___

• Alkan, D. P. (2016). Etik Liderlik. İstanbul: Derin Yayınları.Akarsu, B. (1984). Felsefe Terimler Sözlüğü. Ankara: Savaş Yayınları.Akçay, S., Yağcı K., Efendi M. (2018). Paylaşmak mı Paylaşmamak mı? Balıkesir: Turizm Rehberliği Kongresi. Akkuş, G. (2018). Kış Turizmi Destinasyonu Pazarlama Yönetimi: Erzurum Örneği. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 32(3) Erzurum, s. 557-575.Altunışık R., Coşkun R., Bayraktaroğlu S., Yıldırım E. (2007). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri-SPSS Uygulamalı, Sakarya: Sakarya Yayıncılık.Arslan, M., Akıncı, S. K., & Karapınar, P. B. (2007). E-İş, E-Devlet, Etik. Ankara: Siyasal Kitabevi.Aslan, A., ve Kozak, M. (2012). Customer deviance in resort hotels: The case of Turkey. Journal of Hospitality Marketing & Management, 21(6), 679-701Bauman, Z. (2016). Postmodern Etik (Cilt 3). (A. Türker, Çev.) İstanbul, Cağaloğlu: Ayrıntı.Cevizci, A. (2008). Etiğe Giriş. İstanbul: Paradigma Yayınları.Cevizci, A. (2015). Etik Ahlak Felsefesi. İstanbul: Say Yayınları .Cole, S. (2007). Implementing and evaluating a code of conduct for visitors. Tourism Management , s. 443–451.Creswell, J. W. (2016). Nitel Çalışma Tasarımı. M. Bütün, & S. B. Demir içinde, Nitel Araştırma Yöntemleri (A. Budak, & İ. Budak, Çev., Cilt 3, s. 42-68. Ankara: Siyasal Kitabevi.Dedeoğlu, G. (2004). Etik Düşünce ve Postmodernizm. Telos Yayınları.Dedeoğlu, G. (2016). Teknoloji, İletişim, Yeni Medya ve Etik. İstanbul: Sentez Yayıncılık.Demircan, M. (2007). Vergi Hukuku Açısından Profesyonel Turist Rehberliği. Ankara: Detay Yayıncılık.Denzin, N. K. & Lincoln, S. Y. (2008). Strategies of Qualitative Inquiry, Handbook of Qualitative Research, 3rd Edition. Enoch, Y. (1996). Contents of Tour Packages: A Cross-Cultural Comparison. Annals of Tourism Research , s. 599-616.Gök, S. (2012). Çalışma Yaşamında Etik. S. Gök, B. D. Oral, B. Özer, T. Ural, H. B. Buzlu, T. Bıyıklı, et al. içinde, Etik (s. 1-26). İzmir: Zeus Yayınları.Grimwood, S. B., Yudina, O., Muldoon, M., & Qiu, J. (2015, November 13). Responsibility in tourism: A discursive analysis. Annals of Tourism Research , s. 22–38.Gülbuğ, E. (2012). İletişim ve Etik. İstanbul: Hiperlinkl Yayınları.Güler, O., Dalgıç, A., & Kadıoğlu, C. T. (2017). Gayri Ahlaki Müşteri Davranışı ve Başa Çıkma Taktikleri: Restoran ve Otel Çalışanları Üzerine Bir Araştırma. Mersin Üniversitesi , 632-645.Harris, L. C. ve Reynolds, K. L. (2003). The consequences of dysfunctional customer behavior. Journal of Service Research, 6(2), 144-161.İslamoğlu, H. (2009). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. İzmit. Beta Yayınları.Keskin, D. A. (2014). Meleki Etik . İstanbul: Beta.Kolçak, M. (2012). Meslek Etiği. Ankara: Murathan Yayınevi.Kozak, M. A., & Nergiz, H. G. (2016). Turizmde Etik. Ankara: Detay Yayıncılık.Kuçuradi, I. (1986, Temmuz 7-10). İnsan Hakları Açısından Dünya Problemleri. Dünya Problemleri Karşısında Felsefe . (T. F. Kurumu, Dü.) Ankara: Meteksan.Kuçuradi, I. (2014). Uludağ Konuşmaları. Ankara: Türkiye Felsefe Yayınları.Kuehn, M. (2011). Immanuel Kant. Çev: Bülent O. Doğan, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul. Lovelock, C. H. ve Wright, L. (1999). Principles of service marketing and management. Prentice HallMısırlı, İ. (2005). Seyahat Acentacılığı ve Tur Operatörlüğü. Ankara: DetayYayıncılık.Okay, A., & Okay, A. (2005). Halkla İlişkiler Kavram Strateji ve Uygulamaları. İstanbul: Der Yayınları.Öter, Z. (2007). Turist Rehberliğinde Etik. Ö. Güzel, V. Altıntaş, & İ. Şahin içinde, Turist Rehberliği Araştırmaları, s. 101-121. Ankara: Detay Yayıncılık.Pieper, A. (2012). Etiğe Giriş (2. Baskı b.). (V. Atayman, & G. Sezer, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları..Resmi Gazete. (2018, Ocak 8). Nisan 9, 2018 tarihinde Karayolu Taşıma Yönetmeliği: www.resmigazete.gov.tr adresinden alındıSakarya, Ş., & Kara, S. (2010). Türkiye'de Muhasebe Mesleği Etiğine Yönelik Düzenlemeler ve Meslek Mensupları Tarafından Algılanması Üzerine Bir Alan Araştırması. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi , s. 57-72.Sidani, Y., Zbib, I., Rawwas, M., & Moussawer, T. (2009). Gender, Age, and Ethical Sensitivity: The Case of Lebanese Workers. Gender in Management: An International Journal .Sökmen, A., & Tarakçıoğlu, S. (2013). Mesleki Etik. Ankara: Detay Yayıncılık.Stroll, A., Long, A., Bourke, V., & Campbell, R. (2014). Etik Kuramları (3. Baskı b.). (M. Türkeri, Çev.) Antalya: Lotus Yayınları.Tepe, H. (1998, Ağustos; Eylül; Ekim). Bir Felsefe Dalı Olarak Etik: Etik Kavramı, Taraihçesi ve Günümüzde Etik. Doğu Batı (4), s. 15.Tokat, B., & Kara, H. (2003). Trafik Kazalarının Azaltılmasında Yetiştirilmiş İnsan Kaynaklarının Rölü: Dumlupınar Üniversitesi Karayolu Taşımacılığı Hizmetleri Bölümü Örneği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (8), 1-13.Türkiye Rehberler Odası (2018). Etik Kurallar ve Meslek Standartları. Haziran 5, 2018 tarihinde http://iro.org.tr/tr/49-page-etik-kurallar-ve-meslek-standartlari.aspx adresinden alındı.Üzümcü P. T. (2015). Otel Yöneticilerinin Turizm Eğitimine Yönelik Algıları: Kocaeli İli Otel Yöneticileri Üzerinde Bir Araştırma. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (30), 123-150.Yıldırım A., Şimşek H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. 5.Baskı, Ankara: Seçkin Yayınevi