Yazar makalesinde Anadolu’dan yayımlanmış bazı yazıtlar için prosografik ve onamastik açıdan dü­zelt­me önerilerini sunmaktadır. 1) Kibyra’da bulunmuş bir mezar yazıtında şimdiye kadar belge­len­memiş olan bir bayan adı önerilmektedir: Καπετώλει(ο)ν. 2) Günümüzde İzmir Müzesi’nde bulu­nan bir başka mezar yazıtında geçen Δέρᾳ ifadesi, kayınbirader anlamına gelen δαήρ’in δέρα şek­linde akuzatif formu (-i hali) olarak yorumlanmaktadır. 3) Yine Halikarnassos’ta bulunmuş bir me­zar yazıtı şimdiye kadar bilinmeyen Κονοῦς (tamlayan hali Κονοῦδος) şahıs adını belge­lemek­tedir. Aynı yazıtta yazıtın ilk editörleri tarafından χαῖρε ἄ(λυπε?) şeklinde yorumlanan ifadenin ise Χαιρέας şahıs adının genetif (tamlayan hali) formu olması gerektiği ortaya konmaktadır. Yazar düzeltmelerine aynı kentten iki yazıt üzerine yorumlarıyla devam etmektedir. 4) Bunlardan ilkin­de Αὐρήλιος için yazıtın ilk editörleri tarafından Αὐρ. şeklinde verilen kısaltma yazarın yeni oku­­ma­sıyla Aὐ. şeklinde düzeltilmiş, ayrıca ἀναπαλλοτρίωτος ifadesi için Ksanthos’tan bir yazıta gön­der­mede bulu­nul­muştur. 5) İkinci yazıtın iki yerinde ilk editörleri tarafından omikron ile verilen deşif­ras­yon fotoğraflardan da açıkça görüldüğü şekilde omega ile düzeltilmiş ve bu düzeltme ya­zı­tın farklı bir şekilde, yani Tryphon ve çocuklarının adak yazıtı olarak anlaşılması gerektiğini gös­ter­­miştir. 6) Yazar makalesindeki son düzeltmede yine Halikarnassos’tan bir başka adak yazıtını ele al­mış ve bunun için yazıtın ilk editörlerinden farklı bir okumayla yeni bir tamamlama önerisi ge­tir­miştir. Buna göre burada iki beyefendi, bunlardan birinin hanımı ve bunların birkaç çocuğu tara­fın­dan Zeus’a bir adak yazıtı söz konusudur. 

In this article some prosopographic and onomastic corrections to inscriptions from Asia Minor are suggested. In an epitaph from Kibyra the hitherto unattested female name Καπε­τώλει(ο)ν is proposed. In another epitaph, now in the Izmir Museum, the word Δέρᾳ is in­ter­preted as δέρα, a form of the accusative to δαήρ, “brother in law”. An epitaph from Halicar­nassus contains the new name Κονοῦς (in the genitive Κονοῦδος) and the anthroponym Χαιρέα (gen.) instead of the published χαῖρε ἄ(λυπε?). Two other texts from the same city are com­ment­ed upon: in one of them, the reading is slightly changed (Αὐ., not Αὐρ., for Αὐρήλιος) and a remark on the term ἀναπαλλοτρίωτος is made; in the second, an omikron is corrected to ome­ga in two cases with the effect that the text is to be restored and understood differently, i.e. as a votive inscription of Tryphon and his children. Another votive inscription, also from Halicar­nas­sus, is read and reconstructed in a way different from that of the ed.pr.; it seems to be a dedi­cation to Zeus with an illegible epithet, erected by two men, the wife of one of them, and several children.