Opinions related to play concept of children in early childhood

The aim of this study was to determine the play perceptions of children in early childhood. The study group consisted of four children (two preschoolers and two first graders) aged between 72 and 86 months. The study, designed in line with qualitative research approach, employed the phenomenological design. The data in the study were collected by means of photographs, drawing writing technique and semistructured interview technique. In the analysis of the data, thematic and content analysis technique was used. The participants’ perceptions of play are explained under three themes. In this regard, the perception of play has been examined under the themes of “Structural Features of Play” including concepts such as competition, happening in a certain time and place, existence of rules, existence of action, performing individually or in group, focus on fun rather than learning; “Affective Features of Play” including concepts such as its inducing happiness/excitement and “Play in terms of Ethical Features” referring to features of sportsmanship and obedience to authority. In the study, it was found that while the pre-school children stated that they should have a toy to play, the elementary school 1st grade students stated that they do not need a toy to play. While the pre-school children argued that it was possible to play both inside and outside the school, the first grade students emphasized that play is not possible inside the class.

Erken çocukluk dönemindeki çocukların oyun kavramına yönelik görüşleri

Bu çalışmanın amacı, erken çocukluk dönemindeki çocukların oyun algılarını belirlemektir. Çalışma grubunu, yaşları 72 ile 86 ay arasında değişen iki okulöncesi çocuğu ve iki birinci sınıf çocuğu oluşturmaktadır. Nitel araştırma yaklaşımı ile tasarlanan çalışmada, olgu bilim (fenomenoloji) deseni kullanılmıştır. Veriler fotoğraf, çizme yazma tekniği ve yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla elde edilmiştir. Veri analizinde tematik ve içerik analizi tekniğinden faydalanılmıştır. Katılımcıların oyuna ilişkin algıları üç temada incelenmiştir. Bu temaların oluşturulmasında, araştırmacılar tarafından yapılan literatür taramasından da faydalanılmıştır. Rekabet, materyal, belirli zaman ve mekânda yapılması, kurallar içermesi, hareketin olması, bireysel/grup halinde gerçekleşmesi, eğitim amacından ziyade eğlenme amacı gütmesi gibi kavramların yer aldığı “Oyunun yapısal özellikleri”, mutluluk/heyecan verici olması gibi kavramları içeren “Oyunun duyuşsal özellikleri”, sportmenlik ve otoriteye itaat etme özelliklerini taşıyan “Ahlaki özellikleri açısından spor” olmak üzere oyun algısı üç tema altında incelenmiştir. Araştırmanın sonucunda; Okulöncesi çocuklarının oyun olabilmesi için bir oyuncağın olması gerektiğini belirttikleri, 1. sınıf çocukları ise oyun için oyuncağın gerekli olmadığını belirtmişlerdir. Okulöncesi çocukların sınıf içi ve dışında oyun olabileceğini ileri sürerlerken; birinci sınıf çocukları derste oyun olamayacağını vurguladıkları görülmüştür.

PDF

___

Benjamin, H. (2012). Age and sex differences in the toy-preferences of young children. The Pedagogical Seminary and Journal of Genetic Psychology, 41(2), 417–429.

Brantlinger, E., Jımenez, R., Klıngner, J., Pugach, M., & Richardson, V. (2005). Qualitative studies in special education. Council for Exceptional Children, 71(2), 195–207.

Chapparo, C. J., & Hooper, E. (2002). When is it work ? Perceptions of six year old children. Work, 19(3), 291–302. Retrieved from http://0210929ot.y.http.eds.b.ebscohost.com.proxy.kirikkaleelibrary.com/eds/pdfviewer/pdfviewer?vid=2&sid=67f9ee6c-7d93-4c29-bf55- e5bb6d17a211%40sessionmgr103

Creswell, J. W. (2014). Educational research: Planning, conducting, and evaluating quanitative and qualitative research. New Jersey: Pearson Education.

Dienske, H., Gerit De, J., & Sanders-Woudstra, J. A. . (1985). Quantitative criteria for attention and activity in child psychiatric patients. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 26(6), 895–915.

Driscoll, A., & Nagel, N. G. (2005). Early childhood education, birth-8: The world of children, families, and educators. Boston: Allyn and Bacon.

Einarsdottir, J. (2014a). Children’s perspectives on play. The SAGE handbook of play and learning in early childhood. Los Angeles: Sage Publication.

Einarsdottir, J. (2010). Children’s experiences of the first year of primary school. European Early Childhood Education Research Journal, 18(2), 163–180.

Einarsdottira, J. (2014b). Play and literacy: A collaborative action research project in preschool. Scandinavian Journal of Educational Research, 58(1), 93–109.

Erbay, F., & Durmuşoğlu Saltalı, N. (2012). Altı yaş çocuklarının günlük yaşantılarında oyunun yeri ve annelerin oyun algısı. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 13(2), 249–264.

Erşan, Ş. (2006). Okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden altı yaş grubundaki çocukların oyun ve çalışma (iş) ile ilgili algılarının incelenmesi. Unpublished master’s thesis, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Fein, G. G. (1981). Pretend play in childhood : An ıntegrative review published by : Blackwell Publishing on behalf of the Society for Research in Child Development Stable URL : http://www.jstor.org/stable/1129497 Reviews Pretend Play in Childhood : An Integrative Review. Review Literature And Arts Of The Americas, 52(4), 1095–1118.

Giren, S. (2016). Early childhood education teachers’ metaphors about play concept for preschoolers.Eğitimde Kuram ve Uygulama, 12(1), 372–388.

Howard, J., Jenvey, V., & Hill, C. (2006). Children’s categorisation of play and learning based on social context. Early Child Development and Care, 176(3–4), 379–393.

Huizinga, J. (1995). Homo ludens: Oyunun toplumsal işlevi üzerine bir deneme (M. A. Kılıçbay, Ed.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

İnal, Y., Çağıltay, K., & Sancar, H. (2005). Elektronik oyunlardaki dönüşümlü oynama özelliğinin öğrenci motivasyonuna etkisi: The incredible machine örneği. TBD Bilişim Kurultayı, Kasım 9-11, Ankara.

Isaacs, N. (1929). Trusteeship in modern business. The Harvard Law Review Association, 42(8), 1048– 1061.

Kahyaoğlu, H. (2014). Play as seen by children and pre-school teachers in Turkey. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 152, 149–153.

Kärrby, G. (1989). Children’s conceptions of their own play. International Journal of Early Childhood, 21(2), 49–54. https://doi.org/10.1007/BF03174584

Kayılı, G. (2010). Montessori yönteminin anaokulu çocuklarının ilköğretime hazır bulunuşluklarına etkisinin incelenmesi. Unpublished master’s thesis, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Koçyiğit, S. (2014). Preschool age children’s views about primary school. Kuram ve Uygulamada Egitim Bilimleri, 14(5), 1870–1874. https://doi.org/10.12738/estp.2014.5.2393

Koçyiğit, S., & Başara Baydilek, N. (2015). Okul öncesi dönem çocuklarının oyun algılarının incelenmesi. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 1–26.

Kurt, H., & Ekici, G. (2013). Biyoloji öğretmen adaylarının bağımsız kelime ilişkilendirme testi ve çizmeyazma tekniğiyle “osmoz” kavramı konusundaki bilişsel yapılarının belirlenmesi. Turkish Studies, 8(12), 809–829.

Linklater, H. (2006). Listening to learn: children playing and talking about the reception year of early years education in the UK. Early Years, 26(1), 63–78. https://doi.org/10.1080/09575140500507868

Merriam, S. B. (2009). Qualitative research: A Guide to design and ımplementation(Second). San Francisco: Jossey- Bass.

Metin Aslan, Ö., Sümer, M. E., Taşkın, M. H., & Emil, B. (2015). Sokaktan bilgisayara metaforlarla oyun yolculuğu: lise öğrencilerin oyun kavramı ile ilişkin metaforları. Turkish Studies, 10(11), 1165–1182.

Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis (Second). United Kingdom: Sage Publication.

Miller, E., & Kuhaneck, H. (2008). Children’s perceptions of play experiences and play preferences: A qualitative study. American Journal of Occupational Therapy, 62(4), 407–415. https://doi.org/10.5014/ajot.62.4.407

Onur, B., & Güney, N. (2004). Türkiye’de çocuk oyunları: Araştırmalar. Ankara: Kök Yayıncılık.

Özdoğan, B. (2009). Çocuk ve oyun çocuğa oyunla yardım (5. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.

Patton, M. . (2014). Qualitative research & evaluation methods (Fourth Edt.). Sage Publication.

Pierce, D. (2000). Maternal management of the home as a developmental play space for ınfants and toddlers. American Journal of Occupational Therapy, 54(3), 290–299.

Pilten, P., & Pilten, G. (2013). Okul çağı çocuklarının oyun kavramına ilişkin algılarının ve oyun tercihlerinin değerlendirilmesi. Mersin University Journal of the Faculty of Education, 9(2), 15–31.

Robson, S. (1993). “Best of all ı like choosing time” talking with children about play and work. Early Child Development and Care, 92(1), 37–51. https://doi.org/10.1080/0030443930920106

Rothlein, L., & Brett, A. (1987). Children’s, teachers; and parents’ perceptions of play. Early Childhood Research Quarterly, 2(1), 45–53. https://doi.org/10.1016/0885-2006(87)90012-3

Rubin, K. H., Fein, G. G., & Vandenberg, B. (1983). Play. Handbook of child psychology.

Sadık, F. (2008). Sınıf yönetiminde temel kavramlar ve yaklaşımlar (Y. Aktaş Arnas & F. Sadık, Eds.). Ankara: Kök Yayıncılık.

Sarıçoban, A. (2005). Classroom management skills of the language teachers. Journal of Language and Linguistic Studies, 1(1), 1–11.

Sevinç, M. (2004). Erken çocukluk gelişimi ve eğitiminde oyun (Morpa, Ed.). İstanbul.

Tuğrul, B., Metin Aslan, Ö., Ertürk, G., & Özen Altınkaynak, Ş. (2014). Anaokuluna devam eden altı yaşındaki çocuklar ile okul öncesi öğretmenlerinin oyun hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 101–116. https://doi.org/10.17679/iuefd.05509

Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi, 24, 543–559.

Ünal, F. (2017). Okul öncesi öğretmen adaylarının “Oyun” kavramına ilişkin metaforik algıları. Route Educational and Social Science Journal, 4(5), 407–426.

Vygotsky, L. S. (1967). Play and ıts role in the mental development of the child. Soviet Psychology, 5(3), 6–18. https://doi.org/10.2753/rpo1061-040505036

Warash, B. G., Root, A. E., & Devito Doris, M. (2017). Parents’ perceptions of play: a comparative study of spousal perspectives. Early Child Development and Care, 187(5–6), 958–966. https://doi.org/10.1080/03004430.2016.1237511

Weber, S., & Mitchell, C. (1996). Drawing ourselves ınto teaching : Studying the ımages.Teaching and Teacher Education, 12(3), 303–313.

Wing, L. A. (1995). Play is not the work of the child: Young children’s perceptions of work and play. Early Childhood Research Quarterly, 10(2), 223–247.

Wong, S. M., Wang, Z., & Cheng, D. (2011). A play-based curriculum: Hong Kong children’s perception of play and non-play. International Journal of Learning, 17(10), 165–180.

Yan, L., Yuejuan, P., & Hongfen, S. (2005). Comparative research on young children’s perceptions of play—an approach to observing the effects of kindergarten educational reform. International Journal of Early Years Education, 13(2), 101–112. https://doi.org/10.1080/09669760500170982

Yin, R. K. (2014). Case study research: Design and methods. Thousand Oaks, London: Sage Publication.

Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel çalışma yöntemleri (8th ed.). Ankara: Seçkin yayınları.

Yıldırım, K. (2010). Raising the quality in qualitative research. Elementary Education Online, 9(1), 79–92.

Yılmaz, A. (2019). İnstagram’da" Çocuk ve oyun" etiketi ile yapılan paylaşımların incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 21(1-A), 7–22.