YABANCI DİL ÖĞRETİMİNDE KULLANILAN BİLGİSAYAR PROGRAMLARININ TASARIM SÜREÇLERİNİN EĞİTSEL YÖNDEN DEĞERLENDİRİLMESİ

Bilgisayar ve İnternet teknolojileri alanında yaşanan hızlı gelişmeler, kişilerarası ve toplumlararası iletişimin ve bilgi paylaşımının önünü açmış, bu alandaki sınırlılıkları ortadan kaldırmıştır. Bu durum hiç kuşku yok ki, en çok yabancı dil alanına olan ilgiyi artırmakta ve bilgisayar ve internet, yabancı dil alanına olan ilgiyi artırmakla kalmayarak eğitim alanında sunduğu birçok içerikle bu alanın ihtiyaç duyduğu gereksinimleri de karşılamaktadır. Bu gelişmeler, yabancı dil öğretiminde uygulanan klasik yöntemleri yetersiz bırakırken dilbilimcileri de yeni model arayışlarına sevk etmektedir. Dilbilimciler, bir yandan bu icatların ders ortamında etkili biçimde kullanılmasına yönelik yeni yöntemler geliştirmeye çabalarken diğer yandan tasarlanan programların eğitim-öğretime uygunluğu üzerinde durmaktadır. Bu çalışmada, yabancı dil öğretiminde kullanılan bilgisayar programlarının tasarım süreçleri eğitsel yönden değerlendirilerek elde edilen bulguların yeni hazırlanacak programların daha etkin bir şekilde tasarlanmasına ve daha verimli bir şekilde kullanılmasına, bunların sonucu olarak daha etkin öğrenmeler gerçekleştirilmesine katkıda bulunması amaçlanmaktadır. Çalışmanın birinci bölümünde, teknoloji ile dil arasındaki ilişki öğretim yaklaşımları temel alınarak incelenmiştir. İkinci bölümde ise, yabancı dil öğretiminde kullanılan bilgisayar programları eğitsel yönden ele alınarak tasarım aşamalarının hangi süreçleri takip ettiği ve tasarım yapılırken hangi eğitsel unsurların programlara ne şekilde yansıtıldığı araştırılmıştır. Bunun yanında eğitsel yönden verimli bir bilgisayar programının hangi ölçütleri içermesi gerektiği değerlendirilmiştir. Bunların sonucu olarak, uygun ölçütlere göre tasarlanan bilgisayar programları, dil öğretimine ayrı bir boyut katarak dersleri tekdüzelikten kurtarıp öğrencilerin derse olan ilgisini artıracak, bireysel öğrenme gereksinimlerini karşılayarak öğrencilere öğrendikleri yabancı dili kullanma fırsatı verecektir. Böylelikle interaktif bir sınıf ortamı yaratılarak öğrenme yaşantıları zenginleştirilecektir. Bilimsel verilere dayanmayan tasarımlar ise zaman ve emek kaybına neden olacak ve başarısız sonuçlara yol açacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Bilgisayar, Tasarım, Teknoloji, Dil öğretimi, Yazılım

PDF

___

Akçay, C. (2007). Arapça Ders Kitabında Bulunması Gereken Özellikler. Gazi Üniversitesi, Gazi Eğitim Fakültesi, Türkiye’de Yabancı Dil Eğitimi Ulusal Kongresi, Bildiriler. Ankara. Aktaş T. (2005). Yabancı Dil Öğretiminde İletişimsel Yeti. Journal of Language and Linguistic Studies, 1 (1), 89–100. Web: www.jlls.org/Issues/Volume1/No.1/tahsinaktas.pdf adresinden 19.12.2007’de alınmıştır. Andrei, L. (2003). Teaching Machines And Programmed Instruction. Web: www.armyacademy.ro/biblioteca/anuare/2003/TEACHING.pdf adresinden 02.10.2010’da alınmıştır. Brooks, N. (1986). Culture in the Classroom. Culture Bound, Ed. by. Joyce Merrill Valdes, Cambridge University Pres. Bülbül, H.İ. (1999). Öğretim Amaçlı Bilgisayar Yazılımlarında Ekran Tasarımı. No: 141 Web: http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/144/bulbul.htm adresinden 06.07.2009’da alınmıştır. Coste, D. (1996). Multimédia et Curriculum Multidimensionnel. Y. Chevalier (eds.), Acte du Colloque: Outils Multimédia et Stratégies d'Apprentissage. Lille: Cahiers de la Maison de la Recherche de l'Université Charles de Gaulle. Canale, M. (1983). From Communicative Competence to Communicative Language Pedagogy. Language and Communication. Richards, J. C. ve Schmidt, R.W. (ed.). Longman. Chomsky, N. (1986). Knowledge Of Language: Its Nature, Origin And Use. New York: Praeger. Çakmak, E.K. (2007). Arayüz Tasarımında Yeni Bir Yaklaşım: Paralel Öğretim Tasarımı. Gazi Üniversitesi, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 27 (1), 1–22. Demirel, Ö. (2010). Eğitimde Program Geliştirme. (14. Baskı) Ankara: PagemA Yayıncılık Edmonson, W. and House, J. (1993). Einführung in die Sprachlehrforschung. Franke Verlag, Tübingen, Basel, Ekmekçi, Ö.F. (1983, Temmuz-Ağustos). Yabancı Dil Eğitimi Kavram ve Kapsamı. Türk Dili, Dil Öğretim Özel Sayısı. TDK Yay. 106–115. Web: http://turkoloji.cu.edu.tr/DILBILIM/ekmekci_01.pdf adresinden 03.10.2010’da alınmıştır. Ellidokuzoğlu, H. (2006). Yabancı Dil Öğretiminde Temel Prensipler, Web: http://atakansonmez.blogcu.com/-/462490 adresinden 21.03.2011’de alınmıştır. Fries, C. (1945). Teaching and Learning English as a Foreign Language. Ann Arbor: University of Michigan. İşler, E. (2002). Karşıtsal Çözümleme ve Arapça Öğretimi. Nüsha Dergisi. 2 (6), 123–134. Web: http://www.doguedebiyati.com/nusha/06/011-Emrulah_isler.doc adresinden 03.10.2010’da alınmıştır.
Kartal, E. (2005). Bilişim-İletişim Teknolojileri ve Dil Öğretim Endüstrisi. TOJET (The Turkish Online Journal of Educational Technology). 4 (4), Article: 11, 82,87. Web: www.tojet.net/articles/4411.pdf adresinden 17.10.2010’da alınmıştır. Kazu, İ.Y. ve Yavuzalp, N. (2008). Öğretim Yazılımlarının Kullanımına İlişkin Öğretmen Görüşleri. Eğitim ve Bilim (Education and Science) Dergisi. 33 (150) Vol: 33, No: 150, 110–126. Krashen, S. (1985). The Input Hypothesis: Issues and Implications. London: Longman Publishing. Lado, R. (1957). Linguistics Across Cultures: Applied Linguistics for Language Teachers. University of Michigan Press: Ann Arbor. Lai, C.C. and Kritsonis, W.A. (2006). The Advantages and Disadvantages of Computer Technology in Second Language Acquisition. Doctoral Forum National Journal For Publishing and Mentoring Doctoral Student Research. 3 (1), 1–6. Mirici, İ.H. (2001). Çocuklara Yabancı Dil Öğretimi. Ankara: Gazi Kitabevi. Newby, T.J., Stepich, D.A., Lehman, J.D. and Russell, J.D. (1996). Instructional Technology Past, and Future, Derl: G. Anglin (Colorado: Libraries Unlimited, Inc.). Ozil, Ş. (1999). Devlet Okullarındaki Yabancı Dil Derslerinde Hedef Kültüre Ait Öğelerin Aktarımı. Web: http://www.ingilish.com/kultur-aktarimi.htm adresinden 18.12. 2008’de alınmıştır. Saraç, (Süzer) H.S. (2007, Mart). Öğretmen Adaylarının 8. sınıf İngilizce Ders Kitabındaki Dialogların Etkinliği Konusunda İnançları: Toplumedim Sorunları. Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi. 15 (1), 401–410. Sezer, A. (1988). Yabancı Dil Öğretiminde Üretken Dönüşümlü Dilbilgisinin Yeri. Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi. 3, 141–151. Sutcliffe, A.G. (1997). Task Related Information Analysis. International Journal of Human Computer Studies. 47, 223–255. Uslu, Z. (2007), Dil Edinimi ve Yabancı Dil Öğreniminde Yaş Faktörünün Rolü. Dicle Üniversitesi, Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi. 8, 146–156. Vigotsky, L.S. (1934). Düşünce ve Dil. (Çev. Semih Koray) Kaynak yayın: İstanbul: 1985, Toplumsal Dönüşüm Yayınları. Watson, J.B. (1913). Psychology as the Behaviorist Views it. Psychological Review, 20, 158–177. Web: http://smash.psych.nyu.edu/courses/fall10/learning/papers/Watson1994.pdf adresinden 07.03.2011’de alınmıştır. Yalın, H.İ. (2010). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme. (22.Basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım Yapıcı, M. (2004). İlköğretim 1. Sınıfa Başlayan Öğrencilerin Hazırbulunuşluk Düzeyleri. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, ISSN 1303-5134. 1 (1) 1-8. Web: http://www.insanbilimleri.com/ojs/index.php/uib/article/view/52/95 adresinden 15.02.2011’de alınmıştır.