Diyabetin etiyolojisinde, genetik faktörün oynadığı rolün önemi bilinmektedir. Bu çalışmada; Denizli'deki tip 2 diyabetli bazı hastaların ailelerindeki diyabet öyküsünü belirlemek amacıyla, Türk Diyabet Cemiyeti Denizli Şubesi'ne kayıtlı 1362 hastadan, tip 2 diyabetli, 40 yaşın üzerinde, 422 kadın 443 erkek, toplam 865 hasta dosyası incelendi. Hastalar cinsiyet, yaş ve vücut kitle indeksi bakımından gruplara ayrıldı ve her bir hastada aile öyküsü, birinci derece ve ikinci derece akrabalara göre değerlendirildi. Bu incelemede hastaların %65'nin diyabetli akrabalara sahip olduğu belirlendi. Hastaların birinci derece akrabalarındaki diyabet oranı %41.8, ikinci derece akrabalarında %11.6, büyükanne-büyükbaba %0.9, birden fazla akrabalarında %45.3 olarak gözlendi. Hastaların cinsiyet, yaş ve vücut kitle indekslerine bağlı olarak akrabalarında diyabet görülme oranında ki-kare testine göre istatistiksel olarak bir fark bulunmadı. Bu çalışmada; diyabetli bireylerin birinci derece akrabalarından özellikle kız ve erkek kardeşlerinde (%53.7), daha sonra anne (%31.1) ve babalarında (%28.2) diyabet oranının oldukça yüksek olduğu gözlendi. Sonuç olarak, diyabetli bireylerin tanısı yapıldıktan sonra en azından birinci derece akrabalarının da hastalık bakımından rutin olarak taranmasının, hastalığın erken dönemde tanısına ve/veya diyabete bağlı diğer hastalıkların da önlenmesine yardımcı olacağı kanısına varıldı.

In the aetiology of diabetes, the importance of the genetic factor is known. In this study, the registration of totaly 865 patients, 422 women and 443 men with type 2 diabetes over the age of 40 out of 1362 patients registered to the Turkish Diabetes Association were investigated to determine the diabetes history in some families of patients with type 2 diabetes in Denizli. The patients have been grouped regarding sex, age, and body mass index and the family history of each patient was evaluated according to the first degree relatives and the second degree relatives. In this study, 65 % of all the patients were determined to have relatives with diabetes. It was observed that the diabetes rate of the first degree relatives of these patients was 41.8%, the diabetes rate of the second degree relatives was 11.6 %, the diabetes rate of grandmother and grandfather was 0.9%, the diabetes rate of more than one relative was 45.3%. No difference was observed statistically according to chi-square test in the distribution of diabetes rate in the relatives depending on sex, age, and body mass index of the patients. In this study, the diabetes rate was observed to be rather high in their first degree relatives especially in their sisters and brothers (53.7%) and later less in mothers (31.1 %) and fathers (28.2%). Consequently, after the diagnosis of these patients it has been assumed that, at least, the routine screening of their first degree relatives of the patients will also assist in either diagnosing the disease at an early stage and/or preventing of other diseases depending on diabetes.