Kredi kartları pazarında çok markalılık ve rekabet: rekabet kurulu kararları ışığında pazar analizi

Bu çalışmada esas olarak, tüketicilere avantajlı bir şekilde (taksitli ya da puan/nakit para kazanarak) alışveriş yapma imkanı sunan çok markalı kredi kartları pazarındaki rekabetçi yapı ve bu yapının tüketiciler üzerindeki etkisi incelenmiştir. Değerlendirme, Rekabet Kurulu 'nun pazarın çok markalılık yönünü ele alan kararları ışığında gerçekleştirilmiştir. Yapılan analiz sonucunda; Rekabet Kurulu tarafından genel hatları ile dengeli bir şekilde uygulanan, çok markalılığı kuvvetlendirme amaçlı, tüketici faydasını gözeten ve rekabet odaklı bir politikanın, ülkemiz kredi kartları pazarının gelişmesinde etkili olduğu görülmüştür.

Multi-branding in the credit cards market and competition: market analysis in light of the competition board decisions

In this paper, competition landscape in the market of multi-branded credit cards which are offering customers inherent benefits and the effects of this competition on the card users have been evaluated. This examination was based on the decisions taken by the Turkish Competition Authority regarding multi-branding side of the credit cards market. In conclusion, a pro-active competition policy, aiming to support multibranding and focusing on consumer benefits, has been followed systematically by the Turkish Competition Authority and this policy has played an important role in: developing the credit cards market in Turkey.

___

  • Aghion, P. ve P. Bolton. (1987). Contracts as Barrier to Entry. American Economic Review, 77(3): 388-401.
  • BKM. (Bankalararası Kart Merkezi) (2006). Türkiye'de Kredi Kartının Tarihçesi. http: // www. bkm. com. tr/kr e dikarti9. html
  • Areeda, P. ve L. Kaplow. (1997). Antitrust Analysis, Problems, Text, Cases. New York: Aspen Law&Business: 5. Baskı.
  • Boscheck, R. (2000). The EU Policy Reform on Vertical Restraints- An Economic Perspective. World Competition, 23(4): 3-49.
  • Capital Dergisi. (2002). Liderlik Peşinde. http://www.capital.com. tr/haber.aspx?HBR_KOD=l 177
  • Comanor. W.S. ve H.E. Freeh. (1985). The Competitive Effects of Vertical Agreements. American Economic Review, 75(3): 539-546.
  • Hughes, M., C. Foss ve K. Ross. (2001). The Economic Assessment of Vertical Restraints Under U.K. and E.C. Competition Law, ECLR 10.
  • Khemani, S. ve L.Waverman. (1997). Strategic Alliances. Competition Policy in the Global Economy: 127-151.
  • Marsden, P. (2000). The Divide on Verticals. Antitrust Goes Global, (ed) S.J. Evenett, A. Lehman ve B. Steil. Washington: The Brookings Institution.
  • Martin, S. (1994). Industrial Economics. New Jersey: Prentice Hall: İkinci Baskı.
  • Ornstein, S.I. (1989). Exclusive Dealing and Antitrust. Antitrust Bulletin, 34(1): 65-98.
  • Para Dergisi. (2007). Para Para Para. 126. Sayı http://www.paradergi.com.tr/bor 101,126@300.html
  • Para Dergisi. (2008). Kredi Kartı İşbirliğinde İlk Ayrılık. 159. Sayı http://www.paradergi.com.tr/bor 102,159@300.html
  • Preston, L.E. (1965). Restrictive Distribution Arrangements: Economic Analysis and Public Policy Standards. Law and Contemporary Problems, 30:506-529
  • Silva, L.R. (2000). Law and Policy Towards Vertical Restraints of Trade-The Case of Brazil. Journal of World Competition, 23(2): 95-99.
  • Tatlıdil, Rezan ve İpek Savaşçı. (2006). "Bankaların Kredi Kartı Pazarında Uyguladıkları CRM (Müşteri İlişkiler Yönetimi) Stratejisinin Müşteri Sadakatine Etkisi". Ege Akademik Bakış Dergisi, Cilt 6, Sayı: 1.
  • TBB. (Türkiye Bankalar Birliği). (2004). Ortak Projeler Hakkında Bilgilendirme. Bankacılar Dergisi, Sayı 51.