Suriyeli hikâye yazarlarının ilklerinden kabul edilen Edebiyatçı Ali Tantâvî; 1909-1999 yılları arasında yaşamış, öğretmen, hâkim, yargıç ve müsteşar olarak Suriye, Bağdat, Kerkük, Basra ve Beyrut’ta görevler yapmıştır. Bu çalışmalarının yanı sıra çeşitli dergi ve gazetelerde çoğunluğu makale türünde olan yazılar yazmıştır. Edebî, dinî, tarihî, hatırât ve gezi başlıklarında toplanan eserleri arasında biri çocuklara yönelik olmak üzere üç öykü kitabı yer almaktadır: Tarihi konuları içeren Kısas mine’t-tarîh ve Hikâyât mine’t-tarîh ve gerçek hayattan kesitler sunan Kısas mine’l-hayât. Bu çalışmada Tantâvî’nin Kısas mine’l-hayât adlı kitabında yer alan “İki Yetim (Yetîmân)” adlı hikâyesinin tahlili yapılmıştır. Hikâyede; annesini kaybetmiş olan on dört ve altı yaşlarında iki çocuğun üvey annelerinin gelişi ile zorlaşan hayatları anlatılmaktadır. Başkalarının yanında iyi, kimse olmadığında kötü davranan bir üvey anne ve yeni eşinin dolduruşlarıyla artık çocuklarına vicdansız ve merhametsiz davranan bir babanın yaşamlarından kesitler sunulmaktadır. Öykünün sonunda çocuklar mezarlıkta annelerine sığınmış olarak bulunmuşlardır. Bu çalışma hikâyenin konusu, özeti, kahramanları, anlatım teknikleri ve dil özelliklerini içermektedir. Ayrıca çalışmanın sonuna değerlendirme, yazarın biyografisi ve Arapça orijinalinden çevirisi eklenmiştir.

The literary writer Ali Tantâvî, who is accepted as one of the first Syrian story writers lived between 1909-1999 and served as a teacher, judge, and undersecretary in Syria, Baghdad, Kirkuk, Basra and Beirut. In addition to these works, he has written articles in various magazines and newspapers. There are three story books, one of which is directed towards children, among his other work collection consists of subjects on literary, religious, historical, memoirs and travel: Kısas mine’t-tarîh and Hikâyât-mine’ttarîh which includes historical subjects, Kısas mine’l-hayât (present life) presents reallife events. In this study, a short analysis of the story “Two Orphans (Yetîmân)” in Tantâvî's book titled Kısas mine'l-hayât was made. The story is about, two children of fourteen and six years old, who have lost their mother, and their lives, which have become very difficult due to the arrival of their stepmother. The story portrays life events of a stepmother, who behaves well when everybody is around, but very badly when there is nobody else, she incites the father and the children are now presented with a father who is unscrupulous and merciless to their children. At the end of the story, the children are found refuge in their mother’s grave in the cemetery. In this study, the subject of the story, the abstract, the heroes, the narrative techniques and the language features are included. In addition, at the end of the study, the translation made from the original in Arabic, an evaluation and biography of the author were added.