Performance Of Affects And Imitation Of Emotions: A Study On Babis Makridis's Pity Film

Gabriel Tarde’a göre insan doğduğu andan itibaren çevresindekileri taklit ederek kendi davranışlarını oluşturur. Tarde, 1903 yılında yeni bir edisyonuyla tekrar yayımlanan ‘Taklidin Yasaları’ adlı kitabında; ‘Toplumsal olarak her şey icat ya da taklittir, ikisinin birbiri ile olan ilişkisi ise dağ ve nehir arasındaki ilişki gibidir’ (Tarde, 1890 [1993]: 3) diyerek taklit ve icadın öneminden bahseder. Hatta yine aynı eserde ‘bir buluşun icat sayılabilmesi için onun taklit edilebilir olması zorunluluktur’ diyerek taklidin toplumsal önemine bir kez daha değinir. Dolayısıyla toplumsal bir varlık olan insan kimliğini oluştururken çevresinden, etrafındaki insanlardan, edebiyat ve sanattan da beslenerek kendini var eder. Bu durum sinemanın icadıyla birlikte film karakterlerinin de özelliklerini fark etmek, onlara benzemeye çalışmak üzerinden yoğunlukla devam eder. Bu taklit süreci davranışların ve dolayısıyla onlarla birlikte açığa çıkan duyguların oluşmasında da etkili olur, insan, içinde bulunduğu kültürden, tarihsel süreçlerden de etkilendiği için farklılıklar ve aynılıklar içerisinde kendi bireyselliğini oluşturma çabası içindedir. Makale, son yıllarda ‘Yunan Tuhaf Dalgası’ olarak da adlandırılan akım içerisinde bulunan, Babis Makridis’in 2018 yılında yönettiği Oiktos (Zavallı, Babis Makridis, 2018) filminden hareketle duyguların performansı ve taklit edilmesi bağlamında tartışmalar yapacak, Brauch Spinoza’nın duygulanım kavramları üzerinden filmi inceleyecek ve Ulus Bakerin duygular sosyolojisi önerisinin imkanını sorgulayacaktır. İnsanın duyguları nasıl oluşur, duygusal davranışlar nelere göre şekillenir soruları filmin adsız ana kahramanı üzerinden sorulacak ve bu sorulara yanıt aranacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Yunan Tuhaf Dalgası, Duygular Sosyolojisi, Sinema, Gabriel de Tarde, Ulus Baker, Baruch Spinoza

Performance Of Affects And Imitation Of Emotions: A Study On Babis Makridis's Pity Film

According to Gabriel De Tarde, from the moment a person is born, she/he creates her own behavior by imitating those around her/his. Tarde, in his book "Laws of Imitation", which was published in a new edition in 1903; He mentions the importance of imitation and invention by saying "Everything socially is an invention or imitation, the relationship between the two is like the relationship between mountain and river"(Tarde, 1890 [1993]: 3). Moreover, in the same work, he once again mentions the social importance of imitation by saying "In order for an invention to be considered an invention, it must be imitable". Therefore, while creating human identity, which is a social being, it creates itself by feeding on the environment, people around it, literature and art. With the invention of cinema, this situation continues intensely by noticing the characteristics of movie characters and trying to resemble them. This process of imitation is also effective in the formation of the behaviors and therefore the emotions that come out with them. As the human being is also affected by the culture and historical processes she/he is in, she/he tries to create her/his own individuality within differences and samenesses. The article will discuss the performance and imitations of emotions based on Babis Makridis' film Oiktos (Zavallı, Babis Makridis, 2018), which has been in the current called 'Greek Strange Wave' in recent years, and will try to examine the film through Brauch Spinoza's concepts of affect and question the possibility of Ulus Baker's proposal for a sociology of emotions.. The questions of how human emotions are formed and how emotional behaviors are shaped will be asked through the anonymous main hero of the film and answers will be sought.

Keywords:

Greek Weird Wave, Sociology of Emotions, Cinema, Gabriel de Tarde, Ulus Baker, Baruch Spinoza,

PDF

___

Ahmed, S. (2014) Duyguların Kültürel Politikası, Çev. Sultan Komut, Sel Yayıncılık, İstanbul.

Baker, U. (2012) Kanaatlerden İmajlara, Çev. Harun Abuşoğlu, Birikim Yayınları, İstanbul.

Balcı, M. E. (2014). Tarde’ı neden tardettik? Türk sosyolojisine dair soy-kütüksel bir deneme, Sosyoloji Dergisi, 3. Dizi, 29. Sayı, 2014/2, s.293-325

Bansidhar, B. (2000) An Examınatıon Concernıng Dualısm In Rene Descartes And Deconstructıon Of Jacques Derrıda, School of Language, Literature & Culture Studies Jawaharlal Nehru University New Delhi, India (Phd Thesis)

Basea, E. (2016) “ The ‘Greek Crisis’ through the Cinematic and Photographic Lens: From ‘Weirdness’ and Decay to Social Protest and Civic Responsibility.” Visual Anthropology Review 32(1): 61– 72.

Butler, J. (2005) Kırılgan Hayat, Çev. Başak Ertür, Metis Yayınları, İstanbul.

Butler, J. (2009) Savaş Tertipleri, Çev. Şeyda Öztürk, YKY Yayınları, İstanbul.

Deleuze, G. (2005) Spinoza Pratik Felsefe, Çev. Ulus Baker, Norgunk Yayınları, İstanbul.

Deleuze, G. (2000) Spinoza Üzerine 11 Ders, Çev. Ulus Baker, Öteki Yayınevi, Ankara.

Derrida, J. (2014) Gramatoloji, Çev. İsmet Birkan, Bilgesu Yayıncılık, İstanbul.

Djellal, F., & Gallouj, F. (2014). The laws of imitation and invention: Gabriel Tarde and the evolutionary economics of innovation, Retrieved from http://econpapers.repec.org/paper/halwpaper/halshs-00960607.htm (25.02.2021)

Karmitz M. (Producer). Krzysztof, K. (Director). Trois Couleurs: Bleu, France: Mk2 Productions

Klos, P. (2014), Duality of the Sign Deconstructed On the Basis of the Works by Jacques Derrida, Styles Of Communıcatıon, Vol. 6, no. 1/2014: 94-101.

Livanou A., Konstantakopoulos C. V., Smieja K., Rzezniczek B. (Producers )Makridis, B. (Director). (2018). Oiktos, Athens: Neda Film.

Moran, Dermot, Introduction to Phenomenology, Rotledge Press, New York and London 2000.

Nikolaidou, A. “The Performative Aesthetics of the ‘Greek New Wave.’” Filmcon Journal of Greek Film Studies 2, 2014, p. 21

Spinoza, B. (2011) Ethica, Çev. Çiğdem Dürüşken, Kabalcı Yayınları, İstanbul.

Tarde, G. (1902) L’invention, moteur de l’évolution sociale, Revue internationale de sociologie, X(7), p. 562-74.

Tarde, G. (1890) Les lois de l’imitation (Paris: Félix Alcan; Paris: Editions Kimé, Paris, 1993).