Tiyatro ve görsel iletişim tasarımı, kültürel verileri görsel bir dille ifade etme bağlamında benzer dinamiklere sahip disiplinler olarak düşünülebilir. Tiyatronun, insanlık tarihinin erken dönemlerine dayanan köklü geçmişi, birden fazla duyuya, eş zamanlı dokunma yetisi ve toplumun kültürel kodlarını yansıtabilme gücü ile birçok sanat dalı arasında ayrı bir yere konumlandığı söylenebilir. İnsanlığın imgelerle iletişim kurma ihtiyacı duyduğu ilk andan bu yana var olan grafik tasarımın, izlek ile izleyen arasında kurduğu kavramsal veri transferi algoritması, bu iki ifade biçiminin kesişim noktasıdır. Tiyatroların, küçük gruplar halinde başlayan etkinliklerden, önce bölgesel birimlere daha sonra şehir ve ulusal ölçekte izleyicilerle buluşabilir güce ulaşması, grafik tasarım anlamında da gereksinimleri beraberinde getirmiştir. Küresel ölçekte yaşanan kurumsallaşma süreci, tiyatroların da onları ulusal seviyede temsil edebilecek kurumsal kimlik tasarımı ihtiyacını gündeme getirmiştir. Kurumsal kimliği oluşturan bileşenler arasında logonun, birçok nitel ve nicel girdiyi yansıtma görevini üstlendiği açıktır. Bu araştırma, ulusal tiyatroların kurumsal kimliklerinde kullandıkları logoları, grafik tasarım bağlamında incelemektedir. Toplumsal yapının etkisinde şekillenen öncül örneklerden, gelişen teknoloji ve kurumsallaşma düşüncesi ile yeniden tanımlanan günümüz grafik tasarım biçeminin logo tasarımlarına yansıdığı çalışmalara kadar geçen süreç, sebep sonuç ilişkileri açısından değerlendirilmiştir. Bu sebeple, kronolojik anlamda değerli veya tasarım problemine yaklaşımı niteliği ile alternatif bakış açısına sahip olduğu düşünülen örnekler üzerinden çözümlemeler yapılmıştır.