TEMYİZ KANUN YOLUNDA UYGULANAN PARASAL SINIRIN HER YIL ARTIRILMASININ GÖRÜLMEKTE OLAN İDARİ DAVALARA ETKİSİ

İdari yargılama usulünde 2016 yılında getirilen yeni sistem, idari davaların esasen istinaf aşamasında bölge idare mahkemelerince kesin olarak çözümlenmesini öngörmektedir. Önemli olduğu varsayılan ve kanunda sınırlı olarak sayılan bazı davalar ise temyize tabi tutulabilmektedir. Temyize tabi tutulabilecek davalar kanunda sayılırken konu itibarıyla belirtilen bazı davaların yanı sıra, konusu para olan idari davalar açısından da bir belirleme yapılmıştır. Buna göre, yeni sistemin yürürlüğe konulduğu 2016 yılı itibarıyla konusu yüz bin Türk Lirasını aşan vergi davaları, tam yargı davaları ve idari işlemler hakkında açılan davalar, temyize tabi tutulabilecek nitelikte olan davalardır. Fakat kanunda düzenleme altına alınan bu parasal sınırın, enflasyon karşısında değerini kaybetmemesi amacıyla her yıl yeniden değerleme oranına göre artırılmasına yönelik bir düzenlemeye de kanunda ayrıca yer verilmiştir. Bu noktada, bu şekilde her yıl artırılan temyiz sınırının görülmekte olan idari davaları da etkileyip etkileyemeyeceği konusu, önemli bir sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. Makalede bu soruya bir cevap aranmaktadır.

THE EFFECT OF YEARLY INCREASING THE MONETARY LIMIT APPLIED IN LEGAL REMEDY ON THE PENDING ADMINISTRATIVE CASES

The new system on administrative trial procedure, which came into effect in 2016, foresees to substantially resolve administrative actions by regional administrative courts at the level of appeallate. On the other hand, cases assumed to be vital and qualified in the law may also be subject to appeal. When enumerating the cases that can be subject to appeal, in addition to the cases specified in terms of their subjects, a determination has been made for administrative actions, whose subject is money. According to this, as of the date of entery into force of the new system in 2016, tax actions, full remedy actions and actions filed about the administrative procedures exceeding one hundred Turkish Liras may be appealed. However, to preclude the monetary erosion of this financial limit, a new regulation has been introduced in the law so as to increase it in accordance with the revaluation ratio. At this point, whether increasing each year the financial limits will have repercussions for admnistative actions emerges as a vital problem. This essay is an attempt to address this problem.

PDF

___

AKYILDIZ, Ali, “İstinafa İlksel Bakmak”, Danıştay ve İdari Yargı Günü 147. Yıl Sempozyumu, Ankara, Mayıs 2015, s. 11-32.
AKYILMAZ, Bahtiyar/SEZGİNER, Murat/KAYA, Cemil, Türk İdari Yargılama Hukuku, 4. Baskı, Savaş Yayınevi, Eylül 2020.
ALANGOYA, Yavuz, “Kanun Yolunun Anayasal Temeli ve HUMK m. 427 Hükmü ile Kanun Yolu Kapatılmış Olan Kararlara Karşı Kanun Yoluna Müracaat İmkanı”, TBB 75. Yaş Günü İçin Prof. Dr. Baki Kuru Armağanı, Türkiye Barolar Birliği Yayınları No: 55, Ankara, 2004, s. 17-48.
ARSLAN, Ramazan/YILMAZ, Ejder/TAŞPINAR AYVAZ, Sema/HANAĞASI, Emel, Medenî Usul Hukuku, 6. Baskı, Yetkin Yayınları, Ankara, 2020.
ASLAN, Zehreddin ve diğerleri, Açıklamalı ve İçtihatlı İdari Yargılama Usulü Kanunu (Vergi Yargılaması Dahil), Ed. ASLAN, Zehreddin, 1. Baskı, Seçkin, Ankara, 2019.
AVCI, Mustafa “İdari Yargıda İstinaf”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, (96), 2011, s. 179-204.
AYDIN, Bihter, “Türk İdari Yargı Düzeninde Mahkemeye Erişim Hakkı”, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, Yıl. 4, Sayı. 15, Ekim 2013, s. 271-296.
AYDINOĞLU, Zeynep Nihal, “İstinaf Kanun Yolunun İdari Yargılama Usulüne Başlıca Etkileri”, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, Yıl 9, Sayı 34, Nisan 2018, s. 387-423.
BALCI, Mustafa, “Vergi Yargısında Parasal Tutar Olarak Kesin Kararlar ve Kanuni Hâkim Yönünden Bazı Sakıncalı Durumlar”, https://vergialgi.net/vergi-yargisinda-parasal-tutar-olarakkesin-kararlar-ve-kanuni-hakim-yonunden-bazi-sakincaliduruml, s. 1-13, Erişim Tarihi: 9.4.2021.
BOZ, Selman Sacit/TETİK, Ahmet Talha/BÖLÜKBAŞI, Mustafa Oğuzhan/NACAK, Mehmet, Türk İdari Yargılama Hukukunda Temyiz, 1. Baskı, Ed. BOZ, Selman Sacit, Adalet Yayınevi, Ankara, 2021.
ÇAĞLAYAN, Ramazan, İdarî Yargılama Hukuku, 12. Baskı, Seçkin Kitabevi, Ankara, 2020.
ÇAĞLAYAN, Ramazan, İdarî Yargı Kararlarına Karşı Başvuru Yolları (Fransa-Türkiye Mukayeseli Bir Deneme), 1. Baskı, Seçkin Kitabevi, Ankara, 2017.
CANDAN, Turgut, Açıklamalı İdari Yargılama Usulü Kanunu, 8. Baskı, Yetkin Yayınları, Ankara, 2020.
ÇAYAN, Gökhan, “Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi ve Anayasa Mahkemesi Kararları Işığında Mahkemeye Erişim Hakkı”, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, Yıl 7, Sayı 28, Ekim 2016, s. 235-271.
ÇİFTÇİ, Erhan, “Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları Işığı Altında Adil Yargılama İlkesi ve İdari Yargı”, Danıştay Dergisi, Yıl. 33, Sayı. 106, 2003, s. 77-97.
DEMİRKOL, Selami, “İdari Yargılama Usulü Yenilenirken İstinaf Kanun Yolu Öngörüsü-Danıştay’ın İçtihat Mahkemesi Rolü’nün Güçlendirilmesi”, 148. Yıl Danıştay ve İdarî Yargı Günü Sempozyumu, Ankara, Mayıs 2016, s. 115-140.
EKİNCİ, Ahmet, “Anayasa Mahkemesi’nin Bireysel Başvuru Kararlarında Mahkemeye Erişim Hakkı”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. XVIII, Sa. 3-4, 2014, s. 821-848.
HAFIZOĞULLARI, Zeki/AYGÜN EŞİTLİ, Ezgi/KÜÇÜKTAŞDEMİR, Özgür, “Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi Bağlamında Ceza ve Ceza Muhakemesi Kanunlarının Zaman Yönünden Sınırı”, Başkent Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 1, S. 1, 2015, s. 505-519, http://hukuk2.baskent.edu.tr/dergi/arsiv/sayi1/1.zekihaf%C4%B1zo%C4%9Fullar%C4%B1.pdf, Erişim Tarihi: 1.6.2021.
KAPLAN, Gürsel, İdari Yargılama Hukuku, Ekin Basın Yayın Dağıtım, Bursa, Eylül 2019.
KONURALP, Orhan Emre, “Hâkimlerin ve Bilirkişilerin Hukukî Sorumluluğuna İlişkin Verilen Mahkeme Kararları İçin Uygulanacak Kanun Yoluna Başvuru Sınırı Üzerine Bir Hukuk Genel Kurulu Kararının Düşündürdükleri”, Hacettepe HFD, 9 (2), 2019, s. 533-552.
MERİÇ, Nedim, “HMK ve İİK’da Yer Alan Parasal Sınırlar”, https://legalbank.net, Erişim Tarihi: 11.2.2021.
ÖZBAY, İbrahim, “6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununa Göre İstinaftan Sonraki Temyiz Sistemimizde Temyiz Edilebilen ve Edilemeyen Kararlar”, İÜHFM, C. LXIX, S. 1-2, 2011, s. 411-438.
PEKCANITEZ, Hakan, “Yargıtay Yönünden Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Değerlendirilmesi”, TBB Dergisi, 144, 2019, s. 383- 419.
PEKCANITEZ, Hakan, “Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Erozyon Süreci”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 133, 2017, s. 211-260.
PEKCANITEZ, Hakan/ATALAY, Oğuz/ÖZEKES, Muhammet, “Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nda Değişiklik Yapılmasına Dair 7251 Sayılı Kanun Hakkında Değerlendirme”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 150, 2020, s. 247-299.
SANCAKDAR, Oğuz, “İdari Yargı İstinaf Sistemindeki Olası Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, Danıştay ve İdarî Yargı Günü 148. Yıl Sempozyumu, Ankara, Mayıs 2016, s. 29-113.
SEVİNÇ, Ekin, “İdari Yargılama Hukukunda Kanun Yoluna Başvuru Hakkının Anayasal Güvenceye Sahip Olması Bakımından Ele Alınması”, Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. XXIV, S. 3, 2020, s. 421-445.
TAŞPINAR AYVAZ, Sema, “İstinaftan Sonraki Temyiz İncelemesi ve Sonuçları”, Türkiye Barolar Birliği Medenî Usûl ve İcra-İflâs Hukukçuları Toplantısı VI, Medenî Usûl Hukukunda Kanun Yolları ve Arabuluculuk Kanun Tasarısı, İzmir/Çeşme, 19-20 Ekim 2007, s. 151-207.
TOKLU, Esat, “İdari Yargının İstinaf Deneyimi, Karşılaştığı Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, Danıştay Başkanlığı 150. Yıl Danıştay ve İdari Yargı Günü Sempozyumu 2018, Danıştay Yayınları No. 99, Ankara, 2018, s. 135-145.
YILDIRIM, Ramazan, “Türkiye’de İstinaf Uygulamasının İdari Yargıya Etkileri”, Danıştay ve İdari Yargı Günü 147. Yıl Sempozyumu, Ankara, Mayıs 2015, s. 33-53.
YILMAZ, Ejder, “Hukuk Davalarında Yasayollarına Başvuru Hakkı ve Bu Hakkın Sınırlandırılmasının Yerindeliği Sorunu”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, S. 1, 1988, s. 131-155.
YILMAZ, Halil, “Kanunların Zaman Bakımından Uygulanması (6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu Açısından)”, Terazi Hukuk Dergisi, Yıl. 6, Sayı. 58, Haziran 2011, s. 64-67.
https://www2.tbmm.gov.tr/d24/1/1-0918.pdf, Erişim Tarihi: 7.1.2021.
https://www.turmob.org.tr/arsiv/mbs/pratikBilgiler/vergi_davalarinda_ parasal_sinirlar_2020-C.pdf, Erişim Tarihi: 11.2.2021.