Üniversite Öğrencilerinin Kent Marka İmajına Yönelik Algı ve Tutumları: Edirne İlinde Bir Uygulama

Günümüzde kentler için pazarlama ve marka imajı oluşturma çabaları, şehirlerin rekabet edebilmesi için kaçınılmaz unsurlar haline gelmiştir. Ülke, bölge ve kentlerin marka imajları insanların yatırım, alışveriş, yerleşim, çalışma ve seyahat etme kararlarını da etkilemektedir.  Kentte aktif nüfusun önemli bir bölümünü oluşturan üniversite öğrencilerinin de kentin markalaşmasına önemli katkılar sağladığı görülmektedir. Özellikle küçük kent nüfusunun önemli bir oranını oluşturan üniversite öğrencileri, nitelikli insan sermayesi olarak, bir­çok bakımdan kentlerin markalaşma sürecine katkıda bulunabilirler. Bütün dünya ile daha çok ve hızlı iletişim kurma yeteneğinde olan üniversite genç nesil öğrencileri, uluslararası farklılıkların ve değişimlerin farkında olup bu durumu analiz edip yorum yapabilmektedir. Bu çalışma, Edirne kentinin aktif bir paydaşı olan Trakya Üniversitesi Uygulamalı Bilimler Yüksekokulu ile İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi 1. ve 4. sınıf (ve artı)’taki 500 öğrenciye birebir anket uygulanarak yapılmış ve SPSS 21.0 istatistik programı ile analiz edilmiştir. Çalışmada öğrencilerin kent markalaşmasına yönelik algı ve tutumları, kent markası ile ilgili görüş, düşünce ve beklentileri incelenmiştir. Edirne’de okuyan bu üniversite öğrencilerine ait demografik özellikler,  öğrencilerin okudukları kent ile ilgili daha öncesinde bilgilerinin olup olmadığı, bu bilgilere nasıl ulaştıkları gibi sonuçlar da araştırmanın konusunu oluşturmaktadır. Edirne’nin ekonomik kalkınmasında ön sıralarda yer alan turizm sektörünün ekonomik ve turistik marka katkısı göz önünde bulundurularak bu iki bölüm öğrencileri seçilmiştir. Kente yeni gelen birinci sınıf öğrencileriyle kentte en az dört yıl yaşayan dördüncü sınıf öğrencilerinin görüş ve bağlılıkları da araştırmanın içinde yer almaktadır. Bu hedef kitlenin Edirne markasıyla ilgili algı ve tutumlarının dikkate alınması, kentin markalaşma sürecine önemli katkılar sunacaktır. Ayrıca kent için bu yönde stratejilerin geliştirilmesi, kentin tanıtılması ve sürdürülebilir marka olmasında önemli rol oynayacaktır. Marka olmanın sürdürülebilir avantajlarını fark eden kent yöneticilerinin de destinasyon marka yönetim sürecini belirleyerek,  bütün imkanları kullanarak kentlerini markalaştırabilmek için çaba göstermeleri gerekmektedir.

___

  • KAYNAKÇA Aaker, D. (2015). Markalama, Başarıya Ulaştıran 20 Temel İlke, (2. Baskı), MediaCat: İstanbul. Avcılar. M. Y. ve Kara. E. (2015). ‘‘Şehir Markası Kavramı ve Marka Şehir Yaratma Stratejilerine Yönelik Literatür İncelemesi’’, Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, Sayı 34, ss. 76-94. Brandt, C. ve Mortanges, C. P. (2011), “City Branding: A Brand Concept Map Analysis of a University Town”, Place Branding and Public Diplomacy, Vol:7, No:1, pp:50-63. Ceran, Y. (2013). ‘‘Şehirlerin Markalaştırılması ve Markanın Yönetimi’’, Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, Cilt 5, No 1, ss. 537-547. Cop, R. ve Akpınar, İ. (2014). ‘‘Öğrencilerin Şehirlerin Markalaşmasına Yönelik Algıları’’, Marmara Üniversitesi İ.İ.B. Dergisi, Cilt XXXVI, Sayı I, ss. 69-88. Erdil, T.S. ve Uzun, Y. (2010). Marka Olmak, (2. Baskı), Beta Yayınları: İstanbul. Fırat, A. ve Kömürcüoğlu, F. (2015), “Muğla Şehir Markası ve İmaj Algısı; Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Öğrencileri Üzerine Bir Alan Araştırması”, Yönetim Bilimleri Dergisi, Cilt 13, Sayı 26, ss. 285-304. Gençer, Y. (2015). ‘‘Marka Şehirlerin Ülke Pazarlamasında Kullanımı İstanbul-Milano Örneği’’, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl 3, Sayı 21, ss. 539-553. İçellioğlu, C.Ş. (2014). ‘‘Kent Turizmi ve Marka Kentler: Turizm Potansiyeli Açısından İstanbul’un Swot Analizi’’, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı 2014 / 1, 37-55. İslamoğlu, A. H. (2011). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri (SPSS Uygulamalı), Beta Yayınları: İstanbul. Kalaycı, Ş. (2014). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Asil Yayın: Ankara. Kavaratzis, M. and Ashworth, G.J. (2005). ‘‘City Branding: An Effective Assertion of Identity or A Transitory Marketing Trick?’’ Tijdschrift voor Economische en Sociale Geografie, Vol. 96, No. 5, pp. 506–514. Özbey, D.Ö. ve Başer, H.H. (2015). ‘‘Kent Marka İmajı Oluşumunda Etkili Unsurların Önem ve Yeterlilik Derecelerinin Konya Açısından İncelenmesi’’, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt 8, Sayı 39, ss. 923-932. Özdemir, Ş. ve Karaca, Y. (2009). ‘‘Kent Markası ve Marka İmajının Ölçümü: Afyonkarahisar Kenti İmajı Üzerine Bir Araştırma’’, Afyon Kocatepe Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, C.X I, S. II, ss. 113-134. Özgüner, Z. ve Uçar, M. (2015). ‘‘Şehir Markalaşmasında Pazarlamanın Önemi’’, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl 3, Sayı 9, ss. 323-333. Peker, A. E. (2006). ‘‘Kentin Markalaşma Sürecinde Çağdaş Sanat Müzelerinin Rolü: Kent Markalaşması ve Küresel Landmark’’, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Tosun, C. ve Bilim, Y. (2004). ‘‘Şehirlerin Turistik Açıdan Pazarlanması: Hatay Örneği’’, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, Cilt 15, Sayı 2, ss. 125-138. Vanolo, A. (2015). ‘‘The Image of the Creative City, Eight Years Later: Turin, Urban Branding and the Economic Crisis Taboo’’, Cities, Vol:46, pp:1-7. https://www.dunya.com/egitim/eskisehir-ogrenci-memnuniyetinin-baskenti-oldu-haberi-373207 (erişim tarihi: 21.11.2017).