Tehlike Suçu ve Zarar Suçu Arasındaki Suçların İçtimaı Konusunun Uzlaştırma Kurumu Bakımından Sonuçları

Tehlike bir kimsenin veya bir nesnenin varlığını, güvenliğini tehdide maruz bırakan ve bir zarar ihtimalini gösteren bir durumdur. Bu kavramlar arasında kurulan ardışık ilişki, özellikle tehlike suçları ve zarar suçlarında, suçların içtimaı hükümlerinin uygulanabilirliği yönünden önemli sonuçlara neden olmaktadır. Yargıtay’ın içtihatlarına bakıldığında ise bir anlayış değişikliği söz konusudur. Önceki içtihatlarda, “trafik güvenliğinin kasten tehlikeye sokma” suçuyla birlikte bir zarar suçu olan “taksirle yaralama” suçu gerçekleşmişse farklı neviden içtima hükmü uygulanmaktaydı. Buna karşılık Yargıtay’ın yeni tarihli kararlarına bakıldığında konunun, asli norm-tali norm ilişkisine göre çözümlendiği görülmektedir. Bu çalışmada tehlike ve zarar kavramları, Yargıtay’ın zamanla değişen içtihatları çerçevesinde tehlike ve zarar suçları arasındaki içtima hâli ve bu değişikliğin uzlaştırma kurumu bakımından sonuçları ele alınacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Tehlike Suçları, Zarar suçları, Asli norm-Tali Norm İlişkisi, Farklı Neviden Fikri İçtima, Uzlaştırma

PDF

___

AKBULUT Berrin, Ceza Hukuku: Genel Hükümler, 4. Baskı, Ankara, 2017.
AKBULUT Berrin, AKSAN Murat, Ceza Muhakemesi Huku-kunda Uzlaştırma, 2. Baskı, Ankara, 2019.
ARTUK Mehmet Emin, GÖKCEN Ahmet, ALŞAHİN M. Emin, ÇAKIR Kerim, Ceza Hukuku: Genel Hükümler, 14. Baskı, Ankara, 2020.
AYNURAL Ömer Metehan, Soyut Tehlike Bağlamında Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma Suçu (TCK m. 179/3), İstanbul, 2018.
BASSENGE Peter, “Der Allgemeine Strafrechtliche Gefahrbegriff und Seine Anwendung im Zwiten Teil Des Strafgesetzbuches und In den Strafrechtlichen Nebengesetzen”, Dissertation, Friedrich-Wilhelms Universität, 1961.
CENTEL Nur, “Trafik Güvenliğini Kasten Tehlikeye Sokma Suçu (TCK m. 179/3)”, Hukuk Köprüsü, Sayı: 2, 2012, s. 155-165.
DARAGENLİ Vesile Sonay, “Tehlike Suçları”, İstanbul Üniversi-tesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, 1998.
DEMİREL Muhammed, “Karar Analizi: Tehlike Suçları-Zarar Suçları Arasındaki İlişkinin İçtima Kuralları Kapsamında Değerlendirilmesi”, İÜHFM Prof. Dr. Füsun Sokullu’ya Armağan, Cilt: 71, Sayı: 1, 2013, s. 1479 – 1488.
DEMUTH Heinrich, Der normative Gefahrbegriff, Bochum, 1980.
DOĞAN Koray, MERAKLI Serkan, Trafik Ceza Hukuku, 2. Bas-kı, Ankara, 2020.
DOĞAN Koray, “Tehlike Suçu ile Zarar Suçları Arasındaki Suç-ların İçtimaı Sorunu”, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, Sayı: 16, 2014, s. 179-208.
EGEMENOĞLU Alaaddin, Genel Güvenliğin Kasten Tehlikeye Sokulması Suçu (TCK m. 170/1), Ankara, 2017.
EREM Faruk, Ümanist Doktrin Açısından Türk Ceza Hukuku: Genel Hükümler, 13. Baskı, Cilt: 1, Ankara, 1995.
EREN Fikret, Borçlar Hukuku: Genel Hükümler, 21. Baskı, An-kara, 2017.
ERSOY Uğur, “Ceza Hukukunun Gri Alanı: Tehlike Suçları”, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, Sayı: 41, 2020, s. 27-64. ERTUĞRUL Hüseyin, “7188 sayılı Kanun Sonrası Uzlaştırma Kurumu Üzerine Değerlendirmeler”, Yıldırım Beyazıt Hukuk Dergisi, Sayı 2, 2020, s. 119-138.
GÖKCEN Ahmet, “Taksirle Yaralama Suçu”, Prof. Dr. Mehmet Emin ARTUK’a Armağan, Ankara, 2020, s. 349-398.
GÖKTÜRK Neslihan, Fikri İçtima, Ankara, 2013.
HAKERİ Hakan, Ceza Hukuku: Genel Hükümler. 21. Baskı. Ankara, 2017.
HEINRICH Bernd, Ceza Hukuku: Genel Kısım I, Ankara, 2014.
JESCHECK Hans-Heinrich., WEIGEND Thomas, Lehrbuch des Strafrechts: AT. 5. Auflage. Berlin, 1996.
KATOĞLU Tuğrul, “Ceza Hukukunda Suçun Mağduru Kavramının Sınırları”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt 61, Sayı:2, 2012, s. 657-694.
KOCA Mahmut, ÜZÜLMEZ İlhan, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 13. Baskı, Ankara, 2020.
ÖNDER Ayhan, Ceza Hukuku: Genel Hükümler, Cilt II, İstanbul, 1989.
ÖZBEK, Veli Özer, DOĞAN Koray, BACAKSIZ Pınar, TEPE İl-ker, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 8. Baskı, Ankara, 2017.
ÖZGENÇ İzzet, Türk Ceza Hukuku: Genel Hükümler, 16. Baskı, Ankara, 2020.
ÖZTÜRK Bahri, ERDEM Mustafa Ruhan, Uygulamalı Ceza Hu-kuku ve Güvenlik Tedbirleri Hukuku, 18. Baskı, Ankara, 2018.
PÜTZ Willy, “Der Gefahrbegriff im Strafrecht”, Dissertation, Universität Köln, 1936.
RUHİ Canan, RUHİ Ahmet Cemal, Taksirle Yaralama ve Öl-dürme Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma Suçu, Ankara, 2019.
SCHÜNEMANN Brend, “Moderne Tendenzen in der Dogmatik der Fahrlässigkeits-und Gefährdungsdelikte”. Juristische Arbeitsblätter, 1975.
ŞAHİN Cumhur, GÖKTÜRK Neslihan, Ceza Muhakemesi Hu-kuku I, 11. Bası, Ankara, 2021.
Türk Dil Kurumu Sözlüğü, “Tehlike”, Erişim, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.58b7c811811a51.39745308, 11.06.2021.
Türk Dil Kurumu Sözlüğü, “Zarar”, Erişim, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.58b7c819ba33d6.42166631, 11.06.2021.
ÜNAL Osman Gazi, “Türk Ceza Hukuku’nda Tehlike Suçları”, Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, 2020
ÜNVER Yener, Ceza Hukukunda İzin Verilen Risk, İstanbul, 1998.
YAŞAR Osman, GÖKCAN Hasan Tahsin ve ARTUÇ Mustafa, Yorumlu-Uygulamalı Türk Ceza Kanunu, Cilt 4, 2. Baskı, Ankara: Adalet Yayınevi, 2014.