Birinci Dünya Savaşının hemen sonrasında bu savaşın yaralarının henüz taze olduğu 1926 yılındayayımlanmış olan Aragon un Paris Köylüsü (Le Paysan de Paris) adlı yapıtı André Bretonun Nadja adlı yapıtıile birlikte Gerçeküstücülüğün tanıtlayıcı yapıtlarından biridir. Aragonun modern mitoloj i denilen yenibir estetik arayışını da yansıtan Paris Köylüsü, okuyucuyu gerçek ve gerçekötesi, somut ve soyut, madde vedüşünce arasında gezindiren ve yazarın Paris sokaklarında, pasaj larında, parklarında, bahçelerine başıboşgezinmelerinin ürünü olan bir çeşit belge gibidir. Kendisini çevreleyen nesnelere ve dünyaya bakışı vebunlarla ilgili algısı sıradan insandan çok farklı olan şair ve filozof bu yönüyle onları çok derinden kavrayarakve sakladıkları yanlarıyla ilgili gizemleri çözerek sürrealite ye giden yolu açarlar. Bu süreçte şairin düşselgörüsü ile gerçeksi görüsü arasında kimi zaman karşıtlıklar kimi zamanda koşutluklar ortaya çıkar. İştegerçeküstüyü açınlayan güç de, bu yanar döner evrende, düşlem prizmasından süzülen söz konusu karşıtlıkve koşutluğun elbirliği yapmasıyla ortaya çıkar. Bu çalışma Paris Köylüsünün gezintisi sırasında gerçektengerçeküstüye geçişte düşsel görü ile gerçeksi görü arasındaki zıtlık ve koşutluğun üstlendiği işleve vurguyapmaya çalışmaktadır.