Antalya ilinde keçi ırklarının mekânsal analizi

Amaç: Hayvansal genetik kaynakların korunması gerekmektedir. Bu nedenle politikalar geliştirilebilmesi için kırsal alanda keçi ırkları ve melezlerinin mekânsal dağılımı ve kümelenmesinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Yöntem ve Bulgular: Araştırmada ikincil veriler Türkiye İstatistik Kurumu ve Antalya Damızlık Koyun Keçi Yetiştiricileri Birliği kayıtlarından elde edilmiştir. Bölgede keçi ırkı dağılımının mekânsal analizi yapılmış olup ırkların yoğunlaşması (kümelenmesi) mekânsal endeks, kutu diyagramı ve haritalama tekniği ile belirlenmiştir. Antalya ilinde ilçeler bazında incelendiğinde; Manavgat ilçesi %19,12’lik oran ile keçi dağılımında en yüksek keçi varlığına sahiptir. Bunu Elmalı (%14,54), Korkuteli (%14,26), Kaş (%7,74) ve Gazipaşa (%5,28) ilçeleri izlemektedir. İldeki keçi işletmeleri yoğunluğu bakımından Manavgat (%19,78), Korkuteli (%15,77), Elmalı (%12,14) ve Kaş (%7,13) ilçelerinin ön planda olduğu görülmektedir. Genel Yorum: Bölgede en fazla Kıl keçisi ve Kıl keçisi melezi yetiştiriciliğinin hâkim olduğu bunu Honamlı keçisi yetiştiriciliğinin takip ettiği görülmektedir. Çalışma kapsamında otlak alanlarının ve keçiler için en büyük beslenme alanları olan ormanlık alanlarının mevcut durumu yöredeki keçi işletmelerini etkilemekte olup Antalya Bölgesindeki ormanlık alanların ve keçi işletmelerinin mekânsal dağılımı da araştırmada ele alınmıştır. Çalışmanın Önemi ve Etkisi: Keçi yetiştiriciliği hem insanların kırmızı et ihtiyacının karşılanması hem de kırsal kesimdeki küçük aile işletmelerine istihdam sağlanması açısından oldukça önemlidir. Antalya ili sahip olduğu çayır-meralar, yaygın maki alanları ve ormanlık alanları ile özellikle keçi yetiştiriciliğine uygun ortam sağlamaktadır. Dolayısı ile ildeki keçi ırklarının korunması, geliştirilmesi ve yöreye özgü daha verimli ve kaliteli ırkların tespit edilip yetiştiriciliğinin yaygınlaşmasının sağlanması bölgedeki sektörün durumunun iyileştirilmesi açısından gereklidir.

Spatial analysis of goat breeds in Antalya province

Aims: Animal genetic resources need to be protected. Therefore, in order to develop policies, it is aimed to reveal the spatial distribution and clustering of goat breeds and crossbreds in rural areas. Methods and Results: In this study, the secondary data were obtained from the records of the Turkish Statistical Institute and Antalya Sheep & Goat Breeders’ Association. The spatial analysis of the goat breed distribution in the region was carried out and the agglomeration of the breeds (clustering) was determined by spatial index, box diagram and by mapping technique. When the provinces of Antalya are examined on the basis of counties; Manavgat has the highest goat presence in goat distribution with 19.12% share. This is followed by Elmalı (14.54%), Korkuteli (14.26%), Kaş (7.74%) and Gazipaşa (5.28%). Manavgat (19.78%), Korkuteli (15.77%), Elmalı (12.14%) and Kaş (7.13%) districts were found to be in the forefront in terms of intensive goat enterprises. Conclusions: It is observed that the region is dominated by the most Hair goat breeding and Hair goat crossbreds breeding. These are followed by Honamli goat breeding. In the scope of the study, the current situation of pasture areas and forest areas which are the largest feeding areas for goats, affects goat enterprises in the region. In addition, the spatial distribution of forest areas and goat enterprises has been studied in the research area. Significance and Impact of the Study: Goats breeding is very important in terms of meeting both the demand of red meat consumption for people and the employment of small farming enterprises in rural areas in Turkey. The province of Antalya which has meadow, widespread maquis and forested areas provides suitable agricultural land especially for goat breeding. Therefore, it is necessary to protect and develop the goat breeds and to improve the situation of the sector in the region, which is ensured that more efficient and high quality breeds that is unique to the region are identified and dissemination of breeding.

PDF

___

Alızadehasl M (2011) Kilis, Norduz ve Honamlı keçilerinde bazı morfolojik özellikler. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sağlık Bil. Ens., Zootekni ABD, 61 s.
Anonim (2015a) Gıda Tarım Ve Hayvancılık Bakanlığı Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü Tarımsal Araştırma Master Planı,(2011- 2015).
Anonim (2015b) Koyun ve Keçi Irklarımız Tanıtım Klavuzu. Türkiye Damızlık Koyun ve Keçi Yetiştiriciliği Merkez Birliği. Yayın No:5, Ankara, 84s.
Anonim (2015c) Hayvan Genetik Kaynakları Ulusal Strateji ve Eylem Planı (2015-2020), Ankara. Anonim (2015d) Damızlık Koyun Keçi Yetiştiricileri Birliği veri tabanı.
Anonim (2018) Yerli keçi ırkları. https://www.tarim.gov.tr/HAYGEM/Belgeler/Hayva ncılık/ (Erişim Tarihi: 12.02.2018)
Assan N (2014) Goat production as a mitigation strategy to climate change vulnerability in semiarid tropics. Scientific Journal of Animal Science. 3(11): 258-267.
Bhattacharya AN (1980) Research on goat nutrition and managment in mediterranean middle east and adjacent arab countries. J. Dairy Sci., 63: 1681-1700.
Cleff T (2014) Exploratory data analysis in business and economics. Springer, pp 40.
Daşkıran İ, Savaş T, Koyuncu M, Koluman N, Keskin M, Esenbuğa N, Konyalı A, Cemal İ, Gül S, Elmaz Ö, Koşum N, Dellal G, Bingöl M (2018) Goat production systems of Turkey: nomadic to industrial. Small Ruminant Research. 163: 15-20.
Dinçel D (2016) Saanen ırkı keçilerde önemli verim özelliklerini etkileyen çevre faktörleri ve csn3 ve agpat6 genlerinin süt verimi ve bileşimine etkisi. Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi, Sağlık Bil. Ens., Zootekni ABD, 141 s.
Karadağ O (2016) Honamlı keçisinin bazı morfolojik özellikleri döl verimi ve kazein genleri polimorfizmi bakımından incelenmesi. Doktora Tezi, Namık Kemal Üniversitesi, Fen Bil. Ens., Zootekni ABD, 92s.
Kaymakçı M ( 2013) İleri Keçi Yetiştiriciliği, 1. Baskı, Meta Basım Matbaacılık, İzmir. 3-20s.
Keskin M (2000) Hatay bölgesinde yoğun yetiştirme koşullarinda Şam (damascus) keçilerinin morfolojik özellikleri ve performanslarinin saptanmasi. Doktora Tezi, Fen Bil. Ens., Zootekni ABD, 108 s.
Keskin M, Biçer O, Gül S (2007) Şam keçisi ve Türkiye keçi yetiştiriciliği için önemi. 5. Ulusal Zootekni Bilim Kongresi, 5-8 Eylül 2007, Van, 49 s.
Keskin M, Gül S, Biçer O, Daşkıran İ (2017) Some reproductive, lactation, and kid growth characteristics of Kilis goats under semiintensive conditions. Turk J Vet Anim Sci. 41: 248-254.
Köksal BA (1985) İstatistik Analiz Metotları. Çağlayan Kitabevi, İstanbul. 508s.
Özdemir FH, Keskin M (2018) Kilis ve Gaziantep illerinde yetiştirilen Kilis keçilerinin bazi morfolojik ve fizyolojik özellikler bakimindan karşılaştırılması. Mustafa Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi. 23(1): 115-123.
Özkaya P (2015) Farklı coğrafi bölgelerimizde yetiştirilen kıl keçilerinde et kalite kriterlerinin karşılaştırılması. Doktora Tezi, Celal Bayar Üniversitesi, Fen Bil. Ens., Gıda Mühendisliği ABD, 88 s.
Porter D, Gujarati DN (2012) Temel Ekonometri. Literatür Yayıncılık.
Sönmez R, Şengonca M, Kaymakçı M (1973) Ege Bölgesinde yetiştirilen çeşitli süt tipi keçilerle bunların melezlerinin adaptasyon durumu ve verim özellikleri üzerinde mukayeseli bir araştırma. IV. Bilim Kongresi, 5-8 Kasım, Ankara,1-6 s.
Sönmez R, Kaymakçı M (1974) Saanen x Malta oğlaklarının büyütülmesinde süt emme süresinin gelişme gücüne etkisi. Ege Üniversitesi Ziraat Fak. Dergisi. 11 (1): 107-120.
Şengonca M, Kaymakçı M, Sönmez R (1978) Ege Bölgesinde yetiştirilen süt keçilerinin melezleme yolu ile ıslah olanakları (ı. aşama projesi). VI. Bilim Kongresi, VHAG Tebliğleri, TÜBİTAK, 389, seri no: 10, Ankara, 579-585s.
Şengoca M, Koşum N (2005) Koyun ve Keçi Yetiştirme (Keçi Yetiştirme ve Islahı). Ege Ünv Ziraat Fak. Yayınları No: 563, İzmir.
Tölü C (2009) Farklı keçi genotiplerinde davraniş, sağlik ve performans özellikleri üzerine araştirmalar. Doktora Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Fen Bil. Ens. Zootekni ABD, 229 s.
Yilmaz SG, Karaman S (2017) Spatial distribution of local sheep breeds in Antalya province. World Academy of Science, Engineering and Technology International Journal of Animal and Veterinary Sciences. 11(7): 569-579.