Güvenlik Kültürü için Öğrenme Kuramlarının Değerlendirilmesi

Güven, insanın temel ihtiyaçlarından biri olmakla birlikte sürdürülebilir güvenliğin sağlanması çeşitli bilgi beceri ve tutum gibi yetkinliklerin edinimini gerektirir. Çalışma, genel anlamda güven kavramını bir kültür unsuru olarak ele alarak ve her yaş için güvenlik farkındalığının ve yetkinliğinin kazanılmasının öğrenme yolu ile mümkün olduğunu açıklamıştır. Güvenlik kültürünün geliştirilmesi için bilimsel öğrenme kuramlarından faydalanılması gerektiğini savunan çalışmada, temel öğrenme kuramları açıklanmış ve güvenlik kültürü bu kuramlar çerçevesinde değerlendirilmiştir. Güvenlik kültürünün multidispliner ve hayat boyu devam eden bir ilgi alanı olması itibari ile zamanla gelişen kuramlarla desteklenerek sürekli geliştirilebileceği sonucuna varılmıştır

Anahtar Kelimeler:

güvenlik kültürü, öğrenme kuramları, güvenli davranış, güvenlik farkındalığı

EVALUATION OF LEARNING THEORIES FOR SAFETY CULTURE

Although safety is one of the basic needs of human beings, ensuring sustainable safety requires the acquisition of competencies such as various knowledge skills and attitudes. The study, in general, taking the concept of safety as a cultural element and explained that it is possible to gain safety awareness and competence for all ages through learning. In the study, which advocates that scientific learning theories should be used to develop safety culture, basic learning theories have been explained and safety culture has been evaluated within the framework of these theories. It has been concluded that safety culture can be continuously improved by being supported by theories that develop over time, as it is a multidisciplinary and lifelong area of interest.

PDF

___

Bacanlı, H. (2005). Duyuşsal Davranış Eğitimi. Nobel Yayın.
Bandura, A. (1991). Social cognitive theory of self-regulation. Organizational Behavior and Human Decision Processes , s. 248-287.
Bloom, L. (1989). Talking With Feeling: Integrating Affective and Linguistic Expression in Early Language Development. Cognition and Emotion, s. 313-342.
Brown, J. S. (1989, Ocak-Şubat). Situated Cognition and the Culture of Learning. Educational Researcher, s. 33-42.
Cooper, D. (2000, Kasım). Towards a model of safety culture. Safety Science, s. 111-136.
Dewey, J. (1986). Experience and Education. J. Dewey içinde, The Educational Forum (s. 241-252). Spring.
Dixon, N. (2006, August). Organizational learning: a review of the literature with implications for HRD professionals. Human Resource Development Quarterly, s. 22-49.
Ersanlı, K. (2007). Öğrenmede Davranışsal Yaklaşımlar. Pegem Akademi.
Fiol, M. (1985). Organizational Learning. Academy of Management, s. 803-813.
Gencel, İ. E. (2007). Kolb'un Deneyimsel Öğrenme Kuramına Dayalı Öğrenme Stilleri Envanteri. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 120-139.
Gömleksiz, M. N. (2012). Eğitimde Duyuşsal Boyut ve Duyuşsal Öğrenme. Turkish Studies , s. 1159-1177.
Greenwald, A. G. (1968). Cognitive Learning Cognitive Response to Persuasion and Attitude Change. A. G. Greenwald içinde, Cognitive Learning and Cognitive Response (s. 147-169). Psychological Foundations of Attitudes.
Guldenmund, F. (2000, Şubat). The nature of safety culture: a review of theory and research. Safety Science, s. 215-257.
Hollis, W. F. (1991). Humanistic Learning Theory and Instructional Technology: Is Reconciliation Possible? Educational Technology Publications, Inc., 49-53.
Huber, G. P. (1991 , February). “Organizational learning: the contributing processes and the literatures. Organization Science, s. 88-115.
İnan, H. Z. (2011). Bağlaşımcılık Bağ Kuramı ve Eğitime Yansımaları. Öğrenme Öğretme Kuram ve Yaklaşımları (s. 79). içinde Pegem Akademi.
International Atomic Energy Agency. (1986). Summary Report on the Post- Accident Review Meeting on the Chernobyl Accident. Vienna: International Atomic Energy Agency.
Işığıçok, Ö. (2018). Çalışma Yaşamının Kalitesinin Arttırılmasında İnsana Yakışır İş. Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 302-311.
Johnson, A. P. (2014). Humanistic Learning Theory. Education Psychology: Theories of Learning and Human Development. içinde National Science Press.
Kalkan, V. D. (2006). Örgütsel Öğrenme ve Bilgi yönetimi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, s. 22-36.
Karadağ, E. (2008). Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımı:Sınıf Öğretmenleri Görüşleri Kapsamında Bir Araştırma. Eğitim Fakültesi Dergisi, 383-402.
Khatib, M. (2013, Ocak). Humanistic Education: Concerns, Implications and Applications. Journal of Language Teaching and Research, 45-51.
Kırkpınar, İ. (2019). Blişsel Psikoloji. Psikonet Yayıncılık.
Kolb, D. A. (1984). Experiential learning: experience as the source of learning and development. Experiental Learning (s. 19-38). içinde New Jersey: Prentice Hall, Inc. Englewood Cliffs.
Lang, P. (1998). Towards an Understanding of Affective Education in a European Context. Affective Education (s. 3-16). içinde Continuum International Publishing Group.
Lehman, R. (2006). The Role of Emotion in Creating Instructor and Learner Presence in The Distance Education Experience. Journal of Cognitive Affective Learning, s. 12-26.
Miettinen, R. (2010). The concept of experiential learning and John Dewey's theory of reflective thought and action. International Journal of Lifelong Education, 54-72.
Ormrod, J. E. (2020). Öğrenme Psikolojisi (Orjinal Adı: Human Learning). Nobel Yayıncılık.
Özden, Y. (2002). Eğitimde Yeni Değerler: Eğitimde Dönüşüm. Pegem Akademi.
Pidgeon, N. (1997, Mart). The Limit to Safety? Culture, Politics, Learning and Man-Made Diasters. Journal of Contingencies and Crisis Management , s. 2-12.
Robbins, S. B. (2019). Örgütsel Davranış. Nobe Yayıncılık.
Selçuk, Z. (1999). Gelişim ve Öğrenme: Eğitim Psikolojisi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Skinner, B. F. (1953). Science and Human Behavior. B. F. Skinner Vakfı.
Slater, S. (1995, Temmuz). Market Orientation and Learning Organization. Journal of Marketing, s. 63-74.
Weick, K. E. (1987). Organizational Culture as a Source of High Reliability. California Management Review, s. 112-127.
Yılmaz, M. (2009). Öğrenme ve Bilgi İlişkisi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 173-191.
Zajonc, A. (2006). Cognitive-Affective Connections in Teaching and Learning: The Relationship. Journal of Cognitive Affective Learning, s. 1-9.
Zohar, D. (1980). Safety climate in industrial organizations: Theoretical and applied implications. Journal of Applied Psychology, s. 96-102.