Ahmethan Yılmaz, çocuk edebiyatına katkı sunan bir yazar olarak 1980’li yıllarda kendini tanıtır. 2000’li yıllarda yayımladığı Sokaklar Açmak ve Ankara İç Savaşında Üç Hainin Portresi adlı şiir kitapları onun şâirlik yönünün de gücünü gösterir. Yılmaz’ın şiirinin gücü toplumsal yönde yazdığı duyarlı, deneysel ve epik karakterli şiirlerden ileri gelir. Onu bu tarz duyarlı şiirler yazmaya sevk eden 1990’lı yıllarda Hakan Arslanbenzer’in öncüsü olduğu Neo-Epik Şiir’le tanışmasıdır. Neo-Epik Şiir, yirminci yüzyıl şiiriyle toplum adına hesaplaşmak üzere ortaya çıkar. Neo-Epik ya da farklı bir adla Yeni Destansı Şiir, öykü konusu olan dünyayı süslerinden arındırılmış, çıplak, hatta bazen bir şeyi iyice vurgulayabilmek için olduğundan bile çirkin görme çabasıdır. Şâirin bundan maksadı zihinleri değiştirmektir. Dünyayı değiştirme gücüne sahip olamayan epik şâir, zihinleri değiştirme yolunu seçer. Modern Türk edebiyatında Namık Kemal, Tevfik Fikret ve Mehmet Akif’le başlayan epik karakterli şiirimiz, İkinci Yeni ile bu yönünü devam ettirir. 90’lı yıllardan itibaren de günlük hayata dâhil olan neo-epik karakteriyle varlığını sürdürür. Ahmethan Yılmaz’ın Sokaklar Açmak kitabında yayımlanan Californian Brasserie Restauran şiiri 2000’li yılların deneysel ve Neo-Epik Şiir tarzına uygun olarak yazılmıştır. Bu makalede, Ahmethan Yılmaz'ın poetikasından, neo-epiğin özelliklerinden, neo-epiğin özelliklerinden ve tekniklerinden bahsedilerek Californian Brasserie Restauran şiiri Neo-Epik Şiir bağlamında tahlil edilecektir.

As a writer contributing to children's literature, Ahmethan Yılmaz introduced himself in the 1980s. His poetry books Sokaklar Açmak and Ankara İç Savaşında Üç Hainin Portesi, which were published in the 2000s, show the power of his poesy, too. The power of Yılmaz's poetry comes from his sensitive, experimental and epic character poems he wrote in the social direction. What led him to write such sensitive poems was his meeting the Neo-Epic Poetry that was pioneered by Hakan Arslanbenzer in the 1990s. The Neo-Epic Poetry emerges to confront with twentieth-century poetry on behalf of the society. Neo-Epic or with a different name, New Heroic Poetry, is the effort of seeing the world, which is the subject of a story, without ornaments, naked and sometimes even uglier than it really is in order to emphasize something well enough. The intention of the poet is to try to change minds. The epic poet who has no power to change the world chooses to change minds. Our epic poem, which started with the Namık Kemal, Tevfik Fikret and Mehmet Akif in the modern Turkish literature, continues this direction with the İkinci Yeni. As of the 1990s, it sustains its existence with its neo-epic character that is included in daily life. The poem Californian Brasserie Restauran published in Ahmethan Yılmaz's poetry book Sokaklar Açmak was written in accordance with the experimental and Neo-Epic Poetry style of the 2000s. In this article, the poetry of Ahmethan Yılmaz, the characteristics and, the characteristics and techniques of neo-epic will be discussed and the poem Californian Brasserie Restauran poem will be analyzed in the context of Neo-Epic Poetry.