Bu makalede, Doğu Türkistan’da kaleme alınmış, anayurtlarından göç etmek zorundakalan Uygur Türkleri sayesinde etki sahası Hindistan, Pakistan ve nihayet SuudîArabistan’a kadar genişlemiş olan Sîretü Hâtemü’n-Nebiyyîn2 adlı eseri, eserin yazarınıve eserde geçen fiilleri yapı bakımından inceledik3. Ayrıca, 20. yüzyılın başlarından1980’lere ve hatta günümüze değin Doğu Türkistan’dan Suudî Arabistan’a göç etmekzorunda kalan ve bu toprakları vatan edinen Türk soylular hakkında bilgiler verdik. 50ile 100 bin arasında bir nüfusa sahip oldukları sanılan, çoğu Uygur olmak üzere, Özbek,Kazak ve Kırgız Türklerinin Suudî yönetimindeki şimdiki konumları ve gelecekteki durumlarıile ilgili bir değerlendirme yaptık. Kendi kitaplarını basan4, bastıkları kitaplardamüşterek bir yazı dili kullanan bu Türk soyluların yeni bir coğrafyada, yeni bir yazıdili vücuda getirmekte oldukları gerçeğine dikkatleri çekmek istedik.

This article covers the book named Sîretü Hâtemü’n- Nerbiyyîn, inscribed in East Turkistan (namely, Sincan –Uighour in other words) and published in Saudia Arabia. In addition, it dwells on Uighours that immigrated from China to Saudia Arabia during 20th century while providing some details concerning its authour in detail. We have realized an assessment concerning the current and future conditions of Uighours, Uzbeks, Khazaks, Kirghizs, the majority of whom comprises Uighours and the population of whom varies between 50 000 and 100 000. In addition, our second aim has been to draw the general attention to the case that these people publishing their own books while using their common language in these books are on the brink of generating a new written language on a new territory