ÇERÇEVE DİREKTİF, AB ÜLKELERİ VE TÜRKİYE’DE İŞVERENİN İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ EĞİTİMİ YÜKÜMLÜLÜĞÜ

İşverenin iş sağlığı ve güvenliği (İSG) sağlama borcu kapsamında eğitim verme yükümlülüğü İSG ile ilgili sorunların çözümünde öncelikli bir yere sahiptir. Özellikle iş kazalarının önlenmesinde eğitimin önemli bir rolü bulunmaktadır. Bu kapsamda yapılan çalışmanın amacı, 89/391/EEC sayılı Çerçeve Direktif, Avrupa Birliği (AB) ülkeleri ve Türkiye’de işverenin İSG eğitimlerine ilişkin genel yükümlülüklerinin incelenerek karşılaştırmalı bir değerlendirmesinin yapılmasıdır. Değerlendirme sonucunda Çerçeve Direktif yükümlülüklerinin ilave düzenlemelerle birlikte ulusal mevzuata aktarıldığı görülmektedir. Ancak Türkiye’nin ölümlü iş kazalarında Avrupa’da ilk sırada yer alması, mesleki bilinç düzeyinin arttırılmasında ve risklerin kavranmasında önemli bir yere sahip olan eğitimle ilgili yükümlülüklerin uygulanmasında sorunların varlığını düşündürmektedir. Eğitimlerin etkinliğinin arttırılması için sadece çalışanlara yönelik politikalar yeterli olmayıp, ulusal düzeyde tüm sosyal taraflarca benimsenen politikalara yer verilmelidir.

EMPLOYER’S OCCUPATIONAL HEALTH AND SAFETY TRAINING OBLIGATIONS IN FRAMEWORK DIRECTIVE, EU COUNTRIES AND TURKEY

Employer’s training obligations under the dept of providing occupational health and safety (OHS) has a priority in solving problems related to OHS. Training has an important role in the prevention of work accidents. The purpose of the study carried out in this context is a comparative evaluation of the employer's general obligations regarding to OHS training in Framework Directive, European Union (EU) Countries and Turkey. As a result of the evaluation, it is seen that the Framework Directive obligations have been transferred to the national legislation with additional regulations. However, taking first place of Turkey's fatal occupational accidents in Europe, suggests the existence of problems in the implementation of obligations related to training which have an important role in increasing the level of professional awareness and understanding the risks. In order to increase the effectiveness of the trainings, not only policies for employees are sufficient, but also policies adopted by all social partners at the national level should be included.

PDF

___

AKTEKİN, Şeyda, “İş Sağlığı ve Güvenliği Kanun Tasarısı Taslağında Günden Bugüne”, Sicil İş Hukuku Dergisi, S. 25, Mart, 2012, s. 93-105.
ATEŞ, Zehra Gizem, “Çalışanların İş Sağlığı ve Güvenliği Açısından Eğitilmeleri”, SÜHFD., C. 28, S. 2, 2020, s. 713-744.
AYDINLI, İbrahim, “6331 Sayılı Kanun'da Düzenlenen İş Sağlığı ve Güvenliği Yükümlülüklerinin Alt İşveren İlişkisinde Gösterdiği Özellikler ve Hukuki Sorumluluk”, Sicil İş Hukuku Dergisi, Cilt 17, Sayı 30, 2013, s. 37-42.
AYDIN, Ufuk,” İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu Tasarısı Üzerine”, Sicil İş Hukuku Dergisi, S. 26, 2012, s. 10-19.
AYDIN, Ufuk / GÜVEN, Ercan, Bireysel İş Hukuku, Nisan Kitabevi, 4. Baskı, Eskişehir, 2013.
BALOĞLU, Cem, Avrupa Birliği ve Türkiye’de İş Sağlığı ve Güvenliği, Beta Basım, Mart, 2013.
BAYCIK, Gaye, “Çalışanların İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin Haklarında Yeni Düzenlemeler”, Ankara Barosu Dergisi, S. 3, Mayıs, 2013, s. 103-170.
CENTEL, Tankut, “İş Sağlığı ve Güvenliği Alanındaki Son Gelişmeler”, Sicil İş Hukuku Dergisi, S.3, 2006, s. 5-8.
CENTEL, Tankut, “İSG Kanunu’nun Uygulama Alanı ve Kapsamı (Scope and Content of the Act on Health and Safety at Work)”, Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, Cilt: 19, Sayı: 2, 2012, s. 79-84.
CHO, Kyungbae, “Legal Problems and Assignments of Non-Standard Workers”, Journal of Korean Law, Cilt 2, S. 2, 2002, s.111–134.
ÇELİK, Nuri / CANİKLİOĞLU, Nurşen / CANBOLAT, Talat, İş Hukuku Dersleri, 32. Basım, İstanbul, Beta, 2019.
DEMİRCİOĞLU, A. Murat, Ulusal ve Uluslararası Hukukta İş Güvenliği Uzmanlığı, İş Güvenliği Mühendisliği / İş Güvenliği Teknisyenliği, 2. Baskı, İstanbul, Beta Basım, Eylül, 2013.
DEMİRCİOĞLU, A. Murat / KAPLAN, Hasan Ali, “İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’na İlişkin Anayasa Mahkemesi Kararının İncelenmesi “, Çalışma ve Toplum, Cilt: 3, S. 42, 2014, s. 233-264.
DONG, Xiuwen / ENTZEL, Pamela / MEN, Yurong / CHOWDHURY, Risana / SCHNEIDER, Scott, “Effects of Safety and Health Training on Work-Related Injury Among Construction Laborers”, Journal of Occupational and Environmental Medicine, Cilt: 46, Sayı: 2, 2004, s. 1222-1228.
EKMEKÇİ, Ömer, 4857 Sayılı İş Kanunu’na Göre İş Sağlığı ve Güvenliği Konusunda İşyeri Örgütlenmesi, İstanbul, Legal Yayıncılık, 2005.
ERTÜRK, Şükran, “İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’nda İşverene Getirilen Yükümlülükler”, Sicil İş Hukuku Dergisi, S. 27, 2012, s. 13- 24.
GEREK, Nüvit, “İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’nun Düşündürdükleri”, Sicil İş Hukuku Dergisi, S. 28, 2012, s. 10-19.
HASLİNDA, Abdullah / SAHARUDİN, Shaharulliza / ROSLAN, Nur Hidayah / MOHAMED, Rosmah, “Safety Training, Company Policy and Communication for Effective Accident Management”, International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, Cilt: 6, Sayı: 9, 2016.
JOAMETS, Kristi / LUUKAS, Liina, “The Legal Problems of Occupational and Health Safety in Estonia”, International and Comparative Law Review, Cilt 16, S. 2, 2016, s.157–172. DOI: 10.1515/iclr2016-0021.
KABAKÇI, Mahmut, Avrupa Birliği İş Hukukunda İşverenin İş Sağlığı ve Güvenliği ile İlgili Temel Yükümlülükleri ve Türk Mevzuatının Uyumu, Beta Basım, İstanbul, Kasım, 2009.
KAPAR, Recep, “Türkiye’nin Çalışmada Sağlık ve Güvenlik Alanında Avrupa Birliği Hukukuna Uyumu”, Çalışma ve Toplum, S. 2, 2021, s. 829-858.
KARACA, Nuray, “AB Ülkelerinden Örneklerle Refah Sistemlerine Göre Asgari Gelir Uygulamalarının Karşılaştırmalı Bir Değerlendirmesi”, Sosyal Güvenlik Dergisi, Cilt: 4, Sayı: 2, Temmuz, 2014, 9-42.
KILKIŞ, İlknur, DEMİR, Seçil, “İşverenin İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimi Verme Yükümlülüğü Üzerine Bir İnceleme”, Çalışma İlişkileri Dergisi, Cilt: 3, S. 1, Ocak, 2012, s. 23-47.
KOÇAK, Orhan / KORAY, Nazlıhan, (2018). “İş Sağlığı ve Güvenliği Konusunda Avrupa Birliği Uygulamaları ve Türkiye’ye Yansımaları”, OPUS–Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, Cilt: 8, Sayı: 15, s. 1779-1811.
MARISCAL SALDARIA, Miguel Angel / HERRERO, Susana Garcia / RODRIGUEZ, Javier Garcia / RITZEL, Dale, “The Impact of Occupational Hazard Information on Employee Health and Safety: An Analysis by Professional Sectors in Spain”, International Electronic Journal of Health Education, S. 15, 2012, s. 83-98.
MUKHERJEE Snigdha, OVERMAN Lynn, LEVITON Laura, “Evaluation of Worker Safety and Health Training”, American Journal of Industrial Medicine, cilt 38, sayı 2, Ağustos, 2000, s. 155-163.
NARMANLIOĞLU, Ünal, “Asıl İşveren Alt İşveren İlişkisinden Doğan Sorumluluklar”, Türk İş Hukukunda Üçlü İlişkiler, Legal Vefa Toplantıları II, Nuri Çelik’e Saygı, İstanbul, Legal, 2008.
NARMANLIOĞLU, Ünal, İş Hukuku Ferdi İş İlişkileri I, 4. Baskı, Ankara, Beta Basım, Kasım, 2012.
NARTER, Sami, İş Sağlığı ve Güvenliği Hukukunda İdari, Cezai ve Hukuki Sorumluluk, Adalet Yayınevi, 3. Baskı, Ankara, Kasım, 2018.
OĞUZ, Özgür, AB Direktifleri ve Türk İş Hukukunda İş Sağlığı ve Güvenliğinde İşverenlerin Yükümlülükleri ve İşçilerin Hakları, İstanbul, Legal Kitabevi, Haziran, 2011.
RUIU, Paolo / CIMMUTO, Angela Del, “Occupational Safety and Health Training according to EU”, Senses and Sciences a Journal of Education, Science and Technology, Cilt: 5, Sayı: 2, 2018, 505- 516.
SÜZEK Sarper, İş Hukuku, 16. Basım, İstanbul, Beta Yayıncılık, 2018.
TIRABOSCHI, Michele / MATINEZ, Silvia Fernández, “Health and Safety in The Workplace in Italy”, IUSLABOR. - ISSN 1699-2938., S. 2, 2015, s. 22-28.
TOMEI, Manuela / BELSER, Patrick,” New ILO Standards on Decent Work for Domestic Workers: A Summary of the Issues and Discussions”, International Labour Review, V. 150 (3–4), 2011, s. 235–264.
WAEHRER, Geetha M. / MILLER, Ted R., “Does Safety Training Reduce Work Injury in the United States?”, The Ergonomics Open Journal, Sayı: 2, 2009, s. 26-39.
YILDIZ, Ulaş, “Ağır ve Tehlikeli İşlerde Mesleki Eğitim Zorunluluğu”, Sicil İş Hukuku Dergisi, S. 17, 2010, s. 96-106.
HOTAMAN, Murat,” Sendikaların İş Sağlığı ve Güvenliğinin Sağlanmasındaki Rolü ve Önemi”, 15. Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Kongresi Bildiri Kitabı, Gazi Üniversitesi, 2014, s. 388- 415.
RATIU, Mariana / SUTEU, Corina / OARGA, Ioan-Florin, “Education and Training in Romania on Occupational Safety and Health in the Offshore Industry”, MATEC Web of Conferences 184 Annual Session of Scientific Papers IMT ORADEA, 2018, s. 1.
TUNALI, Nihat, “KOBİ’lerde İş Sağlığı ve Güvenliği”, VII. Uluslararası İş Sağlığı ve Güvenliği Konferansı Bildiri Kitabı, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, İstanbul, 2014.
ALES, Edordo, “Occupational Health and Safety: a European and Comparative Legal Perspective”, WP CSDLE “Massimo D’Antona”.INT-Working Papers 120/2015, Catania, 2015.
ARNKIL, Antti, Occupational Safety and Health in Finnish SME’s: Occupational Safety and Health Guidebook, Laurea University of Applied Sciences Degree Programme in Security Management Bachelor’s Thesis, April, 2019.
AYDIN, Fazıl, “Avrupa Birliği’nde İş Sağlığı ve Güvenliği, Ankara, T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Yayınları”, Sayı 12, 2014.
COWI, “Evaluation of the Practical Implementation of the EU Occupational Safety and Health (OSH) Directives in EU Member States - Main Report”, DG Employment, Social Affairs and Inclusion, Kasım, 2015, s. 68.
EVES, David, A Brief History Of The Origins, Development and Implementation Of Health and Safety Law in the United Kingdom, 1802–2014, İngiltere Sağlık ve Güvenlik Kurulu, 2014. https://www.hse.gov.uk/aboutus/40/health-safety-history.htm (Erişim tarihi: 05.04.2021).
EU-OSHA, “Council Recommendation of Concerning the Improvement of the Protection of the Health and Safety at Work of SelfEmployed Workers”, Officail Journal, 2003/134/EC, 2003.
EUROPEAN COMMISSION, EU Strategic Framework on Health and Safety at Work 2021-2027 Occupational Safety and Health in a Changing World of Work, Brussels, 2021.
Federal Institute for Occupational Safety and Health, “Joint German Occupational Safety and Health Strategy-Goals and core elements”, 2010.
İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü (İSGGM), “İstatistiklerle Türkiye’nin İSG Görünümü”, Ankara, Temmuz, 2020.
Ministry of Social Affairs and Health, Policy for the Work Environment and Wellbeing at Work Until 2030-Safe and Healthy Working Conditions and Workability for Everyone, 2019, s. 16.
SCHEIWE, Kirsten, Domestic Workers, EU Working Time Law and Implementation Deficits in National Law-Change In Sight?, EUI Working Paper LAW 2021/03, Italy, 2021.
SCHMITZ FELTEN, Ellen / LIECK, Lothar, National Strategies in the Field of Occupational Safety and Health in the EU, European Agency for Safety and Health at Work-EU-OSHA, 2019, s. 33- 42.
Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK), “İş Kazaları ve İşe Bağlı Sağlık Problemleri Araştırma Sonuçları”, Ankara, İşgücü ve Yaşam Koşulları Daire Başkanlığı, Ocak, 2014.
Act 31 of 8th November 1995 on Prevention of Occupational Risks, Resmi Gazete, 10 Kasım 1995 tarih, 269 sayılı. https://www.insst.es/documents/94886/200952/Act+31+of+8th+ November+1995+on+prevention+of+occupational+risks (Erişim tarihi: 29.03.2021).
Act on the Implementation of Measures of Occupational Safety and Health to Encourage Improvements in the Safety and Health Protection of Workers at Work (ArbSchG), Resmi Gazete, 07.08.1996 tarih, 1246 sayılı. https://www.gesetze-iminternet.de/englisch_arbschg/englisch_arbschg.html (Erişim tarihi: 29.03.2021).
Code du travail (CT), Resmi Gazete, 1910 tarih, FR-A-1910, L-60878 sayılı. https://www.legifrance.gouv.fr/codes/texte_lc/LEGITEXT00000 6072050/ (Erişim tarihi: 01.04.2021).
Health and Safety at Work Act, Resmi Gazete, 23.12.1997 tarih, 124 sayılı. https://www.ilo.org/dyn/legosh/en/f?p=14100:1100:0::NO:1100:P 1100_ISO_CODE3,P1100_SUBCODE_CODE,P1100_YEAR:BGR, ,2016:NO (Erişim tarihi: 03.04.2021).
Law No. 319/2006 on Safety and Health at Work, Resmi Gazete, 26.07.2006 tarih, 646 sayılı. https://www.inspectiamuncii.ro/documents/66402/267275/Law+ 319+on+2006.pdf/43ef9465-6bf5-44c4-b912-3f7fa74eece8 (Erişim tarihi: 03.04.2021).
Legislative Decree no. 81 Concerning the Protection of Health and Safety in the Workplace, Resmi Gazete, 30.04.2008 tarih, 101 sayılı. http://www.cip.srl/documenti/Testo%20Unico%20Salute%20e%20Sicurezza%20sul%20lavoro%20-%20D.lgs.%2081-2008.pdf (Erişim tarihi: 29.03.2021).
Occupational Safety and Health Act, Resmi Gazete, 16.06.1999 tarih, I 1999, 60, 616 sayılı. https://www.riigiteataja.ee/en/eli/511112013007/consolide (Erişim tarihi: 29.03.2021).
Occupational Safety and Health Act No. 738/2002, Resmi Gazete, 30.08.2002 tarih, 738 sayılı. https://www.ilo.org/dyn/natlex/natlex4.detail?p_lang=en&p_isn =62320 (Erişim tarihi: 05.04.2021).
The Management of Health and Safety at Work Regulations 1999, Resmi Gazete, 1999 tarih, 3242 sayılı. https://www.legislation.gov.uk/uksi/1999/3242/contents/made (Erişim tarihi: 05.04.2021).
6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu, Resmi Gazete, 30.06.2012 tarih, 28339 sayılı. https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.6331.pdf (Erişim tarihi: 05.04.2021).
89/391/EEC sayılı İşte Çalışanların Sağlık ve Güvenliklerini İyileştirmeye Yönelik Tedbirler Alınmasına İlişkin 12 Haziran 1989 tarihli Konsey Direktifi (Çerçeve Direktif). Resmi Gazete, 29.06.1989 tarih, L 183/1 sayılı https://www.legislation.gov.uk/eudr/1989/391/contents (Erişim tarihi: 29.03.2021).