ARAP DİLİNDE SANATKARANE BİR LÜGAT TÜRÜ: MÜŞECCER

Arap dilinde kelimelerin zincirleme olarak birbiriyle izah edildiği lügat türü müşeccer olarak bilindiği gibi müdâhal ve müselsel isimleriyle de anılmaktadır. Bu çalışmada öncelikle müşeccer kelimesinin lügat anlamı izah edilmiş, bir lügat türü olarak tanımına yer verilmiş, bu türün tarihçesi üzerinde durulmuş, son olarak da müşeccer türünde yazılmış belli başlı eserlerin metotları incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Arap dili, lügat, müşeccer, mudahal

PDF

___

Demirayak, Kenan, Arap-İslam Edebiyatı Literatür Bilgisi, İstanbul 2016.
Durmuş, İsmail, “İbnü’l-A‘râbî, Ebû Abdullah”, Diyanet İslam Ansiklopedisi, TDV Yayınları, İstanbul 1999.
______, “Müşeccer”, Diyanet İslam Ansiklopedisi, TDV Yayınları, İstanbul 2006.
el-Eşterkûnî, Muhammed b. Yûsuf b. Abdillâh, el-Müselsel fî Ğarîbi Luğati’l-‘Arab, thk. Muhammed Abdulcevâd, Vizâretu’s-Sakâfe ve’l-İrşâdi’l-Kavmî, tsz.
Gulâmu Sa‘leb, Ebû Ömer ez-Zâhid, el-Müdâhal fi’l-luğa, thk. Muhmmed Abdülcevâd, Mektebetü’l-Anclû el-Mısriyye, tsz.
İbn Manzûr, Muhammed b. Mükerrem, Lisânü’l-‘Arab, nşr. Dâru Sâdır, Beyrut 1414.
İkbâl, Ahmed eş-Şarkâvî, Mu‘cemu’l-me‘âcim, Beyrut 1407/1987.
Kılıçlı, Mustafa, “Kazzâz”, Diyanet İslam Ansiklopedisi, TDV Yayınları, İstanbul 2002.
el-Luğavî, Ebu’t-Tayyib, Şecerü’d-dür fî tedâhuli’l-kelâm bi’l-me‘âni’l-muhtelife, thk. Muhammed Abdulcevâd, Dâru’l-me‘ârif, tsz.
Muhammed, Hüseyin Abdülhâdi, “Gulâmu Sa‘leb”, Diyanet İslam Ansiklopedisi, TDV Yayınları, İstanbul 1996, XIV, 188.
er-Râfi‘î, Musatafa Sâdık, Târihu Âdâbi’l-‘Arab, nşr. Dâru Kitâbi’l-‘Arabî, tsz.
es-Suyûtî, Celâluddîn, el-Müzhir fî ‘ulûmi’l-luğa ve envâ‘ihâ, thk. Fuâd Ali Mansûr, Dâru’l-kutubi’l-‘ilmiyye, Beyrut 14181998.
Tüccar, Zülfikar, “el-Eşterkînî”, Diyanet İslam Ansiklopedisi, TDV Yayınları, İstanbul 1995.
Yakub, Emîl Bedi‘, el-Me‘âcimu’l-lugaviyyeti’l-‘Arabiyye (Bedâetuhâ ve tatavvuruhâ), Daru’l-‘ilmi li’l-melâyin, Beyrut, 1985.
ez-Zebîdî, Muhammed Murtazâ, Tâcü’l-‘arûs min cevâhiri’l-kâmûs, thk. Komisyon, Dârü’l-Hidâye tsz.