Hüsamettin AKAR, Bünyamin AYHAN, Şükrü BALCI

Televizyon ve seçmen ilişkisini yeniden düşünmek: Bünyamin ayhan 2009 yerel seçimleri'nde izleyici motivasyonları

Yarım yüzyıla yaklaşan bir zamandır hayatımızın önemli bir parçasını oluşturan televizyon, diğer kitle iletişim araçlarıyla kıyaslandığında, insanlara mesajları etkili ve inandırıcı bir şekilde sunan ve kullanımı için herhangi bir eğitim gerektirmeyen bir araç olma özelliğini korumaktadır. Gerek görsel ve işitsel unsurları birlikte kullanması; gerekse de sahte bir katılım duygusu yaratması onu diğer kitle iletişim araçları arasında ön plana çıkarmaktadır. Bireye ulaşmada en etkili araç olarak görülen televizyon; tüm dünyada hem siyasal adayların hem de seçmenlerin seçim dönemlerinde yoğun olarak kullandığı bir araçtır. İşte bu çalışmada 29 Mart 2009 Yerel Seçimlerinde insanların televizyon izleme alışkanlıkları ve motivasyonları araştırılmıştır. Konya merkezde yaşayan 948 katılımcıdan elde edilen verilere göre; insanların televizyon izlemelerinde etkili olan 5 motivasyon belirlenmiştir. Bunlar önem sırasına göre; eğlence-rahatlama, rehberlik, boş zamanları değerlendirme-kaçış, bilgi arama ve alışkanlık-sosyal etkileşimdir. Katılımcıların yaşı, eğitim durumu, siyasal bilgilenmede televizyona duyulan güven, seçim döneminde televizyon yayınlarına verilen önem ve televizyon izleme motivasyonları, televizyon izleme süresini belirleyen temel değişkenler konumundadır.

Rething the relationshipbetween television and voter: The motives of audience during the 2009 local elections

Television is an important part of our lives for nearly half a century and compared to other mass media, it maintains its position by conveying messages effective and persuasive and does not require any training to use. Using visual and auditory input as well and inducing an artificial sense of participation, makes it superior to other mass communication means. Being viewed as the most effective communication tool, television is the media of choice throughout the world during elections for political candidates and voters as well. This study investigated television viewing habits and motives during 29 March 2009 local elections. The results obtained from 948 participants living in Konya city center revealed five motives that were affective on the viewing of television. These motivations are, in order of importance: (1) relaxation and entertainment, (2) guidance, (3) pass time and social escape, (4) information seeking and (5) habits and social interaction. Age, level of education, reliance on television for political information, attached importance to television programs during elections and television viewing motives have been found as fundamental predictors to television viewing in this context.

PDF

___

Abelman R (1988) Motivations for Viewing “The 700 Club”, Journalism Quarterly, 65 (1), 112-118.
Abelman R, Atkin D ve Rand M (1997) What Viewers Watch When They Watch TV: Affiliation Change as Case Study, Journal of Broadcasting & Electronic Media, 41 (3), 360-379.
Arık M B (2004) Top Ekranda: Medya Çağında Futbol ve Televizyon Arasındaki Kaçınılmaz İlişki, Salyangoz Yayınları, İstanbul.
Balcı Ş ve Tarhan A (2007) Siyasal Bilgilenme ve İnternet: 22 Temmuz 2007 Genel Seçimleri’nde Bir Kullanımlar ve Doyumlar Araştırması”, Medya ve Siyaset Uluslararası Sempozyumu, Cilt 1, Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi, 15–17 Kasım, İzmir, ss. 322-335.
Balcı Ş (2008) Medya ve Siyaset İlişkilerinde Siyasal Reklam: Güncel Örnekler Üzerinden Bir Değerlendirme, Zülfikar Damlapınar (Ed.), Medya ve Siyaset, Eğitim Kitabevi Yayınları, Konya, ss. 209-244.
Brubaker J (2005) The Role of the Internet in Agenda Setting: A Synthesized Uses and Gratifications and Agenda Setting Model, Unpublished Doctoral Dissertation, College of Communication and Information of Kent State University, UMI Dissertation Information Service.
Burton G (1995) Görünenden Fazlası: Medya Analizlerine Giriş, Nefin Dinç (çev.), Alan Yayıncılık, İstanbul.
Carmichael C W (1976) Communication and Gerontology: Interfacing Disciplines, Western Speech Communication, Spring, 121-129.
Cereci S (1996) Televizyonun Sosyolojik Boyutu, Şule Yayınları, İstanbul.
Çakır V (2005) Bir Sosyal Etkinlik Olarak Eğlence ve Televizyon (Konya Örneği), Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13, 123-142.
Çaplı B (2002) Medya ve Etik, İmge Kitabevi Yayınları, Ankara.
Erdoğan İ (1977) Television and Newspaper Uses and Gratifications of Foreign Graduate Students at the University of Pittsburgh: Some Correlates, Unpublished Doctoral Dissertation, University of Pittsburgh, UMI Dissertation Information Service.
Esslin M (1991) TV Beyaz Camın Arkası, Murat Çiftkaya (çev.), Pınar Yayınları, İstanbul.
Garramone G M ve Atkin C K (1986) Mass Communications and Political Socialization: Specifying the Effects, Public Opinion Quarterly, 50 (1), 76-86.
Gökçe O (1993) Siyasal İletişim ve Televizyon, Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1 (1), 89-98.
Güneş S (1996) Medya ve Siyasal Bilgilenme, Yeni Türkiye Dergisi Medya Özel Sayısı, 2 (11), 803-825.
Güz N (1995) Siyasal Tercihleri Belirlemede Kitle İletişim Araçlarının Rolü (Mart 1994 Yerel Seçimleri Ankara Örneği), Amme İdaresi Dergisi, 28 (1), 113-128.
Haridakis P M (2000) The Role of Motivation in Policy Considerations Addressing Television Violence, Unpublished Doctoral Dissertation, College of Fine Professional Arts of Kent State University, UMI Dissertation Information Service.
Hodgetts D, Chamberlain K ve Bassett G (2003) Between Television and the Audience: Negotiating Representations of Ageing, Healt: An Interdisciplinary Journal for the Social Study of Health, Illness and Medicine, 7 (4), 417-438.
Hofstetter R C, Zukin C ve Buss T F (1978) Political Imagery and Information in an Age of Television, Journalism Quarterly, Autumn, 562-569.
Hunter K M (2000) (Not So) Divine Comedy: A Content Analysis of Humorous Political Ads, Doctor of Philosophy, The University Of Oklahoma: UMI Dissertation Information Service.
Inoue Y (2001) Selective Exposure, Uses and Gratifications of a Cyber Election Campaign: Presidential Election 2000, Unpublished Doctoral Dissertation, Michigan State University, UMI Dissertation Information Service.
Işık M, Erdem A, Güllüoğlu Ö ve Akbaba E (2007) Televizyon ve Çocuk, Eğitim Kitabevi Yayınları, Konya.
Kalender A (2005) Siyasal İletişim: Seçmenler ve İkna Stratejileri, Çizgi Kitabevi Yayınları, Konya.
Karahan Uslu Z (2000) Televizyon ve Kadın, Alfa Basım Yayım Dağıtım, İstanbul.
Katz E, Haas H ve Gurevitch M (1973) On the Use of the Mass Media for Important Things, American Sociological Review, 38 (2), 164- 181.
Kaye B K ve Johnson T J (2002) Online and in the Know: Uses and Gratifications of the Web for Political Information, Journal of Broadcasting & Electronic Media, 46 (1), 54-71.
Koçak A (2001) Televizyon İzleyici Davranışları: Televizyon İzleyicilerinin Tercihleri ve Doyumları Üzerine Teorik ve Uygulamalı Bir Çalışma, Doktora Tezi, S Ü Sos. Bil. Enst., Konya.
Mutlu E (2005) Globalleşme, Popüler Kültür ve Medya, Ütopya Yayınları, Ankara.
Mutlu E (2008) Televizyonu Anlamak, Ayraç Kitabevi, Ankara.
Mutman M (1995) Televizyonu Nasıl Sorgulamalı?, Toplum ve Bilim, 67, 26-71.
O’Cass A (2002) Political Advertising Believability and Information Source Value during Elections, Journal of Advertising, 31 (1), 63- 74.
Ohr D ve Schrott P R (2001) Campaigns and Information Seeking: Evidence from a German State Election, European Journal of Communication, 16 (4), 419-449.
Özerkan Ş ve İnceoğlu Y (1997) İletişimde Etkileme Süreci, İPan Yayıncılık, İstanbul.
Özsoy O (1999) Politik Propaganda Teknikleri, Alfa Basım Yayım Dağıtım, İstanbul.
Özsoy O (2004) Seçmen-Siyasetçi İlişkileri Ekseninde Başarılı Siyasetçinin El Kitabı, Hayat Yayınları, İstanbul.
Palmgreen P ve Rayburn J D (1979) Uses and Gratifications and Exposure to Public Television, Communication Research, 6 (2), 155-180.
Pinkleton B E (1998) Effects of Print Comparative Political Advertising on Political Decision- Making and Participation, Journal of Communication, 48 (4), 24-36.
Postman N (1994) Televizyon: Öldüren Eğlence, Osman Akınhay (çev.), Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
Robertson T (2000) Sex and the Political Process: An Analysis of Sex Stereotypes in 1998 Senatorial and Gubernational Campaigns, Doctor of Philosophy, University of Oklahoma Graduate College: UMI Dissertation Information Service.
Rubin A M (1979) Television Use by Children and Adolescents, Human Communication Research, 5 (2), 109-120.
Rubin A M (1981) An Examination of Television Viewing Motivations, Communication Research, 8, 141-165.
Rubin A M (1983) Television Uses and Gratifications: The Interactions of Viewing Patterns and Motivations, Journal of Broadcasting, 27 (1), 37-51.
Shea D M ve Burton M J (2001) Campaign Craft: The Strategies, Tactics and Art of Political Campaign Management, Praeger Series in Political Communication, London.
Smith C A (1990) Political Communication, Harcourt Brace Jovanovich, Publishers, New York.
Streeter T J (1998) An Examination of Differences in Television Viewing Motivations between Videocassette Recorder, Users and Nonusers, Unpublished Master Dissertation, Austin State University, UMI Dissertation Information Service.
Turam E (1994) Medyanın Siyasi Hayata Etkileri, İrfan Yayımcılık, İstanbul.
Yıldız N (2002) Türkiye’de Siyasetin Yeni Biçimi: Liderler İmajlar Medya, Phoenix Yayınevi, Ankara.