Akran değerlendirmenin konuşma becerisinin geliştirilmesi üzerindeki etkisi

Bu arastırma ögrencilerin konusma becerilerinin gelistirilmesinde akran degerlendirmenin etkisini tespit etmek amacıyla yapılmıstır. Çalısmada veri toplamak amacıyla “Konusma Becerisine Yönelik Akran Degerlendirme Formu” kullanılmıstır. Bu form “%çerik, Dil ve Anlatım, Sunum” olmak üzere üç ana baslıktan olusmaktadır. Arastırmanın çalısma grubunu Mustafa Kemal Üniversitesi Egitim Fakültesi Türkçe Ögretmenligi Bölümü’nde egitim ögretim görmekte olan 3. sınıf ögrencileri olusturmaktadır. Arastırmanın sonucuna göre hazırlıklı konusma uygulaması yapan ögrencilerin akran degerlendirme puanlarına iliskin ön test ve son test sonuçları arasında son test lehine anlamlı bir iliski bulunmaktadır. Akran degerlendirme formunun “dil ve anlatım” ile “sunum” asamalarına iliskin ön test ve son test sonuçları arasında son test lehine anlamlı bir iliski bulunmaktadır. Formun “içerik” asamasına iliskin ön test ve son test sonuçları arasında herhangi bir anlamlı iliski tespit edilmemistir.

The effect of peer assessment on the development of speaking skill

The aim of this research is to determine the effect of peer assessment on the developing speaking skill. As data gathering tool “Peer Assessment Form for Development of Speaking Skill” is used in research. There are three titles in this form: Content, language and expression, presentation. The study group of research is 3. classroom students who in Mustafa Kemal University Faculty of Education Turkish Education Department. In conclusion there is a significant relation in favor of post test which concerning student’s peer assessment scores between pre test and post test results. There is same significant relation on “language and expression” and “presentation” grades. But significant relation is not determined “content” grade.

PDF

___

Aktas, S. ve Gündüz O. (2002). Yazılı ve Sözlü Anlatım. Ankara: Akçag Yayınları.
Arhan, S. (2007). Ögretmen Görüslerine Göre %lkögretim Okulları %kinci Kademede Konusma Egitimi. Yayımlanmamıs Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Egitim Bilimleri Enstitüsü.
Arnold, L. et al. (1981). “Use of Peer Evaluation In The Assessment Of Medical Students”. Journal of Medical Education, 56, 35-42.
Assessing Learning. Peer and Self Assessment. http://www.nclrc.org/essentials/ assessing/peereval.htm. (Erisim Tarihi: 11.03.2009).
Black, P. ve Dylan W. (1998). “Assessment and Classroom Learning”. Assessment in Education: Principles, Policy and Practice (5), 7–68.
Bostock S. (2009) Student Peer Assessment. http://www.keele.ac.uk/depts/aa/ landt/lt/docs/bostock_peer_assessment.htm (Erisim Tarihi: 16.03.2009).
Bostock, S. (2000). Computer Assisted Assessment - Experiments in Three Courses. A Workshop at Keele University, May.
Brown, S.- Rust, C. ve Gibbs, G. (1994). Involving Students in the Assessment Process in Strategies for Diversifying Assessments in Higher Education. Oxford: Oxford Centre for Staff Development. http://www.lgu.ac.uk/deliberations/ocsd-pubs/div-ass5.html. (Erisim Tarihi: 19. 03. 2009).
Büyüköztürk, S. (2002). Sosyal Bilimler %çin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Cassidy, S. (2006). “Developing Employability Skills: Peer Assessment in High Education”. Education-Training. 48, 508-517.
Cheng, W. ve Warren M. (2005). “Peer assessment of Language Proficiency”. Language Testing, Vol. 22, No. 1.
Croker, R. (1999). “Fundamentals of Ongoing Assessment”. Shiken: JALT Testing & Evaluation SIG Newsletter. 3 (1), 10-16.
Developing Peer Assessment and Self Assessment. (2009). http://www.standards .dfes.gov.uk/primaryframework/assessment/dafl/lt/psa/page002. (Erisim Tarihi: 29.03.2009).
Donaldson, A.J. ve Topping, K.J. (1996). Promoting Peer Assisted Learning Amongst Students in Higher and Further Education. Birmingham: SEDA
Erdem, İ. ve Deniz, K. (2008). Güzel Konusma Kurslarında Verimliligi Artırmaya Yönelik Bir Alan Arastırması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Yıl 2008, cilt 5, sayı 10, ss. 75-90.
Evliyaoglu, G. (1973). Konusma Sanatı. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Falchikov, N. (1986). Product Comparisons and Process Benefits of Peer Group and Self Assessments. Assessment and Evaluation in Higher Education. 11, 146-166.
Hughes, Ian. (2006). “Peer Assessment: What's it All About?” http://stadium.open.ac.uk/stadia/preview.php?s=39&whichevent=737. (Erisim Tarihi: 16.03.2009).
Kennedy, J. Geoffrey. (2006). “Peer-Assessment in Group Projects: Is It Worth It?” Australasian Computing Education Conference. Newcastle.
Kılıç, E. D. (2007). “Measure for University Students’ Attitude Towards Peer Assessment”. World Applied Sciences Journal.(2) 707-711.
Kurudayıoglu, M. (2003). “Konusma Egitimi ve Konusma Becerisini Gelistirmeye Yönelik Etkinlikler”. Türklük Bilimi Arastırmaları, Türkçenin Ögretimi Özel Sayısı, S: 13, s.267-309.
Lim, Hana. (2007). A Study of Self- and Peer-Assessment of Learners’ Oral Proficiency. CamLing.
Ma, X. ve Millman R. (2005). “Using Self-Assessment and Peer Assessment”. University of Kentucky News Bulletin, November.
Mrudula, P. (2002). “The Influence of Peer Feedback on Self- and Peer-Assessment of Oral Skills”. Language Testing. 19, (2), 109-131.
Orpen, C. (1982). “Student Versus Lecturer Assessment of Learning: A Research Note”. Higher Education, 11, 567-572.
Orsmond, P. (2004). Self and Peer Assessment. Guidance on Practice in the Bioscience. Center for Bioscience. The Higher Education Academy. Leeds.
Öz, F. (2001). Uygulamalı Türkçe Ögretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Özbay, M. (2003). Ögretmen Görüslerine Göre %lkögretim Okullarında Türkçe Ögretimi. Ankara: Gölge Ofset Matbaacılık.
Sever, S. (2000). Türkçe Ögretimi ve Tam Ögrenme. Ankara: Anı Yayınları.
Taser, S. (2001). Konusma Egitimi. Ankara: Dost Kitabevi.
Temizyürek, F. Erdem, İ. ve Temizkan, M. (2007). Konusma Egitimi. Ankara: Öncü Kitap.
Topping, K. J. (1996). Effective Peer Tutoring in Further and Higher Education.. Birmingham: SEDA
Topping, K. J. (2005). “Trends in Peer Learning”. Education Psychology. 25, (6), 631-645.
Weaver, W. ve Cotrell, H.W. (1986). “Peer Evaluation: A Case Study”. Innovative Higher Education. 11, 25-39.
Weir, C. J. (1993). Understanding and Developing Language Tests. New-York Prentice Hall.
Wheater, P.- Langan, M. ve Dunleavy, P. (2005). Students Assessing Student: Case Studies on Peer Assessment. Planet. Nu. 15.
Zariski, A. (1996). Student Peer Assessment in Tertiary Education: Promise, Perils and Practice. In Abbott, J. and Willcoxson, L. (Eds), Teaching and Learning Within and Across Disciplines. Proceedings of the 5th Annual Teaching Learning Forum, Murdoch University, February, http://cleo.murdoch.edu.au/asu/ pubs/tlf/tlf96/zaris189.html (Erisim Tarihi: 02.04.2009).