Milliyetçilik ve faillik bağlamında dedemin insanları

Bu çalı ş ma Dedemin İnsanları ﬁlmini milliyetçilik kuramlarına dair sembol ve metinler aracılı ğ ıylairdelemektedir. Çalı şmada milliyetçili ği tartı ş ırken, ﬁlm metninde failin varlı ğ ı sorgulanmaktadır.Çalı ş manın amacı dil, bayrak, ötekile ş tirme, cemaat gibi milliyetçilik kuramlarında de ğ inilentemel kavram ve olguları metinler arası bir okuma ile incelemektir. Giri ş bölümünde çalı şmanınkuramsal dayana ğını olu ş turan yapısalcılık, post-yapısalcılık, sosyal bilimlerde milliyetçilikkuramları ve sinema milliyetçilik ili ş kisi tartı ş ılmaktadır. Milliyetçili ğ in di ğer gösterenlerinin yanısıra ekonomi ve dil ile ili şkisinin üstünde durulmaktadır. İlerleyen bölümde ﬁlm metnindemilliyetçili ğ in gösterenleri milliyetçilik kuramları bağ lamında incelenmektedir. İncelemeyaklaş ımı normatif de ğ il pozitiftir, böylece çalı şma ﬁlmin nasıl olması gerekti ğ inden ziyade, nasıloldu ğ u üstünde durmaktadır. Son bölümde ise ﬁlmin yönetmeni ile yapılan bir röportajdakendi sordu ğu sorunun ﬁlmdeki cevabı aranmakta, bu soru son dönem Türk sinemasındayaygınla ş tı ğ ı kabul edilen bir dü ş ünce devleti, yapıyı öne çıkaran; bireyi önemsizle ş tiren birikilik- ile birlikte tartı ş ılmaktadır.

Dedemin insanları in the of context of nationalısm and the individual

This study analyzes the ﬁlm Dedemin İnsanları ( The People of My Grandfather) via symbols andtexts about nationalism theories. The study questions the existence of the individual in theﬁlm text. The study aims to observe the integral concepts and facts in the theory of nationa -lism, such as language, ﬂag, Othering, and community, through an intertextual reading of theﬁlm. First, the study discusses the theoretical backgrounds, such as post-structuralistic, struc -turalistic, and nationalistic theory in social science, and the relationship between nationalismand cinema, emphasizing the relationships among nationalism, economy, and language. Thenit examines the signiﬁcance of nationalism in the ﬁlm text. The approach is not intended to benormative; rather it is positive, focusing on how ﬁlm is to be, rather than how it has to be. Thelast section presents an interview with the director of the ﬁlm about the dichotomy betweencivil society and the state, which trivializes the concept of the the individual and highlightsstructure in the Turkish Cinema in the new era.

PDF

___

Adorno, T. W. & Horkheimer, M. (2010). Aydınlanmanın Diyalektiği. (N. Ülner & E. Öztarhan Karadoğan, Çev.). İstanbul: Kabalcı.
Anderson, B. (1995). Hayali Cemaatler: Milliyetçiliğin Yayılması ve Kökenleri. (İ. Savaşır, Çev.). İstanbul: Metis.
Baudrillard, J. (2008). Simulark ve Simulasyon. (O. Adanır, Çev.). Ankara: Doğu Batı.
Benhabib, S. (1999). Modernizm, Evrensellik ve Birey Çağdaş Ahlak Felsefesine Katkıları. İstanbul: Ayrıntı.
Bernstein, J.M. (2009). Önsöz. Adorno, T. W., Kültür Endüstrisi - Kültür Yönetimi, (E. Gen, N. Ülner, M. Tüzen, Çev.). İstanbul: İletişim.
Bordwell, D. (1986). Classical Hollywood Cinema: Narrational Principles and Procedures. P Rosen (Ed.), Narrative, Apparatus, Ideology (s. 17-34). NY: Colombia University.
Boxoffce. (2015). Kış Uykusu. http://www.boxoffceturkiye.com/ flm/2012274/Kis-Uykusu.htm (Erişim Tarihi, 11 Şubat 2015).
Boxoffce. (2015). Bir Zamanlar Anadoluda. http://www. boxofficeturkiye.com/film/2011111/Bir-Zamanlar-Anadoluda.htm (Erişim Tarihi, 11 Şubat 2015).
Boxoffce. (2015). Tüm Zamanlar. http://www.boxoffceturkiye.com/ tumzaman/?tm=1989. (Erişim Tarihi, 11 Şubat 2015).
Buckland, W. (2005). Film Semiotics. Toby Miller ve Robert Stam (Ed.), A Companion to Film Theory (s. 84-104). Blackwell Publishing.
Currie, G. (2005). Cognitivism. Toby Miller ve Robert Stam (Ed.), A Companion to Film Theory (s. 105-122). Blackwell Publishing.
Duruel Erkılıç, S. (2012). Türk Sinemasında Tarih ve Bellek. Ankara: De Ki.
Easthope, A. (1998). Classic Film Theory and Semiotics. J. Hill & P. Church Gibson (Ed.), The Oxford Guide to Film Studies (s. 51-57). OUP Oxford Press.
Edgard, A. (2007a). Metinlerarasılık (Intertextuality), (M. Karaşahan, Çev.). A. Edgar & P. Sedgwick (Ed.), Kültürel Kuramda Anahtar Kavramlar Sözlüğü, (s. 188). İstanbul: Açılım.
Edgard, A. (2007b). Modernizm (Modernism), (M. Karaşahan, Çev.). A. Edgar & P. Sedgwick (Ed.), Kültürel Kuramda Anahtar Kavramlar Sözlüğü, (s. 231-233).İstanbul: Açılım.
Edgar, A & Sedgwick, P. (2007). Post-yapısalcılık (Post-Structuralism), (M. Karaşahan, Çev.). A. Edgar & P. Sedgwick (Ed), Kültürel Kuramda Anahtar Kavramlar Sözlüğü, (s. 280-285). İstanbul: Açılım.
Esen, Ş.K. (2010). Türk Sinemasının Kilometre Taşları. İstanbul: Agora. Foucault, M. (2011a). Etiğin soybilimi üzerine: Sürmekte olan çalışmaya ilişkin bir değerlendirme, (O. Akhınay & F. Keskin, Çev.). F. Keskin (Ed.), Özne ve İktidar , (s. 193-220). İstanbul: Ayrıntı.
Foucault, M. (2011b). Bir özgürlük pratiği olarak kendilik kaygısı etiği, (O. Akhınay, Çev.). F. Keskin (Ed.), Özne ve İktidar , (s. 221-247). İstanbul: Ayrıntı.
Gellner, E. (2006). Nations and Nationalism. Malden. MA: Blackwell.
Georgeon, F. (1995). Son Canlanış (S. Tanilli, Çev.). R. Mantran (Ed), Osmanlı İmparatorluğu Tarihi II (s. 145-216). İstanbul: Cem.
Giritlioğlu, T. (Yönetmen). (1999). Salkım Hanımın Taneleri [Film]. Türkiye: Avşar Film.
Giritlioğlu, T. (Yönetmen). (2008). Güz Sancısı [Film]. Türkiye: Özen Film.
Güney, A. (2007). Resmi Milliyetçilikten Popüler Milliyetçiliğe Geçiş: 1960 Sonrası Türk Sineması Üzerine Siyasal Bir Deneme. Doğu Batı Milliyetçilik II, 39,209-226.
Güran, T. (1999). İktisat Tarihi. İstanbul: Acar Matbaacılık.
Hall, S. (2011). Encoding/Decoding. C. Lee Harrington, D. Bielby (Ed.) Popular Culture, Production and Consumption (s. 123-132). MA: Blackwell.
Hayward, S. (2006). Cinema Studies The Key Concepts. London & NY: Routledge.
Hobsbawm, E. J. (1990). Nations and Nationalism Since 1780: Programme, Myth, Reality. NY: Cambridge University.
Konuralp, S. (2004). Film Müziği. Ankara: Oğlak.
MacCabe, C. (1986). Theory and Film: Principles of Realism and Pleasure. P Rosen (Ed.), Narrative, Apparatus, Ideology (s. 179-197). NY: Colombia University.
Maro, A. (2011). Bu kadar azınlığın olduğu ülkede çoğunluk nedir?. (Çağan Irmak ile söyleşi) Milliyet Pazar . 30 Ekim 2011.http://www. milliyet.com.tr/-bu-kadar-azinligin-oldugu-ulkede-cogunluk-nedir-/ pazar/haberdetay/30.10.2011/1456956/default.htm
Irmak, Ç. (Yönetmen). (2011) Dedemin İnsanları [Film]. Türkiye: Most Production & Ay Yapım.
Lacan, J. (1949). The Mirror Stage as Formative of the Function of the I as Revealed in Psychoanalytic Experience. (A. Sheridan, Çev.) http:// faculty.wiu.edu/D-Banash/eng299/LacanMirrorPhase.pdf.
Lozan Mübadilleri Vakfı. (2012). Yunan ve Türk Halklarının Mübadelesine İlişkin Sözleşme ve Protokol, http://www. lozanmubadilleri.org.tr/anlasma.
Mantran, R. (1995). Doğu Sorununun Başlangıçları (S. Tanilli, Çev.). R. Mantran (Ed),Osmanlı İmparatorluğu Tarihi II (s. 8-57), İstanbul: Cem.
McCarthy, J. (2012). Ölüm ve Sürgün: Osmanlı Müslümanlarının Etnik Kıyımı (1821-1922). (F.Sarıkaya, Çev.). Ankara: Türk Tarih Kurumu.
McNeill, W. H. (2001). Dünya Tarihi.(A.Şenel, Çev.). İstanbul: İmge.
Medya Takip Merkezi. (2014). Mayıs Ayında Sanat Dünyasında Cannes ve Nuri Bilge Ceylan Rüzgarı Esti. http://www.medyatakip. com.tr/mayis-ayinda-sanat-dunyasinda-cannes-ve-nuri-bilge-ceylan- ruzgari-esti/devami/
Monaco, J. (2002). Bir Film Nasıl Okunur? (E. Yılmaz, Çev.). İstanbul: Oğlak.
Paşa Cengiz, E. (2014). Tarih, Tekerrür ve Ulusal Sinema: Veda ve Fetih 1453. Sözlü Tebliğ, Türkiye Film Araştırmalarında Yeni Yönelimler Konferansı XV: Sinema ve Seyirci, 8 Mayıs 2014; 3. Oturum.
Poster, M. (2012) Foucault, Deleuze ve Yeni Medya. Cogito, 70-71, 536-551.
Pulur, H. (2012). Vaaay kitabın başına gelenler! http://cadde. milliyet.com.tr/2010/12/05/YazarDetay/1647505/vaaay_kitabin_ basina_gelenler
Radikal. (2014). Nuri Bilge Ceylan kendi rekorunu kırdı. http:// www.radikal.com.tr/hayat/nuri_bilge_ceylan_kendi_rekorunu_ kirdi-1199293
Ryan, M & Kellner, D. (2010). Politik Kamera: Çağdaş Hollywood Sinemasının İdeolojisi ve Politikası (E. Özsayar, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
Sabah. (2014). Fetih Hollywoodu tahtından indirdi. http://www.sabah. com.tr/Ekonomi/2012/02/26/fetih-hollywoodu-tahtindan-indirdi
Sedgwick, P. (2007). Yapısalcılık (Structuralism) (M. Karaşahan, Çev.). A. Edgar & P. Sedgwick (Ed), Kültürel Kuramda Anahtar Kavramlar Sözlüğü, (s. 354-356). İstanbul: Açılım.
Scognamillo, G. (2010). Türk Sinema Tarihi. İstanbul: Kabalcı.
Sönmez Selçuk, S. (2012). Dünden Bugüne Milliyet çilik: Küresel Dünyada Yükselen Sesler. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(3), 117-136.
Tiberghien, G. (1993). Yapısalcık. Théma Larousse, Cilt 1, 462-463, İstanbul: Milliyet.
Odabaş, B. (2006). Türk Sinemasının Kuruluşunda Ordunun Rolü, Belge(sel) Film ve Kurtuluş Savaşı Filmleri. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Hakemli Dergisi, 24, 205-212.
Onaran, A.Ş. (1994). Sessiz Sinema Tarihi. Ankara: Kitle.
Özön, N. (1970). İlk Türk Sinemacısı: Fuat Uzkınay. İstanbul: Türk Sinematek Derneği.
Vasey, R. (2008). Sinemanın Dünya Çapında Yaygınlaşması (A. Fethi, Çev.). G. Nowel-Smith (Ed), Dünya Sinema Tarihi (s. 75-85), İstanbul: Kabalcı.
Yalur, T. (2012). Foucaultnun Temsil Anlayışı Üzerine. Cogito, 70-71, 437-445.
Zaim, D. (Yönetmen). (2010). Gölgeler ve Suretler [Film]. Türkiye: M3 Film.
Zizek, S. (2011). İdeolojinin Yüce Nesnesi. (T. Birkan, Çev.). İstanbul: Metis.