Çeviri, hangi türde olursa olsun, belirli şartlar altında ve çeşitli unsurların katkısıyla yapılır. Bu unsurlar çevirmene, kararlarını uygulaması ve çevirisini tamamlaması için uyması gereken kısıtlamalar olarak görünebilir. Bu kısıtlamalar bazen, çevirmeni çevrilemezliğe götürebilen zorluklara ve engellere benzer. Bazen de bu kısıtlamalar norm gibi bir işlev görerek çevirmenin iyi bir uyarlama ve başarılı bir çeviri yapmasını sağlar. Çeviride kısıtlamaların rolü diğer alanlardan farklı mıdır ya da herhangi bir benzerlik var mıdır? Kısıtlamalar aracılığıyla akıl yürütme ya da kısıtlar teorisi çeviri alanında da uygulanabilir mi? Bu teoriyi uygulamanın herhangi bir avantajı var mı? Mantık kısıtları, mevcut ihtimaller dahilinde en uygun sonuca ulaşmak amacıyla bir durum için geçerli bütün kısıtlamaları göz önünde bulunduran ve bunlara uyan bir mantıktır. Mantık kısıtlarını çeviriye uygulamak, bu kısıtlamaları tespit edebilmek, etki düzeylerini ölçebilmek ve davranışlarını çalışabilmektir. Aynı zamanda bu kısıtlamaları, daha iyi bir sonuca ulaşabilmek için, daha iyi bir çeviri için, yönetebilmektir. Bu ilkeyi çevirmenlerin değerlendirilmesinde uygulamak ve farklı kısıtlamaları değiştirmek veya izole etmek ve sonra da ulaşılan sonuçları karşılaştırmak ilginç olabilir. Bu çalışmada bu mantığın çevirmenlerin değerlendirilmesinde ve eğitiminde kullanılmasının önemini göstermeye çalışacağım. 

A translation of any kind takes place in particular conditions and involves the contribution of various elements. These elements appear to the translator as constraints, according to which he should act to make his choices and accomplish his translation. These constraints are more like obstacles sometimes, difficulties that might lead the translator to untranslatability. While some other times they act like norms and lead him to a good adaptation and therefore a successful translation. Is the role of constraints in translation different from other fields or are there any similarities? Does the reasoning by constraints or the general theory of constraints apply to the field of translation? And are there any advantages in applying this theory? The logic of constraints is a logic which takes into consideration all constraining given of a situation and tends to satisfy them, with the purpose of optimizing the result within available possibilities. To apply the logic of constraints to translation is to be able to identify these constraints, measure their degree of influence and study their behavior. It is also to be able to manage these constraints in a way that would enable us to reach a better result, which would be in our case a better translation. It would be interesting to apply this principle on the assessment of translators, and try to change or isolate different constraints and then compare the obtained results. I will try in this paper to show up the importance of this logic in the assessment of translators and therefore in their training.