KAMU YÖNETİMİ AÇISINDAN DİJİTAL ZEKÂNIN İYİ YÖNETİME ETKİSİ

Toplumlar için iyi yönetim arayışı temel bir yaklaşımdır. Günümüzde teknoloji, bilgi üretme ve toplumsal yapıda meydana gelen gelişmeler, iyi yönetim için yeni yaklaşımları gerekli kılmaktadır. Bu kapsamda iletişim teknolojilerinin hızla gelişmesi ve günlük hayatı doğrudan etkiler hale gelmesi sonucunda gerçekleşen değişime ve çevreye uyumu sağlamak kurumlar için önemli olduğu gibi, yöneticiler için de kaçınılmaz bir durumdur. Bu çalışmada genel olarak, dijital çağda meydana gelen değişimler sonucunda iyi işleyen bir kamu yönetimi ve kamu yöneticilerinin görevlerini gereğince yerine getirebilmeleri için ne yapılması konusu e-devlet ve “dijital zekâ” ekseninde ele alınmaktadır. Çalışmada birey eksenli olarak tanımlanan “dijital zekâ bileşenleri” kamu kurumları/kamu yöneticileri ekseninde uyarlanmıştır. Dijital zeka kavramı yeni gelişen bir kavram olup, kamu yönetimi/kamu yöneticileri açısından kavramın irdelenmesi Türkçe literatür açısından çalışmanın özgün boyutunu oluşturmaktadır.

The Effect of Digital Intelligence on Good Administration from the View of Public Administrations

The search for good governance for communities is a basic approach. Today, developments in technology, knowledge generation and social structure require new approaches for good management. In this context, it is important for the managers to ensure the adaptation to the environment and to the changes taking place as a result of the rapid development of communication technologies and the direct effect of daily life. In this study, in general, as a result of the changes in the digital age, a well-functioning public administration and what should be done in order for public administrators to fulfill their duties properly are addressed in the axis of e-government and a digital intelligence. In the study, digital intelligence components, which are defined as individual axes, have been adapted in the axis of public institutions / public administrators. The concept of digital intelligence is a new developing concept and the concept of public administration / public administrators is the original dimension of the study in terms of Turkish literature.

PDF

___

AKGÜN, Ali E. ve Keskin, H. (2003). “Sosyal Bir Etkileşim Süreci Olarak Bilgi Yönetimi ve Bilgi Yönetimi Süreci” Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (1), ss. 175-178.
AKTAN, C. Can ve Vural, İ. Yaşar (2016). “Bilgi Toplumu, Yeni Temel Teknolojiler Ve Yeni Ekonomi”, Yeni Türkiye (Bilim ve Teknoloji Özel Sayısı), 1 (88), ss. 1-39.
ATILGAN, D. (2009). “Bilgi Yönetimi Kavramı ve Gelişimi”, Türk Kütüphaneciliği, 23 (1), ss. 201-212.
AVRUPA BİRLİĞİ BAŞKANLIĞI (t.y.). https://www.ab.gov.tr/fasil-10-bilgi- toplumu-ve-medya_75.html, (Erişim Tarihi, 09.12.2018).
BALCI, Asım (2013). “E-devlet: Kamu Yönetiminde Yeni Perspektifler, Fırsatlar ve Zorluklar”, Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar, A. Balcı, A. Nohutçu, B. Coşkun ve N.K. Öztürk (Edit.), Ankara: Seçkin Yayıncılık.
BAŞTAN, S. ve Gökbunar, R. (2004). “Kamu Hizmetlerinin Sunumunda E-Devletle İlgili Yeni Gelişmeler: Tümleşik E-Devlet Sistemlerine Doğru”, Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1 (19), ss. 71-89.
CANBERK, G. ve Sağıroğlu, Ş. (2006). “Bilgi, Bilgi Güvenliği ve Süreçleri Üzerine Bir İnceleme”, Politeknik Dergisi, (3) ss. 165-174.
CARTER, H. (2015). “Leaders, how high is your Digital Quotient?”, https://beta. theglobeandmail.com/report-on-business/careers/leadership-lab/leadershow- high-is-your-digital quotient/article27542443/?ref=http:// www.theglobeandmail.com&, Erişim Tarhi: 15.08.2018).
CATLIN, T, SCANLAN, J and Wıllmott, P. (2015). “Raising your Digital Quotient”, McKinsey&Company, June, pp. 1-13.
CASTELLS, M. (2013), Ağ Toplumunun Yükselişi, İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
ÇUKURÇAYIR, M. Akif ve Çelebi, E. (2009). “Bilgi Toplumu Ve E-Devletleşme Sürecinde Türkiye”, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5 (9), ss. 59-82.
DQ Institue (t.y.). https://www.dqinstitute.org/what-is-dq/#contentblock5 (Erişim Tarihi: 28.10.2018).
DOĞANAY, S. (2017). “DQ (Dijital Zekâ): Yakın Gelecekte Üzerine Daha Çok Konuşacağımız Bir Zekâ Kavramı”, https://tr.linkedin.com/pulse/dq-dijital-zeka- yak%C4%B1n-zamanda-%C3%BCzerine-daha-%C3%A7ok-bir-doganay- m-d-, (Erişim Tarihi: 15.08.2017).
ERİŞ, B. (2008). “Zekâ: Amerikan Deneyiminin Kritik Kuram Perspektifinden Analizi”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri / Educational Sciences: Theory & Practice 8 (1) • Ocak / January, 59-87
ERKAN, H. (1998). Bilgi Toplumu ve Ekonomik Gelişme, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 4. Baskı.
FANG, Z. (2002). “E-Government in Digital Era: Concept, Practice and Development”, International Journal of The Computer, The Internet and Management, Vol. 10, No.2, pp.1-22
GÖKSEL, A. Bülent, Baytekin, E. Pelin, (2008). “Bilgi Toplumunda İşletmeler Açısından Önemli Bir Zenginlik: Entelektüel Sermaye. Halkla İlişkiler Açısından Bir Değerlendirme”, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (31), ss. 81–90.
GARDNER, H. (2017). Zihin Çerçeveleri Çoklu Zekâ Kuramı (Çev. Ebru Kılıç- Güneş Tunçgenç), Alfa, 3. Basım, İstanbul.
GÜREL, E. ve Tat, M. (2010). “Çoklu Zekâ Kuramı: Tekli Zekâ Anlayışından Çoklu Zekâ Yaklaşımına” Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi / The Journal of International Social Research Volume 3 / 11 Spring.
GOLEMAN, D. (2013). “Lideri Lider Yapan Nedir?”, Liderlik (Çev. Melis İnan) Opitmist, İstanbul, ss. 7-33.
HILL, H., “Electronic Government -Strategie zur Modernisierung von Staat und Verwaltung”, Aus Politik und Zeitgeschichte, 30 September 2002.
KALKINMA BAKANLIĞI (2015). Bilgi Toplumu Stratejisi ve Eylem Planı, Yayın No: 2939, Ankara.
KARAELOĞLU Ö. (t.y.). “Dijital Zekâ Nedir?”, https://www.paradurumu.com/ teknoloji/dijital-zekâ-dq-nedir-haberi-3821 (Erişim Tarihi: 08.12.2018).
KOHL, K. (2017). “Building Future Fit Teams: Raising your teams Digital Quotient (DQ)”, http://www.talenttalks.net/building-future-fit-teams-raising-teams- digital-quotient-dq/, (Erişim Tarihi: 15.08.2018).
KÖKSAL, A. (2007). Üstün Zekâlı Çocuklarda Duygusal Zekâyı Geliştirmeye Dönük Program Geliştirme Çalışması, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitimde Psikolojik Hizmetler Anabilim Dalı, yayınlanmamış doktora tezi, İstanbul
NAKTİYOK, A. (2009). “Bilgi Temelli Örgüt Oluşturmada Yöneticilerin Kalite Liderliğine Uygun Davranışlarının Rolü”, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13 (1), ss. 253-276.
OTT, J. S. (2016). “Örgüt Kültürünü Anlama”, Kamu Yönetimi Klasikleri (Edit. J. M. Shafritz-A. C. Hyde/ Çeviri Edit. H. Akdoğan-S. Altuntop), Global Politika ve Strateji, Ankara, ss.719-730.
ÖZEKES, M. (2013). “Peabody Resim Kelime Testi 3.01-3.12 Yaş Aralığı İzmir Bölgesi Standardizasyonu Çalışması”, Ege Eğitim Dergisi (14) 1: 90-107
PARK, Y. (2016). “Dijital Zekâ “DQ” Kavramı ile Tanışın: Çocukların Kazanması Gereken 8 Dijital Yetenek”, http://dijitalmedyavecocuk.bilgi.edu. tr/2016/11/14/dijital-zekâ-dq-kavrami-ile-tanisin-cocuklarin-kazanmasi- gereken-8-dijital-yetenek/, (Erişim Tarihi: 15.08.2017).
SELVİ, Ö. (2012). “Bilgi Toplumu, Bilgi Yönetimi Ve Halkla İlişkiler”, Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, (3, Mart), ss. 191-214.
ŞAHİN, A. ve Temizel, H. (2007). “Bilgi Toplumunun Örgütsel ve Yönetsel Yapılar Üzerine Etkileri Bağlamında Türk Kamu Yönetiminde Liderlik Anlayışı: Bir Anket Çalışması”, Maliye Dergisi, (153, Temmuz-Aralık), ss. 179-194.
UÇAK, Nazan Özenç (2010). “Bilgi: Çok Yüzlü Bir Kavram” Türk Kütüphaneciliği 24, 4, 705-722.
VENKATARAMAN, Rajan. “How to Raise Your Digital Quotient?”, https://digital- marketing.cioreviewindia.com/cxoinsight/how-to-raise-your-digital- quotient-nid-2490-cid-111.html, (Erişim Tarihi: 15.08.2017).
WEF (World Economic Forum) (2016) https://www.weforum.org/agenda/ 2016/06/8-digital-skills-we-must-teach-our-children (Erişim Tarihi: 08.12.2018).
www.tdk.gov.tr, (Erişim Tarihi: 08.12.2018).