Fatma AVCIOĞLU, Mustafa BEHÇET, Şeyda KARABÖRK, Muhammet Güzel KURTOĞLU

Yara Örneklerinden İzole Edilen Mikroorganizmaların Antimikrobiyal Direnç Oranları - Üç Yıllık Değerlendirme

Amaç: Yara yeri enfeksiyonları, hastane kaynaklı enfeksiyonlar arasında ilk üç sırada yer almaktadır. Yara enfeksiyonlarının tedavisi sırasında kültür ve antibiyogram duyarlılıklarının yapılması, tedavinin başarısını arttıracağı gibi uygunsuz antibiyotik kullanımını engelleyerek, etken olan bakterilerde direnç gelişimini de önleyecektir. Çalışmamızda, 2016-2018 yılları arasında polikliniklere ayaktan başvuran ya da servislerde yatarak tedavi gören hastaların yara yeri örneklerinden izole ettiğimiz mikroorganizmaların dağılımı ve antibiyotik duyarlılıkları belirlenerek, ampirik tedavi seçeneklerine yol gösterici olması amaçlandı.Gereç ve Yöntemler: Hastanemiz mikrobiyoloji laboratuvarına gönderilmiş olan, toplam 315 yara yeri örneği retrospektif olarak incelendi. Etken olarak kabul edilen mikroorganizmaların tür düzeyinde tanımlanmaları ve antimikrobiyal duyarlılıkları araştırıldı. Bulgular: İzole edilen mikroorganizmaların %46.4’ünü (n=146) Gram pozitif koklar, %53’ünü (n=167) Gram negatif bakteriler ve %0.6’sını (n=2) mantarlar (Candida albicans) oluşturdu. S. aureus %21 oranında en sık, Koagülaz Negatif Stafilokok %16 oranında ikinci sıklıkta, E. coli %15 oranında üçüncü sıklıkta görülen bakteri oldu (p<0.001). Gram pozitif bakterilerde, direnç durumuna bakıldığında, S. aureus suşlarının %16.7’sinin metisiline dirençli olduğu görüldü. Enterokoklar dahil Gram pozitif bakterilerde glikopeptid direncine rastlanmadı. E. coli ve K. pneumoniae suşlarında GSBL oranı (%43.8; %48.5) diğer Gram negatif bakterilere oranla daha yüksek bulundu (p=0.493). En yüksek antibiyotik direnç oranı %70.8 ile ampisiline, en az direnç oranı %2 ile imipeneme karşı görüldü. Sonuç: Yara enfeksiyonlarının sık etkenlerinden olan S. aureus ve E. coli’nin çalışmamızda, başta gastrointestinal karsinomu olan hastalarda olmak üzere oldukça yüksek oranda saptanması nedeniyle ampirik tedavide bu etkenlerin antibiyotik duyarlılıklarının göz önünde bulundurulması gerektiği düşünülmüştür.

Anahtar Kelimeler:

Yara, antibiyotik, direnç

Antimicrobial Resistance Rates of Microorganisms Isolated from Wound Specimens – Three Year Evaluation

Aim: Wound location infections are among the first three of hospital-acquired infections. During the treatment of wound infections, culture and antibiogram sensitivities will increase the success of the treatment and prevent the use of the wrong antibiotics and prevent the development of resistance in the bacteria. In our study, between the years 2016-2018 outpatient and inpatient wound distribution of microorganisms isolated from samples from patients we determined the rate and antibiotic susceptibilities were meant to be guiding the empirical treatment options.Material and Methods: A total of 315 wound sites were examined retrospectively in our microbiology laboratory. Descriptive microorganisms were determined at species level and antimicrobial susceptibility tests were investigated.Results: Of the isolated microorganisms, 46.4% (n=146) were Gram positive cocci, 53% (n=167) were Gram negative bacteria and 0.6% (n=2) were fungi (Candida albicans). S. aureus was the second most frequent coagulase negative staphylococcus (16%), E. coli was the third most common (15%) (p<0.001). In the case of Gram positive bacteria, 16.7% of S. aureus strains were resistant to methicillin. There was no glycopeptide resistance in Gram positive bacteria including enterococci. The ESBL ratio in E. coli and K. pneumoniae strains (43.8%, 48.5%) was higher than the other Gram negative bacteria (p=0.493). The highest antibiotic resistance rate was found to be against ampicillin with 70.8% and to imipenem with a minimum resistance rate of 2%. Conclusion: In our study, S. aureus and E. coli, which are frequent agents of wound infections, were considered to be quite high in patients with gastrointestinal carcinoma. Therefore, it was thought that the antibiotic susceptibility of these agents should be considered in empirical treatment.

Keywords:

Wound, antibiotic, resistance,

PDF

___

1. Edwards-Jones, Valerie. Essential microbiology for wound care. United Kingdom: Oxford University Press; 2016.
2. MS. Complicated skin and soft tissue infection. J Antimicrob Chemother. 2010; 65(Suppl 3): iii35-44.
3. Owens CD & Stoessel K. Surgical site infections: Epidemiology, microbiology and prevention. Journal of Hospital Infection. 2008;70(Suppl 2): 3-10.
4. Altan G, Mumcuoğlu İ, Hazirolan G, Dülger D, Aksu N. Yara örneklerinden izole edilen mikroorganizmalar ve antimikrobiyallere duyarlılıkları. Turk Hij Den Biyol Derg. 2017; 74(4): 279-86.
5. Sesli E, Kaya S, Taş T, Arıdoğan CB, Demirci M. Cerrahi alan enfeksiyonlarında mikroorganizma profili ve antibiyotik duyarlılık durumu. Ankem Dergisi. 2006; 20(2): 89-93.
6. Citil MU, Mete E, Oğuz EO, Abban GM, Şahin B & Kaleli İ. Investigation of the effect of ibuprofen on wound healing in experimental Staphylococcus aureus soft tissue infections. Mikrobiyoloji bulteni. 2015; 49(2): 166-80.
7. Cirit OS, Müderris T, Mızraklı AZ, Vurupalmaz Y, Barış A. Yara Kültürlerinden İzole Edilen Aerop Bakteriler ve Antibiyotik Duyarlılıkları. Türk Mikrobiyol Cem Derg. 2015; 44(1): 149-57.
8. European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing. Breakpoint tables for interpretation of MICs and zone diameters. Version 6.0, valid from 2016-01-01 [Internet]. Basel, Switzerland: EUCAST [Cited: 30 November 2017]. Available from: http://www.eucast.org/ast_of_ bacteria/previous_versions_of_documents.
9. Güriz H, Çiftçi E, Gökdemir R, Aysev D. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Cebeci Hastanesindeki yara kültürlerinin değerlendirilmesi. Ankara Üni Tıp Fak Mec. 2001; 54(3): 231-5.
10. Gündem NS, Çikman A. Yara Kültürlerinden İzole Edilen Mikroorganizmalar ve Antibiyotik Duyarlılıkları. ANKEM Derg. 2012; 26(4): 165-70.
11. Yurtsever SG, Kurultay N, Çeken N, Yurtsever Ş, Afşar İ, Şener AG ve ark. Yara yeri örneklerinden izole edilen mikroorganizmalar ve antibiyotik duyarlılıklarının değerlendirilmesi. ANKEM Derg. 2009; 23(1): 34-8.
12. Aşık G, Özoğuz P, Tünay H, Bulut A, Kaçar S, Bal A. Yara kültürlerinden izole edilen etkenler ve antibiyotik direnç profilleri. Cerrahi Sanatlar Dergi. 2014; 7(1): 18-22.
13. Görmeli G, Duman Y, Karakaplan M, Korkmaz MF, Tekerekoğlu MS, Selçuk EB, et al. Orthopedic Surgical wound infection: microorganisms and resistance figures. J Turgut Ozal Med Cent. 2015; 22(1): 13-7.
14. Doğan SŞ, Paköz NİE, Aral M. Laboratuvarımıza gönderilen yara yeri örneklerinden izole edilen mikroorganizmalar ve antibiyotiklere direnç durumları. Türk Mikrobiyol Cem Derg. 2010; 40(4): 243-9.
15. Bayram Y, Parlak M, Aypak C Bayram I. Three-year review of bacteriological profile and antibiogram of burn wound isolates in Van, Turkey. Int J Med Sci. 2013; 10(1): 19-23.
16. Zafar A, Anwar N, Ejaz H. Bacteriology of infected wounds - a study conducted at children hospital Lahore. Biomedica. 2007; 23: 1-4.
17. Ağalar C, Göçmen JS, Kılıç D, Kaygusuz S, Karabıçak Ç. Üçüncü basamak bir referans hastanesinde izole edilen metisilin dirençli stafilokok suşlarında duyarlılık. J Clin Exp Invest. 2012; 3(1): 71-4.
18. Bessa LJ, Fazii P, Di Giulio M Cellini L. Bacterial isolates from infected wounds and their antibiotic susceptibility pattern: Some remarks about wound infection. Int Wound J. 2015; 12(1): 47-52.