Bu araştırma, Türkiye’nin farklı noktalarından göç ederek İzmir’in Limontepe semtine yerleşen mahallelinin, kentsel dönüşüm alanı ilan edilen gecekondu bölgesinde yaşamalarından kaynaklanan süreğen göçmenlik halini inceler. Farklı topografik yapıdaki iki mahallede yürütülen etnografik araştırma ve hayat anlatıları aracılığıyla dönüşüm coğrafyasında gündelik yaşam, mekânın kullanımı üzerinden açığa çıkarılmaya çalışılır. Araştırma, süreğen göçmen olarak ele alınan faillerin mekândaki yolculukları, doğup büyüdükleri köylerine, çocuklukları ve ilk gençliklerine dair anlatıları (köylüden göçmene), mahalle kurma hikâyeleri (göçmenden sakine), mahallenin kentsel dönüşüm bölgesi ilan edilmesinin mahalleli üzerindeki etkileri (sakinden yolcuya) olmak üzere üç aşamada incelenir. Mekâna ve zamana dair mikro düzlemden temellenen bu anlatılar, dönüşüm coğrafyasında yaşamanın ve kentleşmenin makro politikalarına maruz kalmanın gündelikteki izdüşümünü analiz etme imkânı sağlar. Araştırma hem cinsiyetler hem de farklı yapıdaki iki mahalle üzerinden karşılaştırmalı olarak ilerler. Neoliberal kent politikalarının gecekondu mahallelerindeki etkisini yaşayanların anlatıları ve gündelik pratikleri üzerinden tespit eden araştırma, kentsel dönüşüm projelerinin öncesindeki yaşama sinen belirsizliği de görünür kılmayı amaçlar.

This study examines inhabitants who have migrated from different parts of Turkey and settled in Limontepe district of İzmir and their continuous migranthood condition as a result of living in the squatter neighborhoods where these are declared as an urban transformation zone. Through ethnographic research and life narratives carried out in two neighborhoods of different topography, daily life in the transformation geography is tried to be revealed through the use of space. Research on the journey of the agents who were considered as continuous immigrants, was conducted in three stages; the narratives of them about the village where they were born and raised, their childhood and early youth (from peasant to immigrant), their stories of building the neighborhood (from immigrant to resident), the effects of declaring the neighborhood as an urban transformation zone on the inhabitants (from resident to passenger). These narratives provide an opportunity to analyze the daily projection of living in transformation geography and being exposed to the macro policies of urbanization. The research proceeds comparatively across both genders and two neighborhoods of different structures. Determining the impact of neoliberal urban policies on the squatters through the narratives and daily practices of the inhabitants, the study aims to make the uncertainty of life before urban transformation projects, visible.