Kasım 2020).
[http:// erdemozdemir – ishukuku . blogspot . com / 2013 / 10 / is – sagligi – ve – guvenligi -bakimindan.html]. (Erişim: 07 Eylül 2020).
Prevention of Alcohol and Drugs Use in the Workplace. [http:// www . ilo . org / safework / areasofwork / workplace-health-promotion-and-well – being / WCMS _ 108398 / lang --en/index.htm]. (Erişim: 26 Kasım 2020)
İstanbul Tabip Odası. İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Kanun Tasarısı Kabul Edilemez, [http://iyh.istabip.org.tr/index.php?option=com_content&view=article&id=226:isci-sagligi-ve-is-guvenligi-kanun-tasarisi-kabul-edilemez]. (Erişim: 20 Ekim 2015)
[https://www.sabah.com.tr/yasam/2014/05/15/demirleri – isirarak – oksijen - aldik?paging = 6] (Erişim: 26 Kasım 2020).
ÇSGB (2015). Kamuda İş Sağlığı ve Güvenliği. Ankara. [https:// aybu . edu . tr / isg / contents / files / Kamuda%20%C4%B0%C5%9F%20Sa %C4%9Fl%C4%B1%C4%9F%C4%B1%20ve%20G%C3%BCvenli%C4%9Fi.pdf]. (Erişim: 23 Kasım 2020).