Taner Akçam, “Naim Efendi’nin Hatıratı ve Talat Paşa Telgrafları”kitabında bundan 96 yıl önce Aram Andonyan tarafında yayınlanmış olan vebir dizi üst düzey Osmanlı memuruna atfedilen telgraf ve belgelerin esasengerçek ve sahih olduğu tezini işlemektedir. Akçam’ın temel tezi 1983 yılındaŞinasi Orel ve Süreyya Yuca tarafından yayınlanan ve bu belgelerin sahteolduğu yönünde ciddi tezler öne süren “Ermenilerce Talat Paşa’ya atfedilenTelgrafların Gerçek Yüzü” başlıklı çalışmanın hatalarla dolu olduğu vebelgelere yönelttikleri ithamların esasen haksız oldukları üzerine kurulmuştur.Akçam kitabı boyunca Orel ve Yuca’nın Andonyan belgelerini inceleyençalışmalarındaki bulgularını sunarken ve özetlerken bunları çarpıtmakta veOrel ve Yuca’nın hiç ileri sürmedikleri iddiaları kendilerine atfetmektedir.Daha sonra da Orel ve Yuca tarafından iddia edildiğini öne sürdüğü bu yanlışiddiaları çürütmeye kalkmakta ve bundan hareketle de Orel ve Yuca’nınçalışmalarının güvenilmez ve yanlışlarla dolu olduğu sonucuna varmaktadır.Bu tür manipülasyonlarla Andonyan belgelerinin sahte olduğu yönündekiiddiaların “kolaylıkla çürütülebilecek” iddialar olduğunu iddia etmektedir.Konuya ilişkin ön bilgileri olmayan ve belgelerin sahteliği yönünde ortayakonan iddiaları sadece Akçam’ın yanlış aktarmalarından öğrenen okurlarınAkçam’ın iddialarından etkilenmesi mümkünse de; Orel ve Yuca’nınçalışmasını bizzat okuyanlar Akçam’ın birçok iddiasının geçersiz olduğunugörecektir. Bu makale bu hususları inceleyerek okuyucuya daha dengeli birbakış sunmayı hedeflemektedir

In his book titled “Naim Efendi’nin Hatıratı ve Talat PaşaTelgrafları” (En. “The Memoirs of Naim Efendi and Talat PashaTelegrams”), Taner Akçam argues that the telegrams and documents thatwere published 96 years ago by Aram Andonian and which are attributedto several high-ranking Ottoman officials are in fact real and authentic.Akçam’s main argument is based on the claim that the book “ErmenilerceTalat Paşa’ya Atfedilen Telgrafların Gerçek Yüzü” (En: “The Talat PashaTelegrams: Historical Fact or Armenian Fiction?”) by Şinasi Orel andSüreyya Yuca that puts forward concrete arguments on the forged natureof the above-mentioned documents, is full of errors and that the authors’accusations with regard to the documents are unjustified. However,throughout his book, when presenting and summarizing the findings ofOrel and Yuca in their studies about Andonian’s documents, Akçamdistorts these findings, and attributes to Orel and Yuca false assertionsthat were never made by them. Then, Akçam attempts to refute theseassertions that he claims were made by Orel and Yuca, and based on this,he concludes that the studies by Orel and Yuca are unreliable and full ofmistakes. With such manipulations, he asserts that claims about the forgednature of Andonian’s documents are claims that can be “easily refuted”.Although it is possible that readers, who have no prior knowledge on theissue and who learn about the claims put forth on the forged nature ofthese documents only from erroneous representations by Akçam, might beinfluenced by Akçam’s allegations, those who personally read Orel’s andAkçam’s work will see that many of Akçam’s assertions are invalid.Analyzing these subjects, this article aims to provide readers with a morebalanced perspective