2013

Kentlerde çevre bilincinin oluşturulması sürecinde bir halkla ilişkiler aracı olarak festivallerden yararlanılması : İstanbul ecofest'e katılanlar üzerine bir araştırma

Günümüzde hızlı nüfus artışı, doğal kaynakların bilin çsizce tüketimi, yoğun sanayileşme vb. bir çok nedenden dolayı çevre sorunları hızla artmaktadır. Özellikle büyük kentler çevre sorunlarının en yoğun yaşandığı yerler olarak karşımıza çıkmaktadır. Dünyayı birçok yön den ilgilendiren böyle bir sorun karşısında günümüzde sürdürülebilirliği temel alan tüm kurumlar sosyal sorumluluk anlayışı içerisinde hareket etmekte, halkın bu konudaki duyarlılık ve bilinç düzeyini arttırmaya yönelik halkla ilişkiler faaliyetleri düzenlemekte ya da düzenlenen faaliyetlere destek vermektedirler. Temeli hedef kitleyi etkilemek, istenen yönde tutum ve davranış değişikliği yaratmak olan ve bu amaçlara yönelik olarak düzenlenen halkla ilişkiler faaliyetlerinde birçok araç kullanılmaktadır. Festivaller de geniş halk kitlelerine ulaşabilmesi açısından halkla ilişkilerde kullanılan önemli araçlardan biridir. Festivaller düzenlendikleri bölgeye dikkatleri toplayan, farklı kitleler tarafından beğeni ile takip edilen, ses getiren etkinliklerdir. Bir kentte bir festivalin düzenlenmesi belediye, özel kuruluşlar ve sivil toplum kuruluşları gibi birçok kurumun ortak çalışmasına bağlıdır. Bu çalışmanın ana amacı 8-10 Haziran 2012 tarihleri arasında İstanbulda gerçekleştirilen ve Türkiyenin ilk uluslararası ekoloji festivali olan İstanbul EcoFes te katılanlara yönelik düzenlenen anket çalışması ile çevre temalı festivallerin çevre bilincinin arttırılması noktasında başarılı bir halkla ilişkiler aracı olup olmadığının araştırılmasıdır.

Making use of festivals as a means of public relations in the process of creating environmental consciousness in cities: Research on participants in ecofest Istanbul

Today environmental problems are rapidly increasing for many reasons such as the rapid population increase, unconscious consumption of natural resources, and intensive industrialization. Es-pecially big cities appear places where environmental problems are the most intensively experienced. Against such a problem which concerns the world in many aspects, all those institutions which are based on sustainability today act with an understanding of social responsibility, organize public relations activities to enhance the levels of sensitivity and consciousness of the public on this mat teror support the activities that are organized. Many means are used in public relations activities that are based on influencing the target mass and creating a change in attitudes and behaviors in the desired way and that are organized for these purposes. Festivals are also one of the important means that are used in public relations in terms of their ability to reach broad public masses. Festivals are influential events which draw attention to the region where they are organized and which are admiringly followed by different masses. The organization of a festival in acity depends on the joint work by many institutions such as the municipality, private establish-ments, and nongovernmental organizations. The main aim of this study is to investigate whether environment-themed festivals are successful means of public relations at the point of enhancing environmental con sciousness through a questionnaire study performed for the participants in EcoFest Istanbul-the first international ecology festival of Turkey held in Istanbul on June 8-10,2012.

PDF

___

Ar A A(2011) Yeşil Pazarlama Tekstil Sektöründen Örneklerle, Beta Yayıncılık, İstanbul.
Babacan Eve Göztaş A (2011) Etkinlik Yönetimi, Detay Yayıncılık, Ankara.
Başaran D (2009) ISO 14001:2005, Çevre Yönetim Sisteminin Çalışanlar Tarafından Benimsenmesi ve Çevre Bilinci Gelişiminin Etkisinin Araştırılması, Yüksek Lisans Tezi, DEÜ Sos. Bil. Enst., İzmir.
Besculides A, Lee M ve McCormick P(2002) Residents Perceptions of The Cultural Benefits of The Tourism Annals of Tourism Research, 29(2),303319.
Bıçakçı İ(2003) İletişimde Halkla İlişkiler: Eleştirel Bir Yaklaşım, Medicat Kitapları, İstanbul.
Bülbül R (2000) Halkla İlişkiler ve Tanıtım, Nobel Yayın, Ankara.
Emgin Ö ve Türk Z(2004) Yeşil Pazarlama, Mevzuat Derg, Yıl:7, Sayı:78, 11-25.
Erkal S, Şafak Ş ve Yertutan C (2011) Sürdürülebilir Kalkınma ve Çevre Bilincinin Oluşturulmasında Ailenin Rolü, Sosyo- Ekonomi Derg, 7(14):145-157.
Ertekin Y (2000) Halkla İlişkiler, Yargı Yayınevi, Ankara.
Gürel Ş K (2008) Çevre sorunlarına Duyarlılık ve Çevre Bilinci: Afyonkarahisar İli Örneği, Yüksek Lisans Tezi, AKU Sos. Bil. Ens., Afyon
Gürel T (2010) Kurumsal Sosyal Sorum lulukta Yeni Yaklaşımlar ve Tartışılan Konular, Selçuk İletişim, 6 (3), 111-122.
Gürsoy D, Kim K ve Uysal M (2004) Perceived Impacts of Festivals and Special Events by Organizers: An Extension and Validation, Tourism Management, 25, 171-181.
http://en.wikipedia.org
http://www.greenfestturkey.com
Kabadayı E F (2010) Ege ve Yaşar Üniversitesi Öğrencileri Örneğinde, Küresel Isınmanın Çevre Bilinci ve Davranışları Üzerindeki Etkileri, Yüksek Lisans Tezi, EÜ Sos . Bil. Enst.,İzmir.
Kaya S (2008) İşletmelerde Sosyal Sorumluluk ve SA8000 Standardı, AR&GE, Temmuz, 15-20.
Kazancı M (2002) Kamuda ve Özel Kesimde Halkla İlişkiler, Turhan Kitabevi, Ankara.
Kelgökmen D (2010) İşletmelerin Kurumsal Sosyal Sorumluluk Düzeylerinin Belirlenmesine Yönelik Literatür Taraması, Ege Akademik Bakış, 10 (1), 303-318.
Kılıç S (2006) Yeni Toplumsal ve Ekonomik Arayışlar Sürecinde Sürdürülebilir Kalkınma, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Derg, 8(2), 81-101.
Lee C, Lee Y ve Wicks B E(2004) Segmentation of Festival Motivation by Nationality and Satis faction, Tourism Management, 25, 61-70.
Okay A ve Okay A (2005), Halkla İlişkiler, Der Yayınları, İstanbul.
Özmutaf N, Çelikkol H ve Çelikkol M (2009) Yönetici Bakışıyla Sosyal Sorumluluk Aktivitelerinde Konunun Belirlenmesi ve İşletme İmajı: Ampirik Bir Yaklaşım, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Derg, (24), 231-242.
Özüpek M N (2005) Kurum İmajı ve Sosyal Sorumluluk, Tablet Yayınları, Konya.
Pira A (2005) Halkla İlişkiler için Okumalar, Dönence Yayınları, İstanbul.
Sipahi E A(2010) Küresel Çevre Sorunlarına Kolektif Çözüm Arayışları ve Yönetişim, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,(24), 331-344.
Sjöberg G (1998) Mesleki Uygulama İçin Bir Halkla İlişkiler Modeli, Nur Nirven, Ahmet Ünver (çev), Altın Kitap, Sayı.4, Rota Yayınları, İstanbul.
Sürdürülebilir Kalkınma Türkiye Ulusal Raporu (2002) Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı ile TC. Çevre Bakanlığı Ortak Projesi, İş Dünyası ve Sanayi, Sürdürülebilir Kalkınma Dünya Zirvesi, MAS A.Ş., Aralık, Ankara
Şengül M (2002) Çevre Yönetimine Halk Katılımı Yolu Olarak Belediye Yönetimine Halk Katılımı, Çağdaş Yerel Yönetimler Derg, 11(2), 25-40.
Türk M (2011) Çevre Bilinci- Yasal Zorunluluktan Sosyal Sorumluluğa, Nobel Yayınları, İstanbul.
Ünlü S, Bayçu U S ve Tuna Y (2007) Üniversite Şehir Etkileşimi Sürecinde Kurumsal Sosyal Sorumluluk Projeleri: Evde Çocuk Bakan Kadınların Eğitimi Projesi Örneği, İletişim Fakültesi Derg, (30), 141-153.
Vaizoğlu S, Altıntaş S, Temel F, Ahr abi A F, Aydoğan D, Bostancı S, Duran A, Koçkesen D, Turan N ve Güler Ç (2005)Bir Tıp Fakültesi Son Sınıf Öğrencilerinin Çevre Bilincinin Değerlendirilmesi, Türk Silahlı Kuvvetleri Koruyucu Hekimlik Bülteni, 4(4)151-171
Yavuz A (2010) Sürdürülebilirlik Kavramı ve İşletmeler Açısından Sürdürülebilir Üretim Stratejileri, Mustafa Kemal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Derg, 7(14), 63-86.