ARSUZ (HATAY)KIYI OVASINDA BULUNAN BOZUK DRENAJ SAHALARININ TESPİTİ VE ÇÖZÜM ÖNERİLERİ

Öz Dünya genelinde olduğu gibi ülkemizde de doğal kaynaklar üzerindeki baskı her geçen gün artmaktadır. Doğal kaynaklar arasında yaşamsal bir öneme sahip olan su kaynakları da aşırı ve bilinçsiz kullanım nedeniyle tehdit altında bulunmaktadır. Su kaynaklarının bu kadar büyük bir öneme sahip olması araştırma sahasında bulunan kıyı ovalarında yer alan bozuk drenaj sahalarının rehabilite edilerek ve daha dikkatli kullanılması gerekliliğini ortaya çıkarmaktadır.                 Araştırmanın amacı; drenaj kavramını açıklamak araştırma sahası olan Arsuz kıyı ovasındaki bozuk drenaj sahalarını tespit etmektir. Daha sonra bu alanların bozuk drenaj sahaları olarak adlandırılmaları üzerinde etkili olan doğal ve beşeri faktörler açıklanacak ve son olarak bu bozuk drenaj sahalarına yönelik çözüm önerileri sunulacaktır.                 Araştırmanın yöntemi olarak öncelikle araştırma sahasının fiziki özelliklerine yönelik ilgili kurumlardan istatistikî veriler alınmıştır. Ardından araştırma sahasında GPS ve pH metre aracılığıyla doğrudan ölçümler yapılmış olup, saha çalışmaları gerçekleştirilmiş ve gözlemlere bağlı olarak veri tabanı oluşturulmuştur. Daha sonra Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS)  ArcMap10.3 yazılımı ve uydu görüntüleri yardımı ile lokasyon, jeoloji, topografya ve toprak haritaları yapılmıştır. Arsuz Ovası’nda yapılan arazi çalışmalarında 13 ayrı lokasyonda bozuk drenaj sahası tespit edilmiştir. Tespit edilen bozuk drenaj sahalarının yoğunlaştığı yer ise Arsuz Ovası’nda bulunan Uluçınar ve Gökmeydan Mahalleleridir. Sahaların tamamı 3-6 ay arasında sularla kaplı bulunmaktadır.
Anahtar Kelimeler:

Bozuk Drenaj, Arsuz, Sulak Alan

___

Atalay, İ. (2004) . Doğa Bilimleri Sözlüğü Coğrafya-Ekoloji- Ekosistem. Meta Yayıncılık, İzmir.

Atalay, İ. (2005). Genel Fiziki Coğrafya. Meta Yayıncılık, İzmir.

DSİ (2009). Elektronik Akım Verisi.

Erinç, S.(2010). Jeomorfoloji I. Der Yayınları, İstanbul.

Erkal, T. ve Taş, B. (2013). Jeomorfoloji ve İnsan-Uygulamalı Jeomorfoloji. Yeditepe Yayınevi.

Günay, Y. (1984). Amanos Dağları’nın Jeolojisi ve Karasu - Hatay Grabeninin Petrol Olanakları, TPAŞ Arama Grubu Başkanlığı Hakkari-Şaryaj Projesi, Tpao Rap. No:1954.

Harita Genel Komutanlığı (1995). Mersin-P35-b2, Antakya-P36-a1 Paftaları ile O36-d3,O36-d4 Paftaları, Ankara.

Herece, E. (2008). DAF Boyu Jeoloji Haritası-P35, R35. Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, Ankara.

Karataş, A. ve Korkmaz, H. (2012). Hatay İli’nin Su Potansiyeli ve Sürdürülebilir Yönetimi. Mustafa Kemal Üniversitesi Yayınları No:40,Hatay.

Karataş, A. (2017). Karasu Çayı Havzasının Hidrografik Planlaması. Çantay Kitabevi, İstanbul.

Kozlu, H.(1997). Doğu Akdeniz Bölgesinde Yeralan Neojen Basenlerinin (İskenderun, Misis-Andırın) Tektono-Stratigrafi Birimleri ve Bunların Tektonik Gelişimi. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Jeoloji Mühendisliği Anabilim Dalı Yayımlanmamış Doktora Tezi, Adana.

Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü (1998). 1/100.000 Ölçekli Arazi Varlığı Haritası (Hatay Paftası).

Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü (2017). 43 Yıllık Bülten (1975-2017) (Elektronik Veri).

Mülazımoğlu, N. S.(1979). İskenderun Körfezi Tabanı, Kıyıları ve Çevresinin Kuvaterner Jeolojisi ve Jeomorfolojisi. İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Strüktür ve Yeraltı Kaynakları Kürsüsü Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul.

Türköz, P. E. (2009). “Jeolojik Formasyonların Su Bulundurma Özellikleri ve Su Kalitesi Üzerine Kayaç Türü Etkisinin İrdelenmesi”. Sondaj ve Uygulamalı Yer Bilimleri Dergisi,Sayı:8,s. 34-48, Ankara.

Tekeli, O. ve Erendil, M. (1984). Kızıldağ Ofiyolitinin (Hatay) Jeoloji ve Petrolojisi. MTA Dergisi.

Yavuz, N. (1996).İskenderun-Gönençay Barajının Mühendislik Jeolojisi ve Uluçınar (Arsuz) Ovasının Hidrojeoloji İncelemesi. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Jeoloji Mühendisliği Anabilim Dalı Yayımlanmamış Doktora Tezi, Adana.