ΕΡΜΗΝΕΙΑ. Resmi Misafirlik ile ilgili sacrae litterae’nin Yunanca Çevrileri

Septimius Severus ve oğlu Caracalla İ.S. 204 yılında bir kararname yayınlayarak İmparator adına görev yapanları misafir etme yükümlüğünü Roma senatörleri için kaldırmıştır. Bu kararnameyi içeren sekiz adet yazıt Ege ve Batı Anadolu kentlerinden şimdiye kadar bilinmekteydi. Bu kararnameyi içeren yeni bir fragman ise Ankara’da Anadolu Medeniyetleri Müzesi’nde bulunmaktadır. Çift dilli kaleme alınmış yeni yazıtın Yunanca başlığı ἑρμηνεία θείων γραμμάτων olarak verilmiştir. Hermeneia sözcüğü İ.S. 3.–5. yüzyıllarda Latince kaleme alınmış resmi metinlerin onaylanmış Yunanca çevrisi için kullanılan teknik bir terimdi. Yukarıda sözü edilen İ.S. 204 yılına ait kararnamenin üç Yunanca çevrisi yazıtlar aracılığıyla günümüze ulaşmıştır. Üç çeviri arasındaki farklılıklar, bunların eyaletlerde yerel bazda hukuk uzmanlarının desteğiyle hazırlandığını göstermektedir.

Anahtar Kelimeler:

ἑρμηνεία, sacrae litterae, resmi misafirlik, Septimius Severus, Caracalla

ΕΡΜΗΝΕΙΑ. The Greek Translations of the sacrae litterae on Official Hospitality (AD 204)

The decision of AD 204 which exempted Roman senators from the duty of providing hospitality to official guests is known from eight inscriptions found in cities of the Aegean region and western Asia Minor. New fragments of the bilingual version of this text in the collection of the Museum of Anatolian Civilisations, Ankara, show that the Greek translation came with the heading ἑρμηνεία θείων γραμμάτων. Hermeneia was the technical term used between the 3rd and 5th centuries AD to denote authorized Greek translations of official rulings in Latin. Since the three Greek versions of the decision all differ from one another, it is clear that these translations were produced locally with the advice of legal experts.

Keywords:

ἑρμηνεία, sacrae litterae, official hospitality, Septimius Severus, Caracalla,

PDF

___

Bernand 1989 A. Bernand, De Thèbes à Syène, Paris 1989.
Brennan 1989 P. Brennan, Diocletian and Elephantine: a closer look at Pococke’s puzzle (IGRR 1 1291 = SB 5.8393), ZPE 76, 1989, 193–205.
Drew-Bear 1978 T. Drew-Bear, Sacrae Litterae, Chiron 7, 1977, 355–363.
Feissel 1985 D. Feissel, Les constitutions des tétrarques connus par l’épigraphie: inventaire et notes critiques, Antiquité tardive 3, 1985, 33–53.
Feissel 2010 D. Feissel, Documents, droit, diplomatique de l’Empire romain tardif, Paris 2010.
Herrmann 1977 P. Herrmann, Sacrae Litterae, Chiron 7, 1977, 364–365.
Jones 1984 C. P. Jones, The sacrae litterae of 204: two colonial copies, Chiron 14, 1984, 93–99.
Knibbe – Merkelbach 1978 D. Knibbe – R. Merkelbach, Allerhöchste Schelte. (Zwei Exemplare der Sacrae Litterae aus Ephesos), ZPE 31, 1978, 229–232.
Merola 2001 G. D. Merola, Autonomia doganale nella tarda antichita intomo a CIL 3, 7151–7152, in: Atti del’Accademia romanistica constanti-niana. XIII Convegno internazionale in memoria di André Chas-tagnol, Napoli 2001, 277–292.
Robert 1962 L. Robert, Villes d’Asie Mineure. Études de géographie ancienne, Paris 21962.
Robert 1978 L. Robert, Documents d’Asie Mineure VIII. Réglement impérial gréco-latin sur les hôtes imposés, BCH 102, 1978, 432–437.
Wilhelm 1900 A. Wilhelm, Zwei Inschriften aus Paros, JÖAI 3, 1900, 75–78.