İnsanoğlunun dünyaya geldiği andan sonra tanımaya başladığı en kesin gerçek zamandır. Geçmiş, hal ve gelecek diye dilimlere ayrılan zaman, başlangıcı belli olmayan, sonunun ne olacağı bilinmeyen bir akıştır. Hatırlamayla maziye, varlığıyla hale, sezgisiyle gelecek zamana bağlı olan insanın ömrü de gelip geçmeye mahkûm olan sınırlı bir zaman dilimidir. Zaman sonsuzdur ama ömür kısa ve geçicidir. Denilebilir ki sonsuzluğu, akışı ve geçişi karşısında aciz kalınan zaman, insanlığın en büyük trajedisidir. Zaman trajedisi karşısında insanoğlunun kalıcı olarak kabul ettiği tavır ise sanattır. Çünkü sanat ömre göre daha uzun ve kalıcıdır. Sanatın uzun hayatın kısalığı karşısında sanatkârlar hep sanata sığınmışlar, sanatla ebedî olma yolunu tutmuşlardır. Çünkü zamana karşı bir tavır olan sanat eserini yapan, ona sinen de zamandır.