Sigorta Acentelerinde Kurumsallaşma Algısı

Bu çalışmanın amacı; kurumsallaşma süreci ve markalaşma süreci içerisinde işletmenin uygulanması gereken adımları belirlemek, kurumsallaşma ve markalaşma süreçlerinde izlediği aşamaları ve mevcut durumdaki vaziyetini ortaya koymaktır. Bu çalışmada; Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği (TOBB) verilerine göre 2020 yılında Samsunda aktif olarak faaliyet gösteren 211 Sigorta Acentesinden 124 tanesine anket yapılmış ancak 28 tanesinin cevapları geçersiz sayılmış ve 96’sının cevapları üzerinden analiz yapılmıştır. Araştırmanın bulguları incelendiğinde; katılımcı işletmelerin bir anayasası olduğu ve personelin bu anayasaya göre hareket ettiği saptanmıştır. Profesyonelleşme açısından incelendiğinde işletmelerin, uzmanlaşmaya ve uzmanlar tarafından yönetilmeye yatkın olduğu, adil ücret politikasının olduğu ancak performans değerlemesinin doğru yapılmadığı saptanmıştır. Örgüt yapısı incelendiğinde, yazılı işletme kurallarını bulunduğu ve çalışanlar tarafından kuralların belirli araçlar aracılığıyla öğrenildiği yapıların kurulduğu saptanmıştır. Personel için ödül-ceza yönetmelikleri ve personel terfi kurallarının genel olarak işletmelerde uygulanmadığı ve personelin bu konularda bilgiye ulaşma eksiklikleri olduğu görülmektedir. Yönetim anlayışı ve karakteristiği incelendiğinde, işletmelerin yarısında yazılı misyon ve vizyonlarının bulunduğu ve bu kavramların çalışanlar tarafından içselleştirildiği saptanmıştır. İşlemeler gelecek hedeflerini uzun vadeli yapmalarına rağmen kurumsallaşma kavramlarını genel olanak kullanmadıkları saptanmıştır. Yönetimsel aşamada personellerin görüşlerinin alınması, çalışanların süreçlere dahil edilmesi ve işletme içi demokrasinin uygulanmasında eksiklikler saptanmıştır. İşletme içi iletişim ve iç denetim mekanizmaları incelendiğinde, işletmelerin güçlü ve etkili iletişim kanaları kullandığı ancak çalışanların ortak bir noktada buluşması, çözüm üretmesi ve yöneticilerin çalışanların fikirlerini dinlemesi noktasında eksiklikler bulunmaktadır. İşletmeler iyi bir iletişim kanalını tek taraflı olarak üst yönetimden-alt yönetime doğru kullanmaktadır. Diğer yandan işletme içi denetim faaliyetleri uygulanmasına ve bilirkişilerle etkin iletişime rağmen sonuçlar çalışanlarla paylaşılmamaktadır.

Institutionalization Perception in Insurance Agencies

The aim of this study is; To determine the steps to be applied by the enterprise in the institutionalization process and branding process, to reveal the stages followed in the institutionalization and branding processes and the current situation. In this study; by the data of Turkey Union of Chambers and Commodity Exchanges (TOBB), there are 211 active as Insurance Agents showing activity in Samsun in 2020. Surveys were conducted on 124 of them, but the answers of 28 were deemed invalid and analysis was made on the answers of 96 of them. When the findings of the research are examined; it has been determined that participating enterprises have a constitution and that the person acts according to this constitution. When examined in terms of professionalism, it was determined that businesses are prone to specialization and to be managed by experts, they have a fair wage policy, but performance evaluation is not done correctly. When the organizational structure is examined, it has been determined that there are written business rules and structures where the employees learn the rules through certain tools. It is observed that the reward-penalty regulations and personnel promotion rules for the personnel are generally not implemented in the enterprises and the personnel have a lack of access to information on these issues. When the understanding and characteristics of management are examined, it has been determined that half of the enterprises have written missions and visions and these concepts are internalized by employees. Although the processes make their future goals long term, it has been determined that they do not use the institutionalization concepts in general. In the managerial phase, deficiencies were identified in taking the opinions of the personnel, including the employees in the processes and in the implementation of internal democracy. When the internal communication and internal control mechanisms are examined, there are deficiencies in the point where the companies use strong and effective communication channels, but the employees meet at a common point, produce solutions and the managers listen to the opinions of the employees. Businesses use a good communication channel unilaterally from top management to sub-management. On the other hand, despite the implementation of internal audit activities and effective communication with experts, the results are not shared with employees.

Keywords:

Insurance, Insurance Agency, Institutionalization, Corporate Identity Institutionalization Criteria,

PDF

___

Ahmed, Y. M. (2016). Eğitimin Çalışan Performansı Üzerine Etkileri (Hormuud, Telecom, Somali) Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
Akkuş, B. ve Bi̇len, A. (2020). İşletmelerde İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamaları İle Kurumsallaşma Arasındaki İlişkinin Araştırılması. Munzur Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (MÜSBİD),9(1),38-55.
Aldemir, M. A. ve Budak G. (2004). İnsan Kaynakları Yönetimi, 5. Baskı, Barış Yayınları Fakülteler Kitabevi, İzmir.
Altunay, M. ve Al-obaıdı, M. (2020). İşletmelerde Kurumsal Yönetim ve İç Denetim Algısı: Isparta’daki Anonim Şirketler Üzerine Bir Araştırma. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi , 10 (1) , 326-346 . DOI: 10.30783/nevsosbilen. 646928
Apaydın, F. (2007). Örgütlerde Kurumsallaşma ve Adaptif Yeteneklerin Pazarlama Eylemlerine ve Örgütsel Performansa Etkileri”, Yayınlanmamış Doktora Tezi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü. Kocaeli.
Arnold, H. ve Arnold K. (2003) "Global Business Ethics and Codes", Business ve Professional Ethics Journal, 22(2), 71-88.
Ataman, G. (2001). İşletme Yönetimi Temel Kavramlar ve Yeni Yaklaşımlar, 5. Baskı, Türkmen Kitabevi, İstanbul, 242.
Aylan, S. ve Koç, H. (2017). İşletmelerin Kurumsallaşma Kriterlerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(2), 564-585. Retrieved from https://dergipark. org.tr/en/pub/gaziuiibfd/issue/36598/416242
Aylan, S. Ve Koç, H. (2018). Otel İşletmesi İş görenlerinin Kurumsallaşma Algılarının Belirlenmesi Ve İşletme Özelliklerine Göre Farklılaşmasının Analizi. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 6(4), 733-753.
Başkurt, G. (2016). Aile Şirketlerinin Kurumsallaşmasında Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi ve Firma Performansına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi.
Bindavud, M. A. (2015). Kurumsal yönetimin etkinleştirilmesinde iç denetimin rolü: ouargla eyaletindeki işletmeler üzerinde bir örnek çalışma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Kasdi Merbah Üniversitesi/İktisadi, Ticari ve Yönetim Bilimleri Fakültesi, Ouargla, Algerie.
Chang, E. (2003). Composite Effects of Extrinsic Motivation on Work Effort: Case of Korean Employees. Journal of World Business, 70-79
Costa, A.C., Robert A.R. ve Taillieu, T. (2001). Trust within teams: The relation with performance effectiveness. European Journal Of Work And Organizational Psychology, 225-244.
Delice, G. (2000). Uluslararası Finansal Sermaye Akımlarını Belirleyen Faktörler", Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 55(1), 53-77.
Doğan, S. ve Demiral Ö. (2008). İnsan kaynakları yönetiminde çalışanların kendilerine doğru yolculuk yöntemi: yetenek yöntemi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 17, Sayı 3, ss. 145-166.
Eren, E. (2001). Örgütsel davranış ve yönetim psikolojisi. 12. Baskı, Beta Yayınları, İstanbul.
George, J. ve Jones, G.R. (1999). Understanding and Managing Organizational Behavior, Second Edition, New York.
Gürgen, H. (1997). Örgütlerde İletişim Kalitesi. Der Yayınları, İstanbul.
Halis, M. ve Adalıoğlu A. D. (2017). Kurumsallaşma düzeyinin örgütsel sessizlik üzerine etkisi: Bir araştırma. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 18(2), 43-62.
Kamacı, K., Ünüsan, Ç ve Gedik, H. (2020). Aile İşletmelerinde Kurumsallaşma Problemleri ve Pazarlamaya Etkisi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17 (1) , 358-379 . DOI: 10.33437/ksusbd.525689
Kırklıkçı, A.ve Gedik, T . (2020). Türkiye mobilya işletmelerinin kurumsallaşma algılarının analizi. Düzce Üniversitesi Orman Fakültesi Ormancılık Dergisi, 16(1) , 1-16.
Koçel, T. (2001). İşletme Yöneticiliği. 8.Baskı, Beta Yayıncılığı, İstanbul.
Koyuncu, H. (2015), Aile Şirketlerinde Kurumsallaşma Süreci ve Yönetimi Konya İlinde Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, KTO Karatay Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya
Köroğlu, Ç. ve Aktaş, R. (2014). Turizm Sektöründe Kurumsal Yönetim Anlayışı ve İç Denetim İlişkisi: Marmaris Bölgesinde Bir Uygulama. İşletme Araştırmaları Dergisi, 6(3), 273-273.
Künü, B. (2020). Günümüz Rekabet Ortamında Kurumsallaşmanın Örgütsel Dayanıklılığa Etkisi Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
Navran, F. (2003). Ethics and integrity in the Business Sector: Food for Tought. ODTÜ Meslek ve İş Topluluğu Paneli, Ankara.
Newbold P. (1995). Statistics for Business and Economics,Prentice-Hall International, New Jersey.
OECD (Kurumsal Yönetim İlkeleri), (2004). OECD Principles of Corporate Governance OECD Publications Service. Paris,p.9.
Özbay, G. ve Ellidört, K. (2020). Turizm sektöründe aile işletmelerinin kurumsallaşma sorunları: Kocaeli Örneği. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18 (3) , 179-195. DOI: 10.18026/cbayarsos.644869
Öztürk Çınaroğlu, Ç. (2010). Aile Şirketlerinde Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi ve Firma Performansına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Gebze Yüksek Teknoloji Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kocaeli.
Selznick, P. (1996). Institutionalism Old and New. Administrative Science Quarterly, 40(1), 270-277.
Serin, H .ve Şahin, Y., (2018). Diyarbakır İli mobilya sanayisinin gzft analizi ile değerlendirilmesi, Turkish Journal of Forest Science 2(1): 83-90.
Sewe, F. (2012). The Sarbanes Oxley Act and Its Impacts on Corporate Financeand Corporate Governance Behavior. SMC University, SSRN Electronic Journal. 1-18
Şehirli, K. (1999). Kurumsal Yönetim Araştırma Raporu (Yeterlik Etüdü).Sermaye Piyasası Kurulu Denetleme Dairesi.
Şimşek, M. (2000). Toplam Kalite Yönetiminin Rekabet Gücüne Etkisi. Standard Dergisi. 147-161
TDYK ve Deloitte (2007). Nedir Bu Kurumsal Yönetim? Türkiye Kurumsal Yönetim Derneği ve Deloitte, Kurumsal Yönetim Serisi.
Türk, U. ve Gültekin Y. (2015). İşletmelerin Büyümeleri ile Kurumsallaşma Gereksinimi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi: Sakarya İli Örneği. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 3(2).
Kaynakça Bilgisi / Citation Information
Kahramanoğlu, A. (2021). Sigorta Acentelerinde Kurumsallaşma Algısı. OPUS–Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 17(37), 4847-4872. DOI: 10.26466/opus.870983