Erken çocukluk döneminde oyun

Çalışmada, okulöncesi çağı çocuklarının genel gelişiminde oyunun yeri ve önemine dikkat çekilmiştir. Son yıllarda gelişmiş ülkelerin eğitim sistemlerinde oyun son derece önemli bir etkinlik olarak karşımıza çıkmaktadır. Oyun, birçok bilim adamına göre çocuğu tanımada ve tahlil etmede en iyi yoldur. Oyun temelli eğitim yetişmekte olan nesillerin temel kaynağı olan insanın fiziksel, zihinsel, duygusal ve sosyal gelişimini amaç edinen, genel eğitimin tamamlayıcısı ve ayrılmaz bir parçası olarak görülen bilinçli ve planlı faaliyetlerdir. Çocuklar öğrenme, karar verme, işbirliği, sıralama, düzenleme, paylaşma, başkalarının hakkına saygı gösterme, yardımlaşma gibi davranışları oyun sırasında öğrenir. Oyun sayesinde çocuk yetişkinliğinde gerekli olacak becerileri pratik yapar, değerlendirir ve mükemmelleştirir. Yapılan araştırmalar, oyunun çocukların zihinsel, duygusal ve psikomotor gelişimlerine olumlu yönde katkıları olduğunu kanıtlamıştır. Oyunlar farklı gruplara ayrılsa da, temelinde çocukların gerçek dünyaya alışmasını sağladığı gibi psikolojik ve fiziksel ihtiyaçlarının da karşılanmasında yardımcı olur. Çalışmada okulöncesi dönemde oyun genel anlam

A research related to the importance of play in early childhood

In this research the role and importance of play in early childhood development were pointed. For the last decades, play has been widely seen as an extremely important activity in developed countries’ educational systems. Many researchers suggest that play is the best way in terms of knowing and examining a child better. Play-based education in which there are purposeful and well-planned activities aiming at facilitating physical, cognitive, emotional and social development of growing nations is complementary and inseparable from the general education. Children learn behaviors such as deciding, cooperating, arranging, organizing, sharing, respecting others’ rights and helping through play time. Through play a child can practice, assess and evaluate the skills which he/she will need in his/her adulthood. Researches show that play has positive effects on children’s’ cognitive, emotional and psychomotor skills. It is possible to categorize play into different groups but play mainly helps children to adopt the real world and satisfy their psychological and physical needs. In this research the play in the early childhood was discussed and it was surveyed that how play affect early childhood overall (cognitive, social, psychomotor and emotional) development.

PDF

___

1.Benson T. Dramatic Play:Bring It Back, Texas Child Care, 2008; 32(2), 24-31.
2. Bergen D. The Role of Pretend Play in Childrens’ Cognitive Development, Early Childhood Research & Practice, 2002; 4(1), 16-20.
3. Bodrova E, Leong DJ. The Importance of Play: Why Children Need to Play, Early Childhood Today, 2005; 20(1), 6-7.
4. Boyd BJ. Teacher response to Superhero Play: To Ban or not to Ban?, Childhood Education, 1997; 74(1), 23-28.
5. Brewer JA, Kieff J. Fostering Mutual Respect for Play at Home and School, Childhood Education, 1997; 73(2), 92- 96.
6. Casby MW. (2003). The Development of Play in Infants, Toddlers, and Young Children, Communication Disorders Quarterly, 2003; 24(4), 163-174.
7. Cherney ID. Mom, Let Me Play More Computer Games: They Improve My Mental Rotation Skills, 2008; 59, 776- 786.
8. Colwell MJ, Lindsey EW. Preschool Childrens’ Pretend and Physical Play and Sex of Play Partner: Connections to Peer Competence, Sex Roles, 2005; 52(7/8), 497-509.
9. Çoban B, Nacar E. Okul Öncesi Eğitimde Eğitsel Oyunlar, Ankara, Nobel Yayın Dağıtım, 18-24, 2006.
10. Davenport BR. An Examination of Parent-Child Play As Influential in the Development of Aggression in Preschool Boys, The Dissertation for the Degree of Doctor of Philosophy, Iowa State University, Ames, Iowa, USA, 2004.
11. Demirci N. İlköğretim I. Kademe Sınıf Öğretmenlerinin Görüşleri Çerçevesinde Oyunla Eğitim Konusundaki Yeterlilik Düzeylerinin İncelenmesi, Ulusal Sınıf Öğretmenliği Kongresi, 14-
12. Demirci N, Toptaşdemirci P. İlköğretim I. Kademe Sınıf Öğretmenlerinin Oyunla Eğitimin Önemine İlişkin Görüşlerinin Değerlendirilmesi, 9. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, 3-5 Kasım, Muğla, 615-618, 2006.
13. Dykeman BF. Play-Based Neuropsychological Assessment of Toddlers, Journal of Instructional Psychology, 2008; 35(4), 405-408.
14. Evans WD, Finkelstein EA, Kamerow DB, Renaud JM. Public Perception of Childhood Obesity, American Journal of Preventive Medicine, 2005; 28(1): 26-32.
15. Fekonja U, Umek LM, Kranjc S. Free Play and Other Daily Preschool Activities as a Context for Child’s Language Development, Studia Psychologia, 2005; 47(2), 103-118.
16. Freedman DS, Khan LK, Dietz WH, Srinavasan SR, Berenson GS. Relationship of Childhood Overweight to Coronary Heart Disease Risk Factors in adulthood: The Bogalusa Heart Study, Pediatrics, 2001; 108, 712-718.
17. Gredlein JM. Play, Problem Solving and Tool Use: Individual Differences in Preschool Children, The Dissertation for the Degree of Master of Arts, Florida Atlantic University, Boca Raton, Florida, USA, 2001.
18. Hazar M. Beden Eğitimi ve Sporda Oyunla Eğitim, Ankara, Tubitay Yayınları, 7-18, 1996.
19. http://www.aahperd.org/naspe/standards/nationalG uidelines/ActiveStart.cfm, 22.07.2010
20. http://www.cdc.gov/obesity/childhood/index.html, 22.07.2010
21. http://www.ooegm.meb.gov.tr/22tarihce.asp, 12.08.2010
22. Hurwitz SC. To Be Successful-Let Them Play!, Childhood Education, 2003; 79(2): 101-102.
23. Icenberg JP, Quisenberry N. Play: Essential for All Children, Childhood Education, 2002; 79(1), 33-39.
24. Kim M. Parents’ Perceptions and Behaviors regarding Toys for Young Children’s Play in Korea, Education, 2002; 122(4): 793-807.
25. Lin YC. Improving Parent-Child Relationships Through Block Play, Education, 2010; 130(3): 461-469.
26. McOmber KA. Preschool Outdoor Play: Gender Comparisons in Childrens’ Behaviors and Perceptions, The Dissertation for the Degree of Master of Science, The University of North Carolina, Greensboro, North Carolina, USA, 2006.
27. Mengütay S. Okul Öncesi ve İlkokullarda Hareket Gelişimi ve Spor, İstanbul, Türkiye Cimnastik Federasyonu Eğitim Komitesi Yayını, No:1, 7,36,112,113, 1997.
28. Memiş DA. Oyunun Çocuk Gelişimine Etkisi ve Eğitimdeki Önemi, Ulusal Sınıf Öğretmenliği Kongresi, 14-16 Nisan, Gazi Üniversitesi, Ankara, Kök Yayıncılık, II, 442-448, 2006.
29. Miyakawa Y, Kamii C, Nagahiro M. The Development of Logico-Mathematical Thinking at Ages 1-3 in Play with Blocks and an Incline, Journal of Research in Childhood Education, 2005; 19(4), 292-301.
30. Ostrosky MM, Meadan H. Helping Children Play and Learn Together, Young Children, 2010; 65(1), 104-109.
31. Özer K. Fiziksel Uygunluk, Ankara, Nobel Yayın Dağıtım, 20-22, 2001.
32. Öztürk F. Toplumsal Boyutlarıyla Spor, Ankara, Bağırgan Yayımevi, 51-54, 1998.
33. Padovani CEQ. An Investigation of the Effects of Portable Play Equipment to Increase Physical Activity Levels of Preschool Children, The Dissertation for the Degree of Doctor of Philosophy, Florida State University, Tallahassee, USA, 2009.
34. Parish LE, Rudisill ME, Onge PM. Mastery Motivational Climate: Influence on Physical Play and Heart Rate in African American Toddlers, Research Quarterly for Exercise and Sport, 2007; 78(3), 171-178.
35. Park B, Chae JL, Boyd BF. Young Childrens’ Block Play and Mathematical Learning, Journal of Research in Childhood Education, 2008; 23(2), 157-162.
36. Pitri E. The Role of Artistic Play in Problem Solving, Art Education, 2001; 54(3), 46-51.
37. Riley JG, Jones RB. When Girls and Boys Play: What Research Tells Us, Childhood Education, 2007; 84(1), 38-43.
38. Roggman LA, Boyce LK, Cook GA, Christiansen K, Jones D. Playing with Daddy: Social Toy Play, Early Head Start, and Developmental Outcomes, Fathering, 2004; 2(1), 83-89.
39. Rutledge CD. The Level of Motor Skill Development of Preschool Children provided A Physical Education Program and Preschool Children Provided with Free Play Environments, The Dissertation for the Degree of Doctor of Education, University of Northern Colorado, Greeley, Colorado, USA, 1993.
40. Saygın Ö, Mengütay S. Çocuklarda Fiziksel Aktivite ve Fiziksel Uygunluk Arasındaki İlişkinin Araştırılması, 9. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, 3-5 Kasım, Muğla, 371-373, 2006.
41. Schneider E. Longitudinal Observations of Infants’ Object Play Behavior in the Home Context, OTJR: Occupation, Participation and Health, 2009; 29(2), 79- 87.
42. Sevinç M. Erken Çocukluk Gelişimi ve Eğitiminde Oyun, İstanbul, Morpa Kültür Yayınları, 2004.
43. Tamer K. Beden Eğitimi ve Oyun Öğretimi, Eskişehir, Anadolu Üniversitesi Yayını No:101, Meteksan Limited Şirketi, 2-38, 1987.
44. Tsao L. How Much Do We Know About the Importance of Play in Child Development?, Childhood Education, 2002; 78(4), 230-233.
45. Uluğ M. Niçin Oyun, İstanbul, Özne ve Göçebe Yayın, 7-12, 1999.
46. Yazgan B. Şişmanlık ve Fiziksel Aktivite, Eğitim Bilimleri Dergisi, Beden Eğitimi ve Spor Özel Sayısı, 1992; 1(1): 45-48.
47. Yoshinaya M, Shimogo A, Koriyama C, Nomura Y, Miyata K, Hashiguchi J, Arima K. Rapid Increase in the Prevalence of Obesity in Elementary School Children, International Journal of Obesity, 2004; 28: 494-499.