KARL POPPER'IN YÖNTEMİNDE HİPOTETİK-DEDÜKTİF FORMUN BİLİMSEL İNŞASI

Bu çalışmada bilginin kazandığı doğru nitelemesi ve bilimsel bilgide doğrunun bir dogma haline gelmesi,kökenleriyle birlikte tartışılacaktır. Bu hususta Karl Popper'ın yanlışlamacı bilim imgesinin anlatıldığı buçalışmada ikili bir yol izlenecektir. İlki; Popper'ın neye, neden karşı çıktığı üzerine, ikincisi ise bu karşı çıkışsonucunda açılan boşluğun nasıl doldurulduğudur. Dolayısıyla birinci aşama Popper açısından gelenekselimgeye yapılan bir kritik niteliğinde olurken, ikinci aşama ise Poppercı bilim imgesinin serimlendiğibölümü oluşturacaktır. Nihayetinde Popper yenilikleriyle bilimsel düşünüşe yeni bir soluk getirirken, sonbölümde sisteminin ne gibi eksiklikler barındırdığı tartışılacaktır. Bu eksiklikler ise Ayer ve Duhem-Quinetezi ile sırasıyla yanlışlamanın mantıksal olarak imkânsızlığı ve kuramın yanlışlanmasında holistik yaklaşımıngerekliliğini kapsayacaktır.

SCIENTIFIC CONSTRUCTION OF HYPOTETICAL-DEDUCTIVE FORM IN KARL POPPER S METHOD

This study discusses, together with its origins, how knowledge has acquired the qualification of correctnessand how correctness has become a dogma in scientific knowledge. In this sense, while presenting KarlPopper s view of scientific falsification, we follow two major paths. The first one is what Popper contradictsand why he does that and the second one is how the gap created as a result of this contradiction is filledin. Therefore, while the first part is mainly a criticism of traditional view of knowledge in Popper s view,the second part is primarily based on Popper s own scientific view. Although Popper breathes new lifeinto scientific knowledge with his innovations, the shortcomings of his system are discussed in the finalpart. These are why it would be impossible to make a falsification logically according to Ayer and Duhem- Quine s thesis and therefore why a holistic approach would be needed to falsify a theory.

PDF

___

Ayer, A. J. (1984). Dil, Doğruluk ve Mantık, (Çev. V. Hacikadiroğlu), Metis Yayınları, İstanbul.
Baç, M. (2007). Epistemoloji, Felsefe Ansiklopedisi, (Ed. A. Cevizci), Beşinci Cilt, Ebabil Yayıncılık, İstanbul.
Demir Ö. (2012). Bilim Felsefesi, Sentez Yayıncılık, İstanbul.
Duhem, P. (1954). The Aim and Structure of Physical Theory, Princeton University Press, Princeton.
Gillies, D. (1993). Philosophy of Science in the Twentieth Century, Blackwell, Cambridge.
GüzeL, C. (2010). Bilim Felsefesi, Kırmızı Yayınları, İstanbul.
Hume, D. (1997). İnsan Doğası Üzerine Bir İnceleme, (Çev: A. Yardımlı), İdea Yayınları, İstanbul.
Kabadayı, T. (2010). Duhemden Laudana Çağdaş Bilim Felsefeleri, Bilgesu Yayıncılık, Ankara.
Magee, B. (1993). Karl Popperın Bilim Felsefesi ve Siyaset Kuramı, Remzi Kitabevi, İstanbul.
Öktem, Ü. (2004). David Hume ve Immanuel Kantın Kesin Bilgi Anlayışı, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, Cilt 44, Sayı 2, Ankara, s. 29-55.
Öztürk, F.S.M. (2007). Epistemolojinin Problemleri, Felsefe Ansiklopedisi, (Ed. A. Cevizci), Ebabil Yayıncılık, Beşinci Cilt, İstanbul.
Öztürk, F.S.M. (2008). Platon, Diyalektik Yöntem ve Bilgi Problemi Üzerine, Felsefelogos, Sayı 35- 36, İstanbul, s. 105-115.
Platon. (1996). Theaetetos, Diyaloglar 2, (Çev. M. Gökberk), Remzi Kitabevi, İstanbul.
Popper, K. R. (2002). Conjectures and Refutations, Routledge, New York.
Popper, K. R. (2006). Bir Entelektüelin Yaşam Öyküsü Bitmeyen Arayış, Plato Film Yayınları, İstanbul.
Popper, K. R. (2010). (a) Daha İyi Bir Dünya Arayışı, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
Popper, K. R. (2010). (b) Bilimsel Araştırmanın Mantığı, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
Popper, K. R. (2010). (c) Hayat Problem Çözmektir, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
Sarı, M. A. (2007). Bilimde Tümevarım Sorunu Üzerine Bir Çalışma, (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi.
Yaldır, H. ve ÜNER, A. (2009). Bilimsel İlerleme ve Method Üzerine Karl Popper ve Thomas Kuhn, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Denizli, Cilt 9, Sayı 4, Denizli, s. 56-71.