Sinedigma: Sinemanın Zihinsel ve Toplumsal Gerçeklik Üretimi

Bu çalışmanın amacı, özgün ve sinemaya özgü bir kavram olarak ileri sürülen ‘sinedigma’nın, zihinsel gerçeklik algısında ne kadar etkili olduğuna ve bu etkinin nasıl toplumsal hâle gelebildiğine dair düşünce üretme çabasıdır. Bu amacı ortaya koymak adına, çalışma literatür taramasını merkeze alarak kuramsal bir eksene yerleştirilmiştir. Bu eksen dâhilinde, öncelikle gerçeklik ve sinema arasındaki ilişkiye değinilmiş, gerçeklikle ilişkisi açısından sinedigma kavramının tam olarak neyi ifade ettiği ve zihinsel gerçeklikler üzerindeki etkisinin nasıl olduğu açıklanmaya çalışılmıştır. Daha sonra sinedigmaların toplumsal gerçeklik üzerindeki etkisi tartışılarak, kültürel oluşumda ne tür bir rolü olabileceğine dair düşünceler ortaya koyulmuştur. Bu düşüncelerin serimlenmesinde, küresel dolaşıma ve etkiye sahip olan Hollywood filmleri temele alınmıştır. Sonuç olarak, özellikle Hollywood sinedigmalarının her geçen gün daha da evrenselleşerek hem bireysel hem de toplumsal gerçeklikler üretebildiği savunulmuştur.

Sinedigma: The Mental and Social Reality Construction of Cinema

The aim of this study is to try to generate an idea about how effective 'sinedigma' –which is put forward as an original concept specific to cinema– is in the perception of mental reality, and how this effect can become social. In order to reveal this aim, the study was placed on a theoretical axis centring on a literature review. Within this axis, first, the relationship between reality and cinema was mentioned; an attempt was made to explain exactly what the concept of sinedigma expresses in terms of its relationship with reality, and what effect it has on mental realities. Later, opinions about what kind of role sinedigmas can play in cultural formation were put forth by debating their impact on social reality. Hollywood films, which have a global circulation and influence, were taken as a basis in laying out these opinions. In conclusion, it has been asserted that especially Hollywood sinedigmas are becoming increasingly universal and they are capable of generating both individual and social realities.

___

  • Abisel, N. (1995). Popüler Sinema ve Türler. İstanbul: Alan.
  • Adanır, O. (2012). İlkel Toplumdan Melodramlar Evrenine. İstanbul: Hayalperest.
  • Baker, U. (2012). Beyin Ekran. (E. Berensel, Der.). İstanbul: Birikim.
  • Balàzs, B. (1970). Theory of The Film. (E. Bone, Trans.). London: Dennis Dobson.
  • Baudrillard, J. (2005). Şeytana Satılan Ruh ya da Kötülüğün Egemenliği. (Çev. O. Adanır). Ankara: Doğu Batı.
  • Baudrillard, J. (2006). Kusursuz Cinayet. (N. Sevil, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
  • Baudrillard, J. (2010). Sanat Komplosu: Yeni Sanat Düzeni ve Çağdaş Estetik 1. (E. Gen ve I. Ergüden, Çev.). İstanbul: İletişim.
  • Baudrillard, J. (2011). Simülakrlar ve Simülasyon. (O. Adanır, Çev.). Ankara: Doğu Batı.
  • Benjamin, W. (2002). Pasajlar. (A. Cemal, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi.
  • Berger, J. (2012). Görme Biçimleri. (Y. Salman, Çev.). İstanbul: Metis.
  • Bernard, W. (2006). Hakikat ve Hakikatlilik (E. Demirel, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
  • Bordwell, D. & Thompson, K. (2002). Film History: An Introduction. New York: McGraw-Hill (e-book).
  • Bourdieu, P. (1990). In Other Words: Essays Towards a Reflexive Sociology. California: Stanford University.
  • Burnett, R. (2012). İmgeler Nasıl Düşünür? (G. Pusar, Çev.). İstanbul: Metis.
  • Cavell, S. (1979). The World Viewed: Reflections on The Ontology of Film. Cambridge: Harward University.
  • Cevizci, A. (1999). Felsefe Sözlüğü. İstanbul: Paradigma.
  • Cündioğlu, D. (2012). Sinema ve Felsefe. İstanbul: Kapı.
  • Deleuze, G. (1997). Cinema 2: The Time-Image. (H. Tomlinson & R. Galeta, Trans.). Minneapolis: University of Minnesota (e-book).
  • Diken, B. ve Laustsen, B. C. (2011). Filmlerle Sosyoloji. (S. Ertekin, Çev.). İstanbul: Metis.
  • Doctorow, E. L. (2000). City of God. New York: Random House.
  • Faure, E. (2006). Elie Faure: Sinema Sanatı. (M. Gönen, Der.). İstanbul: Es.
  • Fanon, F. (2007). Yeryüzünün Lanetlilieri. (Ş. Süer, Çev.). İstanbul: Versus.
  • Foucault, M. (2013). Bu Bir Pipo Değildir. (S. Hilav, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi.
  • Frampton, D. (2013). Filmozofi (C. Soydemir, Çev.). İstanbul: Metis.
  • Gabbard, O. G. ve Gabbard, K. (2009). Psikiyatri ve Sinema. (Y. Eradam ve H. Satılmışoğlu, Çev.). İstanbul: Okuyan Us.
  • Gültekin, G. (2018). Popüler Sinemada Sanal Özgürlük Sunumu: Pi’nin Yaşamı Örneği. Abant Kültürel Araştırmalar Dergisi, 3(5), 1-19.
  • Kakınç, D. T. (1993). 100 Filmde Başlangıçtan Günümüze Gangster Filmleri. Ankara: Bilgi.
  • Kawana, S. (2008). Murder Most Modern: Detective Fiction and Japanese Culture. Minnesota: University of Minnesota.
  • Kellner, D. (2013). Sinema Savaşları: Bush-Cheney Döneminde Hollywood Sineması ve Siyaset. (G. Koca, Çev.). İstanbul: Metis.
  • Kırel, S. (2012). Kültürel Çalışmalar ve Sinema. İstanbul: Kırmızı Kedi.
  • Laing, D. R. (2012). Bölünmüş Benlik. (E. Akça, Çev.). İstanbul: Pinhan.
  • Maccannel, F. J. (2014). İki Korku Arasında. (T. McGowan ve S. Kunkle, Der.). Lacan ve Çağdaş Sinema. (Y. Ertuğrul ve C. Turan, Çev.). İstanbul: Say.
  • Marin, L. (2013). İmgenin İktidarları. (M. Cedden, Çev.). Ankara: Dost.
  • McGowan, T. (2014). Fantezilerimizle Mücadele Etme: Karanlık Şehir ve Psikanalizin Politikası. (T. McGowan ve S. Kunkle, Der.). Lacan ve Çağdaş Sinema. (Y. Ertuğrul ve C. Turan, Çev.). İstanbul: Say.
  • Metz, C. (2012). Sinemada Anlam Üstüne Denemeler 1. (O. Adanır, Çev.). İstanbul: Hayalperest.
  • Mitry, J. (1989). Sinema Estetiği ve Psikolojisi. (O. Adanır, Çev.). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi.
  • Monaco, J. (2010). Bir Film Nasıl Okunur? (E. Yılmaz, Çev.). İstanbul: Oğlak.
  • Morin, E. (2005). The Cinema or The Imaginary Man. Minneapolis: University of Minnesota.
  • Özdemir, T. S. (2010). Yeni Kara Filmler. Ankara: Nirengi.
  • Pamuk, O. (2011). Kara Kitap. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Pezzella, M. (2006). Sinemada Estetik. (F. Demir, Çev.). Ankara: Dost.
  • Platon (2011). Devlet. (S. Eyüboğlu ve M. A. Cimcoz, Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası. Rancière, J. (2013). Özgürleşen Seyirci. (E. B. Şaman, Çev.). İstanbul: Metis.
  • Ryan, M. ve Kelner, D. (2010). Politik Kamera. (E. Özsayar, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
  • Şentürk, R. (2011). Postmodern Kaos ve Sinema. İstanbul: Avrupa Yakası.
  • Wayne, M. (2009). Politik Film. (E. Yılmaz, Çev.). İstanbul: Yordam.
  • Wood, J. (2010). Kurmaca Nasıl İşler? (E. Bodur, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
  • Yücel, H. (2013). İmgeden Yoruma. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Zizek, S. (2011). İdeolojinin Yüce Nesnesi. (T. Birkan, Çev.). İstanbul: Metis.