KAMU YÖNETİMİ VE HALKLA İLİŞKİLER YÖNÜYLE KİŞİSEL VERİLERİN KORUNMASI KANUNU (KVKK)

Bu çalışmanın amacı, kişisel verilerin işlenmesinde başta özel hayatın gizliliği olmak üzere kişilerin temel hak ve özgürlüklerini korumak ve kişisel verileri işleyen gerçek ve tüzel kişilerin yükümlülükleri ile uyacakları usul ve esasları düzenleyen Kişisel Verilerin Korunması Kanunu (KVKK)’nun kamu yönetimi ve halkla ilişkiler yönüyle ele alınarak irdelenmesidir. KVKK, özel hayatın gizliliğini düzenleyen, T.C. Anayasasının 20.maddesinin 2.fıkrasında yer alan temel ilkeler, Anayasa Mahkemesinin 9 Nisan 2014 tarih ve E:2013/122, K:2014/74 sayılı kişisel verilerin korunması ile ilgili almış olduğu kararı ve Avrupa Birliği, Avrupa Konseyi, İşbirliği ve Kalkınma Teşkilatı’nın kişisel verilerin korunması ile ilgili uluslararası sözleşmelerde ortaya koymuş oldukları çerçevede hazırlanmış bir metindir. KVKK, gerçek kişilerin verilerinin, kurum ve kuruluşlar tarafından işlenmesi esnasında verilerin güvenliğini sağlayarak, kişileri korumayı amaç edinmesi yönüyle ön plana çıkmaktadır. Dolayısıyla kanunun, kamu tarafından hukuki, idari, mali, sosyal vb. yönleriyle içselleştirilerek özümsenmesi önem arz etmektedir. Bu süreçte, etkin bir kamu yönetimi; kurum ve kuruluşlar ile gerçek kişiler arasında bir iletişim köprü vazifesi gören halkla ilişkiler aracılığıyla KVKK’nın kamuya anlatılması noktasında önemli rol oynamaktadır. Halkla ilişkiler, tanıma ve tanıtma gibi iki temel işlevi yerine getirerek KVKK’nın kamuda içselleştirilmesi için kitle iletişim araçları ve dijital iletişim araçlarını kullanarak önemli yönetsel bir başarı sağlar.

Anahtar Kelimeler:

Anayasa, Kişisel Veri, Kişisel Verilerin Korunması Kanunu, Kamu Yönetimi, Halkla İlişkiler

Law on the Protection of Personal Data (LPPD) in terms of Public Administration and Public Relations

PDF

___

AKTAN, E. (2018). "Büyük Veri: Uygulama Alanları, Analitiği ve Güvenlik Boyutu", Bilgi Yönetim Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 1, ss. 1-22.
AKTEL, M., U. Kerman, Y. Altan, M. Lamba ve O. Burhan (2013). "Türkiye İçin Yeni Bir Denetim Modeli: Kamu Denetçiliği (Ombudsman)", Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 5, Sayı: 9, ss. 21-37.
BERKÜN, S. (2017). "Kamu Açısından Yönetim", HAK-İŞ Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, Cilt: 6, Sayı: 16, ss. 638-663.
CANBEK, G. ve Ş. Sağıroğlu (2006). "Bilgi, Bilgi Güvenliği ve Süreçleri Üzerine Bir İnceleme", Politeknik Dergisi, Cilt: 9, Sayı: 3, ss. 165-174.
CANÖZ, K. (2008). "Kamuda Halkla İlişkilerin Yeni Yüzü: Bilgi Edinme Yasası", Selçuk İletişim, Cilt: 5, Sayı: 3, ss. 141-152.
ÇAĞLAYAN, R. (2016). "Hukukumuzda Kamu Tüzel Kişiliği Kavramı ve Kıstasları", Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, Sayı: 7, ss. 373-398.
ÇETİN, S. (2010). "Türkiye’de Kamu Yönetim Reformu Sürecinin Değerlendirilmesi: Aksayan ve İşleyen Yönler", Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 19, Sayı: 3, ss. 23-38.
EFE, H. ve M. Demirci (2013). "Ombudsmanlık Kavramı ve Türkiye’de Kamu Denetçiliği Kurumundan Beklentiler", Sayıştay Dergisi, Sayı: 90, ss. 49-72.
ERGÜN, Ö. (2017). "Kişi Kavramı ve Çeşitleri", Dicle Üniversitesi Adalet Meslek Yüksekokulu Dicle Adalet Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 1, ss. 1-14.
ERSÖZ, B. ve M. Özmen (2020). "Dijitalleşme ve Bilişim Teknolojilerinin Çalışanlar Üzerindeki Etkileri", AJIT-e: Bilişim Teknolojileri Online Dergisi, Cilt: 11, Sayı: 42, ss. 170-179.
GÜL, İ. (2014). "Danıştay Kararlarında 'Kamu Yararı' Kavramı", Ankara Barosu Dergisi, Sayı: 2, ss. 533-550.
KAMU DENETÇİLİĞİ KURUMU (KDK) (2021). https://www.ombudsman.gov.tr/document/711kamu-Denetcılıgı-Kurumu-Kanununun-Uygulanmasına-Ilıskın-Usul-Ve-Esaslar-Hakkında-Yonetmelık.Pdf (Erişim Tarihi: 27.07.2021).
KARAKÖSE, A. ve E. Topbaş (2010). "İşletmelerde Halkla İlişkiler Uygulamalarının Marka Yönetim Sürecindeki Rolü: Tepe Home Örneği", Üçüncü Sektör Kooperatifçilik Dergisi, Cilt: 45, Sayı: 3, ss. 1-37.
KARATAŞ, Z. (2020). "COVID-19 Pandemisinin Toplumsal Etkileri, Değişim ve Güçlenme", Türkiye Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, Cilt: 4, Sayı: 1, ss. 3-15.
KIRIK, A. M. (2017). "Yeni Medya Aracılığıyla Değişen İletişim Süreci: Sosyal Paylaşım Ağlarında Gençlerin Konumu", Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, Cilt: 5, Sayı: 1, ss. 230-261.
KİŞİSEL VERİLERİ KORUMA KURUMU (2018). 100 Soruda Kişisel Verilerin Korunması Kanunu, KVKK Yayınları, Ankara.
LAMBA, M. (2014). "Yeni Kamu Yönetimi Perspektifinden Türkiye’de Kamu Yönetimi Reformları: Genel Gerekçeler Üzerinden Bir İnceleme", Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 19, Sayı: 3, ss. 135-152.
MUTLU, E. (2012). İletişim Sözlüğü, Sofos Yayınları, Ankara.
OZAN, M. S. (2019). "Kurumsal İletişim Yönetimi ve Halkla İlişkiler", Social Sciences Studies Journal, Cilt: 5, Sayı: 30, ss. 743-748.
ÖZBEK, M. (2015). Kamusal Alan, Editör: Meral Özbek, Hil Yayınları, İstanbul.
ÖZER, M. A. (2006). "Yönetişim Üzerine Notlar", Sayıştay Dergisi, Sayı: 63, ss. 59-89.
RESMİ GAZETE (2021). https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/04/20160407-8.pdf (Erişim Tarihi: 18.07.2021).
SIZLI EROL, G. (1999). Kamu Hizmetlerinin Görülmesinde İmtiyaz Yöntemi ve Türkiye Uygulaması, Yayınlanmış Uzmanlık Tezi, Devlet Planlama Teşkilatı (DPT) Yayınları, Ankara.
SOBACI, M. Z. (2007). "Yönetişim Kavramı ve Türkiye’de Uygulanabilirliği Üzerine Değerlendirmeler", Yönetim Bilimleri Dergisi, Cilt: 5, Sayı: 1, ss. 219-235.
SÖZEN, S. (2011). "Türkiye’de Demokratikleşme ve Kamu Yönetimi Reformu: Son On Yıla Genel Bir Bakış", Türk İdare Dergisi, Sayı: 473, ss. 133-148.
TBMM (2021a). https://www.tbmm.gov.tr/sirasayi/donem26/yil01/ss117.pdf (Erişim Tarihi: 30.07.2021).
TBMM (2021b). https://www2.tbmm.gov.tr/d23/1/1-0576.pdf (Erişim Tarihi: 30.07.2021).
TBMM (2021c). https://www.tbmm.gov.tr/docs/KVKKAydinlatmaMetni.pdf (Erişim Tarihi: 30.07.2021).
T.C..CUMHURBAŞKANLIĞI MEVZUAT BİLGİ SİSTEMİ (2021). https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=6698&MevzuatTur=1&MevzuatTertip=5 (Erişim Tarihi: 08.09.2021).
TEMİZEL, H. (2008). "Kamuoyu Kuramları ve Kamuoyu Oluşumunda Kitle İletişim Araçları", Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, Cilt: 8, Sayı: 15, ss. 126-146.
TÜRK DİL KURUMU (TDK) (2021). https://sozluk.gov.tr/ (Erişim Tarihi: 23.07.2021).
TÜZÜN, H., H. Demirköse, S. Özkan, A. Uğraş Dikmen ve M. N. İlhan (2020). "COVİD-19 Pandemisi ve Risk İletişimi", Gazi Sağlık Bilimleri Dergisi, Sayı: Özel Sayısı, ss. 1-8.
UYGUN, S. V. (2018). "Türk Kamu Yönetiminde Halkla İlişkiler Kavramının Konumu: Anlayış, Uygulama ve Karşılaştırma", Uluslararası Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 3, ss. 20-36.
UZUNOĞLU, E. ve B. Öksüz (2008). "Kurumsal İtibar Riski Yönetimi: Halkla İlişkilerin Rolü", Selçuk İletişim, Cilt: 5, Sayı: 3, ss. 111-123.
YAĞMURLU, A. (2007). "Bilgi Edinme Kanunu ve Halkla İlişkiler", Amme İdaresi Dergisi, Cilt: 40, Sayı: 4, ss. 63-79.
YILDIRIM, A. (2020). "Halkla İlişkilerin Kavramsal Tanımlamaları Üzerine Bir İnceleme", İletişim Çalışmaları Dergisi, Cilt: 6, Sayı: 2, ss. 133-150.
YILMAZOĞLU, Y.E. ve İ.E. Perdecioğlu (2019). "Türkiye Cumhuriyeti Anayasası Gerekçeli", Anayasa Mahkemesi Yayınları, Ankara.